حال تئاتر خوش نیست

افشین زمانی نویسنده و کارگردان «کابوس‌های شازده اجباری» که در جشنواره تئاتر فجر اجرا دارد معتقد است:«جشنواره فجر سیاسی نیست، اما شرایط هنر ما حال خوبی ندارد. در اجراهای جشنواره تئاتر فجر، نمایش «کابوس‌های شازده اجباری» در دوسانس ۷۰ دقیقه‌ای در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به نمایش درآمد و با استقبال زیادی از سوی تماشاگران همراه بود. «کابوس‌های شازده اجباری» بخش دوم از نمایش سه‌گانه به نویسندگی و کارگردانی افشین زمانی است که برمبنای کاراکترهای تاریخی ایران نوشته شده است. پیمان ‌محمدی، محمد ‌سعادت، مبینا سلیمان‌فلاح، امیرحسین ‌نعیمی، نجمه ‌نصیری، مهسا ‌ظهیری، فرانک ‌افتاده‌حال، سحر ‌دیده‌ور، پریسا ‌ملک‌محمودی، سلمان ‌ذنوبی، پارسا ‌فارسی، امیرمحمد ‌عمورضا، حمید ‌قیاسی‌فر و یلدا ‌میرزاخانی بازیگران این اثر نمایشی هستند. افشین زمانی نویسنده و کارگردان نمایش «کابوس‌های شازده اجباری» درباره چهل و دومین دوره جشنواره تئاتر فجر اظهار کرد: جشنواره تئاتر فجر بزرگ‌ترین فستیوال تئاتر ایران است و همیشه در برنامه‌های سالانه این هنر تاثیرگذار بوده است. بزرگان تئاتر مانند آقای سمندریان و رفیعی در این جشنواره حضور داشته‌اند و اجرا در آن افتخار است. وی ادامه داد: حواشی در برگزاری آن وجود داشته، اما به نظر بنده جشنواره تئاتر فجر سیاسی نیست که ما را درگیر کند. ما معقوله هنری آن را نگاه و در همین مسیر کار می‌کنیم. زمانی با اشاره به متن انتخابی خود برای نمایش در این دوره گفت: مدتی پیش این کار را اجرای عموم کردیم و از میان ۳۸۰ کاری که در بخش مرور فرستاده بودند ۸ اثر انتخاب شد که کار بنده هم جرئی از آنها بود.‌ هاری، شازده اجباری و آقا‌محمد سه‌گانه من است که کار آخر (آقا‌محمد) بعد از عید اجرا خواهد شد. در این سه‌گانه نگاه و کانسپت بنده نقد قدرت است. این کارگردان با اشاره به دغدغه هنرمندان تئاتر خاطرنشان کرد: هنرمندان تئاتر در کشور ما مظلوم واقع شده‌اند. در سیاستگذاری‌ها تئاتر هیچ جایی ندارد و نگاه ویژه‌ای به آنها نمی‌شود. تمام بچه‌های تئاتر که از قشر تحصیلکرده جامعه هستند، بعد از یک زمانی که بازی می‌کنند و به نتیجه نمی‌رسند این هنر را رها می‌کنند. بنده برای نسلی هستم که در جشنواره ۸۹ دانشجویی حضور داشتم، اما متاسفانه از تمام آن افراد تعداد محدودی هنوز به کار تئاتر مشغول هستند.
زمانی افزود: تئاتر ایران درگیر تئاتر سرمایه‌داری شده و معقوله آرتیستی و اصیل تئاتر کاملا فراموش شده است. سالن‌های پر از تماشاگر انگشت‌شمار شده و خیلی شاهد استقبال از تئاتر‌ها نیستیم. معمولا گروهی جمع می‌شوند که دو چهره شاخص در آن حضور دارد با نمایشی سطحی تئاتر اجرا می‌کنند و دور هم پول در می‌آورند. متاسفانه در این نوع کارها کیفیت اصلا مهم نیست و نوعی دیگر از تئاتر را انتخاب کرده‌اند. این هنرمند یادآور شد: اگر می‌خواهیم در کشور اتفاق مثبتی رخ دهد باید به هنر کشور نگاه ویژه‌ای شود. آرتیست‌های ما انسان‌های درستی هستند و جزو زیاده‌خواهان نیستند. آنها تنها توقع دارند شرایط طوری باشد که حداقل‌های زندگی خود را بتوانند فراهم کنند. متاسفانه هنرمندان تحصیلکرده‌ای را می‌شناسم که در حال حاضر راننده تاکسی هستند. شرایط هنر ما حال خوبی ندارد و امیدوارم بهتر شود.