حبس معامله‌گران در تالار

رشد غافلگیرکننده ۳۹۴ واحدی شاخص بورس اتفاقی بود که روز گذشته پس از مدت‌ها نگاه سرمایه‌گذاران داخل و خارج از تالارهای معاملات را به سوی خود جلب کرد.
پیش از این همگام با افزایش قیمت و بازده بازارهای موازی « ارز، سکه» اولین انعکاس رفتاری سرمایه‌گذاران ایرانی در بورس خود را نشان می‌داد به طوری که خروج نقدینگی و سرازیر شدن آن به بازارهای دیگر باعث می‌شد تا شاهد افت معاملات و ریزش‌ شدید شاخص کل معاملات باشیم.بورس اما این بار در بدعتی تازه برخلاف همیشه نه‌تنها تحت تاثیر رشد حباب‌گونه قیمت ارز و سکه قرار نگرفته است بلکه خود با تحولات مثبت و ادامه‌دار معاملاتی توانست سهامداران و معامله‌گران را در تالار شیشه‌ای حبس کند و حتی اجازه نداده است که سرمایه‌گذاران همیشه عجول به سرمایه‌گذاری در سایر بازها فکر کنند.
اما سهامداران در حالی که بازده بازار سرمایه در خوشبینانه‌ترین حالت در سال‌جاری با گذشت نزدیک به شش ماه به دو درصد هم نرسیده است به چه امیدی در بورس ماندگار شده‌اند؟ واقعیت این است که نوسان‌های ارزی برای شرکت‌هایی که در صادرات نقش عمده‌ای دارند یک فرصت استثنایی به وجود آورده است و در کنار این مساله رشد‌های چند وقت اخیر قیمت جهانی فلزات هم به تنهایی کافی بوده تا گروه فلزات اساسی بورس که جزو سه گروه بزرگ بازار سرمایه هستند با افزایش قیمت سهم و بازده سرمایه‌گذاری‌های سهامداران روبه‌رو شود. در سطح بین‌المللی نیز دیگر حتی جدیدترین بیانیه آژانس انرژی هسته‌ای نیز برخلاف روزگاران پیشین کوچک‌ترین موج منفی را در بین بورس‌بازان ایجاد نکرده است اما یکی از محتمل‌ترین بازگشت رونق به بورس و معاملات را باید عرضه سهام‌های تازه توسط سازمان خصوصی‌سازی عنوان کرد که بعد از مدت‌ها انتظارهای شیرین سهامداران را به دنبال خود داشته است، عرضه‌هایی که می‌تواند به صورت بنیادی به کمک بورس و بازده سرمایه‌گذاران کمک کند. افزون بر همه این موارد سنت پایان شش ماهه نخست دوره مالی شرکت‌های بورسی در شهریورماه نیز از دیگر موج‌های مثبتی است که در تالار شیشه‌ای ایجاد شده و نقش حقوقی‌ها را هم باید در شکل‌گیری این اتمسفر امیدوارکننده به حساب آورد. این بخش از تحولات فعلی بورس به خوبی قابل اندازه‌گیری و تحلیل است اما نکته مبهم بزرگ این روزهای بورس، حمایتی است که به خوبی و شفاف دیده نمی‌شود چراکه سرمایه‌گذاران اگر در میان‌مدت نقش حمایت‌های مستمر و عملیاتی دولت و مسوولان بورس را به صورت ملموس درک نکنند هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت که رونق این روزهای بورس در بلندمدت ادامه پیدا کند برای آنکه در همین شرایط هم بازدهی بورس حتی به بازدهی ۱۰ درصدی سال ۱۳۹۰ چیزی نزدیک به هشت درصد فاصله دارد و این وضعیت را می‌توان به تارموی اعتماد سهامداران و حمایتگران تشبیه کرد. آیا این اعتماد عمیق خواهد شد؟