حریم پل‌های تاریخی اصفهان، بیانگر هویت شهرسازی صفوی است

یک پیشکسوت میراث فرهنگی گفت: حریم پل‌های تاریخی و زاینده‌رود بیانگر هویت شهرسازی دوران صفوی در اصفهان است و افرادی که بازنگری آن را بر عهده می‌گیرند باید بر این موضوع مسلط باشند.
به گزارش ایرنا، مرتضی فرشته‌نژاد افزود: افرادی که مقرر است حریم رودخانه زاینده‌رود و پل‌های تاریخی آن را بازنگری کنند باید کارشناسان توانمند و آشنا به شهرسازی دوران صفوی در اصفهان باشند.
وی با تاکید بر اینکه اصفهان با شهرهای دیگر کشور تفاوت دارد، اظهار کرد: این خطه یک مجموعه تاریخی است که باید با همین تصویر کلی در معرض دید شهروندان و گردشگران قرار بگیرد؛ ازاین‌رو لازم است حریم پل‌های تاریخی و زاینده‌رود توسط افرادی بازنگری شود که گذشته تاریخی اصفهان را بشناسند و دست‌کم کتاب «اصفهان، شهر نور» که چکیده یک عمر مطالعه باقر آیت‌الله‌زاده‌ شیرازی است را خوانده باشند.
زنده‌یاد باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی، بنیانگذار مرمت علمی بناها، محوطه‌ها و بافت‌های تاریخی ایران در کتاب «اصفهان، شهر نور» به بررسی جایگاه و منزلت شهر اصفهان در گذر تاریخ معماری- شهرسازی و نقش این شهر در پیشرفت تمدن اسلامی پرداخته است؛ در این اثر موضوع شکل‌گیری شهر اصفهان برای نخستین‌بار با ترسیم نقشه‌های دقیق صورت مطرح شده است.
فرشته‌نژاد یادآور شد: شهرسازی اصفهان در زمان صفویه حول دو ‌محور عمود بر هم شکل گرفته است، یکی محور شمالی جنوبی چهارباغ عباسی و بالا و دیگری، محور شرقی غربی رودخانه زاینده‌رود که در محل پل الله‌وردی‌خان(سی و سه پل) یکدیگر را قطع می‌کنند.
وی که تدوین‌کننده حریم پل‌های تاریخی و زاینده‌رود اصفهان در سال‌۱۳۷۶ است، اظهار داشت: قصد ما در تعیین حریم پل‌ها و رودخانه این بود که شهرسازی دوره صفویه در اصفهان که حول این دو محور شکل گرفته است مشخص و حفظ شود، محدوده‌ای که نباید با ارتفاع گرفتن ساختمان‌ها، دید گردشگر را کور کند.
فرشته‌نژاد تصریح کرد: شهروند یا گردشگری که برای تماشای پل‌ها و رودخانه زاینده‌رود به این محدوده می‌آید باید بتواند منظر آسمان و کوه صفه را از آن سوی رودخانه و بالاتر از سَرِ درختان ببیند.
این پیشکسوت میراث فرهنگی اصفهان افزود: بیننده در جوار پل‌ها باید بتواند یک مجموعه طبیعی از فضای دو طرف رودخانه و در پس‌زمینه آن، آسمان و کوه را ببیند و این چیزی است که روح انسان می‌طلبد.
فرشته‌نژاد تاکید کرد: این حریم و منظر یک محدوده تاریخی طبیعی است و نباید هویت شهرسازی اصفهان برای دلخوش کردن عده‌ای بساز و بفروش از بین برود.
وی خاطرنشان کرد: طبق حریم زاینده‌رود و پل‌های تاریخی اصفهان مصوب سال‌1۳۷۶، از بَرِ خط پروژه (خط ساخت‌وساز) خیابان‌های ضلع شمالی رودخانه یعنی مطهری، کمال اسماعیل و مشتاق اول، دوم و سوم تا طول (عمق) حدود یکصدمتر، ارتفاع سازه‌ها نباید بیشتر از ۹متر باشد.
فرشته‌نژاد افزود: این خیابان‌ها در جانب شمال رودخانه و در راستای هم قرار دارند، اینگونه نیست که تا چند خیابان آن‌طرف‌تر پل‌ها در حریم قرار گرفته باشد، همچنین جانب جنوب رودخانه‌ یعنی خیابان‌های بوستان سعدی، ملت، آیینه‌خانه و آبشار اول، دوم و سوم نیز در یک راستا قرار دارند.
وی ادامه داد: در عمق صد متر حریم، خط پروژه (ساخت‌وساز) روی گذرها و کوچه‌ها قرار گرفته است تا لطمه‌ای به زندگی مردم وارد نشود، از پشت این محدوده یکصدمتری نیز باید ضوابط طرح تفصیلی اصفهان رعایت شود.
به گفته وی، این طرح (مصوب سال ۱۳۷۶) بهترین گزینه برای رعایت حریم و منظر رودخانه زاینده‌رود و پل‌های تاریخی اصفهان بود و از منظر روحی، روانی و شهرسازی اصفهان تهیه شد.