حضور آخرین فرعون در قفس

تلویزیون مصر دیروز گزارش داد که هواپیمای حامل حسنی مبارک به منظور برگزاری محاکمه وی فرودگاه شرم‌الشیخ را به مقصد قاهره ترک کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از این شبکه تلویزیونی، خودروهای امدادرسان و آمبولانس‌ها حسنی مبارک، رییس‌جمهور سابق مصر را به همراه کادر پزشکی‌اش از بیمارستان شرم‌الشیخ به فرودگاه این شهر منتقل کردند.
محاکمه مبارک در مرکز آموزش‌های پلیس قاهره همراه با تدابیر امنیتی شدید برگزار شد.
این در حالی است که در آستانه آغاز محاکمه حسنی مبارک طرفداران و مخالفان وی در محل برگزاری دادگاه وی با هم درگیر شدند.
وزارت بهداشت مصر اعلام کرد حال جسمانی مبارک خوب است و مشکل خاصی از لحاظ جسمانی ندارد و آماده حضور در دادگاه است.
حدود سه هزار پلیس و نیروی امنیتی مسوولیت تامین امنیت فرودگاه محل فرود هواپیمای حامل مبارک را برعهده دارند. از سوی دیگر، سازمان عفو بین‌الملل ضمن بیانیه‌ای با تاکید بر اینکه این محاکمه‌ها فرصتی است تاریخی برای مردم مصر به منظور بازخواست رییس‌جمهور سابق این کشور و شماری از نزدیکان وی، برگزاری جلسات شفاف در محاکمه مبارک را خواستار شد.
روز شمار ۳۰ سال دیکتاتوری
مردم با چشمان خود شاهد محاکمه دیکتاتوری خواهند بود که به مدت ۳۰ سال حرفش قانون بود و کسی جرات مخالفت با نظراتش را نداشت.
به گزارش مهر، رسانه‌های مختلف جهان از دیدگاه‌های متفاوت به جزییات محاکمه حسنی مبارک، رییس‌جمهور مخلوع مصر پرداختند. رییس‌جمهوری که طی ۳۰ سال حکومت خود اجازه نفس کشیدن به مخالفان خود به ویژه گروه‌های اسلامگرا را نمی‌داد و از سخنانش به منزله قانون تعبیر می‌شد.
اما چه شد که مبارک به این سرنوشت گرفتار شد. سرنوشتی که قبل از این برای صدام معدوم رخ داده بود. روز گذشته مبارک برای نخستین بار از آخرین سخنرانی‌اش در روز ۱۰ فوریه (یک روز قبل از سقوطش) بار دیگر روبه‌روی مردم قرار می‌گیرد اما نه در مقام رییس‌جمهور و حاکم بر امور کشور بلکه در جایگاه متهم به قتل مردم!
سالن کنفرانس دانشکده پلیس قاهره روز گذشه شاهد محاکمه دیکتاتور، فرزندانش علاء و جمال، حبیب‌ العادلی، وزیر کشور، حسین سالم، تاجر مصری (دوست مبارک) و شش نفر از مقامات بلندپایه امنیتی رژیم سابق خواهد بود. فهرست اتهامات متهمان نیز کاملا واضح است؛ کشتار انقلابیون و دست داشتن در پرونده‌های بزرگ فساد.
مصر در ۳۰ سال حکومت مبارک شاهد وقوع اتفاقاتی بود که بررسی آنها در جهت علت‌یابی سرنوشت کنونی مبارک و همراهانش بی‌تاثیر نیست در ادامه این گزارش به مهم‌ترین وقایع دوران حکومت مبارک در سرزمین فراعنه طی ۳۰ سال اخیر اشاره می‌کنیم.
۶ اکتبر ۱۹۸۱: جریان‌های اسلامگرا انور سادات را به علت نقش آفرینی در پیمان کمپ دیوید (پیمان صلح با اسراییل) ترور کردند تا حسنی مبارک افسر جوان آن روزها و از دوستان نزدیک سادات در یک رای گیری مردمی به عنوان رییس‌جمهور انتخاب شود.
۱۳ اکتبر ۱۹۸۱: مبارک به عنوان رییس‌جمهور جدید مصر سوگند یاد کرد.
فوریه ۱۹۸۶: جمعی از نیروهای امنیتی مصر در اعتراض به شرایط سخت‌کاری به خیابان‌ها آمده و دست به آشوب زدند در جریان این ناآرامی‌ها بیش از ۱۰۰ نفر کشته و برخی از ساختمان‌ها و هتل‌ها در آتش سوخت مبارک در پی این وقایع حکومت نظامی اعلام کرد و نیروهای ارتشی را برای تامین امنیت در مناطق ناآرام مستقر کرد.
۲۶ ژوئن ۱۹۹۵: مبارک از یک ترور که از سوی جریان‌های تندروی اسلامگرا در آدیس آبابا (پایتخت اتیوپی) انجام شد، جان سالم به در برد. در جریان این عملیات یک گروه مسلح به خودرو حامل مبارک حمله کرد که در جریان درگیری با محافظان مبارک سه نفر از نیروهای مسلح کشته شده و البته به مبارک آسیبی نرسید.
ژوئن ۲۰۰۴: مبارک یک عمل جراحی موفقیت‌آمیز در قسمت ستون فقرات در آلمان انجام داد. وی در آن دوره اداره امور کشور را به عاطف عبید، نخست وزیر مصر واگذار کرد اما پس از بهبودی مجددا زمام امور را در دست گرفت.
دسامبر ۲۰۰۴: نخستین تظاهرات گسترده مردم مصر با تاکید بر تغییر در کشور برگزار شد که در آن صدها مصری مشارکت کردند. مردم در این تظاهرات با پنجمین دوره ریاست جمهوری مبارک یا جانشینی جمال مبارک به جای پدرش مخالفت کردند.
۱۱ می ۲۰۰۵: پارلمان مصر با اصلاح بندهایی از قانون اساسی برگزاری انتخابات رقابتی (با حضور کاندیداهای مختلف) را تصویب کرد البته مخالفان معتقد بودند که این تغییرات نمایشی بوده و در آن فرصت رقابت و حضور جدی از شخصیت‌های مخالف گرفته شده است.
۲۷ سپتامبر ۲۰۰۵: حسنی مبارک پس از پیروزی در نخستین انتخابات به اصطلاح رقابتی مصر برای پنجمین بار به عنوان رییس‌جمهور مصر سوگند یاد کرد. در جایگاه دوم این انتخابات ایمن نور از شخصیت‌های مخالف با فاصله بسیار زیادی قرار گرفت. ایمن نور که رییس حزب الغد بود پس از برگزاری انتخابات به اتهامات تقلب در ارایه گواهی مربوط به تشکیل حزب الغد به زندان افکنده شد. نور بعدها علت زندانی شدن خود را مسایل سیاسی دانست.
۸ دسامبر ۲۰۰۵ : اخوان المسلمین در انتخابات پارلمانی حایز ۲۰ درصد از کرسی‌ها شد که بزرگ‌ترین پیروزی انتخاباتی این حزب اسلامگرا محسوب می‌شد. البته موسسات حقوق بشری معتقد بودند که در این انتخابات تخلفات گسترده‌ای از سوی حزب حاکم رخ داده است که نمی‌خواست سیطره خود بر پارلمان را از دست بدهد.
آوریل ۲۰۰۸: تظاهرات گسترده‌ای در شهرهای مختلف مصر در اعتراض به افزایش قیمت مواد غذایی، کاهش دستمزدها و بحران تهیه نان انجام شد.
۲۷ مارس ۲۰۱۰: مبارک پس از عمل کیسه صفرا در آلمان و گذراندن دوران نقاهت، پس از سه هفته مجددا زمام امور کشور را که به نخست وزیر واگذار کرده بود باز پس گرفت.
۲۹ نوامبر ۲۰۱۰: جریان‌های مخالف به طور کامل از حضور در پارلمان پس از برگزاری انتخابات محروم شدند؛ انتخاباتی که پیش درآمد انتخابات ریاست‌جمهوری مصر در سال ۲۰۱۱ بود.
۲۵ ژانویه ۲۰۱۱: تظاهرات گسترده‌ای در جای جای مصر در اعتراض به وضع معیشتی و سیاست سرکوب حکومت آغاز شد.
۲۸ ژانویه ۲۰۱۱: مبارک فرمان اعزام و استقرار نیروهای ارتش در شهرها و برقراری حکومت نظامی را صادر کرد.
۳۱ ژانویه ۲۰۱۱: دولت جدید به نخست وزیری احمد شفیق سوگند یاد کرد. عمر سلیمان، معاون رییس‌جمهور وقت نیز از دستور مبارک برای گفت‌وگو با تمامی جریان‌های سیاسی خبر داد.
۲ فوریه ۲۰۱۱: کشته و زخمی شدن ده‌ها مصری در میدان التحریر قاهره در جریان حمله حامیان مبارک که سوار بر شتر به محل تجمع مردم یورش بردند.
۶ فوریه ۲۰۱۱: جریان‌های مخالف از جمله اخوان المسلمین با عمر سلیمان مذاکراتی را برگزار کردند.
۱۰ فوریه ۲۰۱۱: مبارک تمامی اختیارات خود را به معاون خود (عمر سلیمان) واگذار کرد اما با ترک فوری قدرت مخالفت کرد که این مساله خشم بیشتر مردم در میدان التحریر را موجب شد.
۱۱ فوریه ۲۰۱۱: عمر سلیمان در اظهاراتی که از سوی تلویزیون مصر پخش شد، از کناره‌گیری مبارک از قدرت و واگذاری امور کشور به شورای عالی نیروهای مسلح خبر داد.
۱۲ آوریل ۲۰۱۱: مبارک پس از آغاز تحقیقات و بازجویی به بیمارستان شرم الشیخ منتقل شد. روز پس از آن نیز دادستانی مصر حکم حبس مبارک به اتهام سوء‌استفاده از قدرت، اختلاس و کشتار انقلابیون شد.
۲۴ می ۲۰۱۱: صدور حکم محاکمه مبارک به اتهام کشتار تظاهرات کنندگان و جنایات دیگر که مجازات آنها در نهایت به اعدام نیز می‌رسد.
۳ آگوست ۲۰۱۱: آغاز محاکمه مبارک، پسرانش علاء و جمال، حبیب العادلی، وزیر کشور سابق، حسین سالم، تاجر مصری و دست مبارک و شش نفر از مقامات بلندپایه امنیتی در دانشکده پلیس قاهره.