جزیره‌ای عمل کردن، مشکل اصلی دولت

جزیره‌ای عمل کردن، یکی از مهم‌ترین مشکلات در بدنه دولت است و منجر به این می‌شود تا ضمن نادیده گرفته شدن سهم بخش خصوصی در اقتصاد، تضاد منافع هم به وجود آید.
غلامعلی سلیمانی، عضو شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی می‌گوید: این شورا از زمان تشکیل تاکنون توانسته به اهداف تعیین‌شده خود از جمله طرح مشکلات و دغدغه‌های تشکل‌های بخش خصوصی بدون واسطه در حضور مقامات دولتی دست یابد اما برای اینکه شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی به تمامی اهداف خود برسد ضروری است که دولت هم در کنار بخش خصوصی قرار گیرد و خود را جدا از این نهاد نبیند.
این عضو شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی در پاسخ به این سوال که مهم‌ترین موانع رسیدن به اهداف واقعی شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی چیست، می‌گوید: متاسفانه هر زمان که مسوولان در نشست‌های شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی حاضر می‌شوند به نفع و در موافقت با بخش خصوصی صحبت می‌کنند اما در عمل شاهدیم تصمیماتی گرفته و اجرا می‌شود که در ضدیت با بخش خصوصی قرار دارد.
او می‌افزاید: سیاست‌هایی که بعضا در بدنه بانک مرکزی یا سازمان بازرسی کل کشور اتخاذ می‌شود، به ضرر تولیدکنندگان و کارخانه‌های تولیدی است در حالی‌ که اقتصاد دنیا بر مبنای توسعه، تولید و صادرات است اما متاسفانه در چند وقت اخیر شاهد اعمال برخی تصمیم‌هایی هستیم که شأن صادرکنندگان را زیر سوال می‌برد و اعتبار آنها را خدشه‌دار می‌کند.
سلیمانی همچنین به انتقاد از نحوه حضور برخی از مسوولان دولتی در جلسات شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی پرداخت و گفت: رفع تضادها از دیگر کارکردهای مهم شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی است هرچند به نظر من هنوز نتوانسته‌ایم در تحقق کامل این هدف، صد درصد موفق عمل کنیم. علت هم این است که گاهی مشکلات و مسائلی که تضاد را ایجاد می‌کند باید در حضور مستقیم مسوولان بحث و بررسی شود. با این ‌حال شاهد هستیم که برخی از مسوولان دولت از حضور در این شورا ممانعت می‌کنند. به‌عنوان نمونه تاکنون بالغ ‌بر پنج بار از آقای همتی برای حضور در این شورا دعوت ‌شده اما ایشان در جلسات شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی حاضر نشده‌اند.
او در ادامه بر ضرورت توسعه اقتصادی تاکید کرد و از مالیات، قانونمندی و شفافیت به‌ عنوان مهم‌ترین استراتژی‌هایی که منجر به این نوع توسعه می‌شود، نام برد .سلیمانی تصریح می‌کرد: متاسفانه با وجود تاکید هم دولت و هم بخش خصوصی بر توسعه اقتصادی، مسوولانی بر سر کار هستند که هیچ درکی از تولید و استراتژی‌های آن ندارند و بعضاً به دلیل ناآگاهی موجب ایجاد چالش برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان می‌شوند. به عنوان مثال صادرکننده‌ای که با ارز آزاد صادرات دارد و تمام هزینه‌ها در حال حاضر چند برابر شده، کدام عقل سلیمی می‌گوید که صادرکنندگان ارز حاصل از صادرات‌شان را با قیمت پایین‌تر به دولت بفروشند؟