جوان رعنای ما ۲۰ ساله شد

محمدرضا سعدی*- «جهان‌صنعت» امروز ۲۰ساله شد، نهالی که در اردیبهشت سال ۱۳۸۳ با هزاران آرزو کاشتیم، امروز سروی شده به بلندای قامت یک جوان رعنا که از طوفان‌ها گذشته و با کوله‌باری از تجربه به فرداهای روشن می‌اندیشد. در ۲۰سالی که گذشت، ۷ دولت و ۶ مجلس را پشت‌سر گذاشتیم. از محک قضاوت ۴رییس قوه قضاییه عبور کردیم. بارها تا آستانه توقیف رفتیم و دوبار هم طعم تلخ خاموشی را چشیدیم اما کماکان ایستاده‌ایم بر همان آرمان‌هایی که برای توسعه و پیشرفت ایران‌مان از آغاز بدان با مردم‌مان عهد بستیم.
«جهان‌صنعت» اگر نامش به «صنعت» آذین بسته شده، از همان خشت‌های اول به ایرانی صنعتی و توسعه‌یافته می‌اندیشید. ایرانی که در کنار تاریخ پرآوازه‌اش، کم از همسایه‌ها نباید داشته باشد. رویکرد حمایتی رسانه‌ای ما از آغاز، دفاع از بخش‌خصوصی بود و بر این باور بوده و هستیم که بخش‌خصوصی قدرتمند و مستقل یک کشور توسعه‌یافته را بنا می‌کند. می‌دانستیم که در این راه با نهاد هزارتوی دولت روبه‌رو هستیم که گاهی دستان مافیایی آن نه به ما اجازه صدای بخش‌خصوصی بودن را می‌دهد و نه رشد و بالندگی بخش‌خصوصی را برمی‌تابد اما ما ایستادیم و همچنان ایستاده‌ایم.
«جهان‌صنعت» با هیچ دولتی عهد اخوت نبست؛ نه چپ و نه راست. نه اعتدلگرا و نه انقلابی. ا‌ز روز اول رسالت خود را ایستادن در کنار مردم قرار داد که اگر این نبود، ناچار نبودیم بارها و بارها مورد بی‌مهری دولت‌ها قرار بگیریم. از قطع سهمیه آگهی‌های دولتی گرفته تا دستور به حذف روزنامه و روزنامه‌نگاران‌مان از امتیازهای دولتی. می‌خواستیم- و هنوز هم اصرار داریم- که زیر بار منت هیچ دولتی نرویم، حتی اگر گاهی هزینه همین مستقل ماندن سخت و گران تمام شود.
«جهان‌صنعت» ۲۰ساله می‌خواهد کماکان یک رسانه مستقل تاثیرگذار بماند؛ قضاوت نهایی را به‌عهده خوانندگان می‌گذاریم اما بازتاب‌هایی که از شما مردم عزیز دریافت کردیم، بارها به ما قوت قلب و انرژی مضاعف داد که بمانیم و برای خواسته‌های‌تان بجنگیم. از روزهای سخت کرونا که نفس در سینه‌ها حبس بود، از حق مردم گفتیم و فریاد دادخواهی و انتقاد را خاموش نکردیم، تا امروز که شاید کمتر کسی نشریات کاغذی را ورق بزند.
«جهان‌صنعت»، این رعنای ۲۰‌ساله، نه فقط در انجام رسالت مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی خود در این سال‌ها همه تلاش خود را به‌کار گرفت بلکه مسیری شد برای جوانان و روزنامه‌نگاران بسیاری که حالا هرکدام از آنها در گوشه و کنار گیتی یا هنوز روزنامه‌نگارند یا در مسیر تحصیلات عالی‌تر قرار گرفته‌اند. ثروتی از منابع انسانی برای رسانه‌ای که وقتی نامش به میان می‌آید، لبخندی
در صورتشان می‌نشیند.
* مدیرمسوول