خبر

برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری زیمبابوه بدون موگابه
پنج میلیون رای‌دهنده واجد شرایط در زیمبابوه دیروز به پای صندوق‌های رای رفتند تا از میان ۲۳ نامزد فردی را به عنوان رییس‌جمهور آینده خود انتخاب کنند. با این حال نهایتا گزینه‌ها به دو مورد می‌رسد‌.
به گزارش دویچه‌وله، غایب انتخابات دیروز رابرت موگابه سالخورده بود که نهایتا پس از حدود چهار دهه با اجبار ارتش و حزب خودش نوامبر گذشته از قدرت کنار رفت‌. رقابت در واقع میان امرسون منانگاگوای ۷۵ ساله و نلسون چامیسای ۴۰ ساله بود که جزو نامزدهای پیشتاز هستند‌.
رای‌گیری از ساعت ۷ صبح به وقت محلی آغاز شد‌. امرسون منانگاگوا در حقیقت از متحدان دیرینه موگابه در حزب حاکم زانو-پی‌اف بوده است که وعده اصلاحات و احیای اقتصادی را داده است‌. منانگاگوا در آخرین تجمع انتخاباتی به حامیانش تاکید کرد: مردم می‌گویند شخصیت ویژه‌ای به زیمبابوه می‌آید و من هم عقاید آنها را بازگو می‌کنم‌. اگر در انتخابات پیروز شوم، حکمی واقعی برای ایجاد تغییرات طی بازه پنج‌ ساله دریافت می‌کنم و به شما احیای اقتصادی را ضمانت می‌دهم‌. تعهدم به ایجاد تغییرات قدرتمند است تا آسودگی خاطر تمام زیمبابوه‌ای‌ها را تامین کنم‌.
نلسون چامیسا هم که ریاست جنبش اپوزیسیون تغییر دموکراتیک را بر عهده دارد، یک وکیل و کشیش است که تلاش کرد در میان جوانان و رای‌دهندگان بلاتکلیف پایگاه قدرت ایجاد کند‌. آنها به دنبال ایجاد تغییر، پس از ۴۰ سال حکومت زانو-پی‌اف هستند‌.
او یکشنبه به خبرنگاران گفت: این حرکت بزرگی است‌. پیروزی قطعی است‌. هیچ چیز نمی‌تواند مانع مردم زیمبابوه شود تا پیروزی‌ خودشان را تصاحب کنند‌. ما تمامی موانع را برمی‌داریم‌. از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم این انتخابات را ما می‌بریم‌.
چنانچه هیچ کدام از نامزدها نتوانند بیش از نیمی از آرا را به دست آورند، دور دوم انتخابات هشتم سپتامبر برگزار می‌شود‌. در همین حال موگابه، رهبر سابق زیمبابوه پس از ماه‌ها سکوت یکشنبه گذشته به خبرنگاران گفت در این انتخابات تاریخی به کسانی که غیرقانونی به قدرت رسیده‌اند رای نخواهد داد‌. طبق گزارش‌ها، منظور او حزب زانو-پی‌اف بوده و این احتمال وجود دارد که او به نامزد اپوزیسیون رای دهد‌.
بغل کردن قدرت در آفریقا عادی است
همه‌پرسی جنجالی دیروز در کومور، در صورت رای آوردن به رییس‌جمهور این کشور اجازه خواهد داد برای دور دوم در انتخابات شرکت کند و دوره ریاست‌جمهوری خود را تا پس از سال ۲۰۲۱ نیز ادامه دهد‌. این در حالی است که چنین روش‌هایی در آفریقا معمول بوده و در بسیاری از کشورهای این قاره رهبران کشورها به دنبال آن بوده‌اند تا با اعمال تغییراتی در قانون اساسی کشور خود، در قدرت باقی بمانند‌.
خبرگزاری فرانسه به بهانه همه‌پرسی دیروز مجمع‌الجزایر کومور- کشوری که قانون اساسی آن بر مبنای ایجاد تعادل در قدرت میان سه جزیره اصلی آن نوشته شده- به بررسی اقدامات مقامات سایر کشورهای آفریقایی برای حفظ قدرت خود پرداخته است‌. بنا بر این گزارش، برخی از این اقدامات با پیروزی و برخی با شکست روبه‌رو شده و برخی از آنها نیز بی‌تاثیر بوده‌اند‌.
پیروزی‌ها
در سال ۲۰۱۵ رای‌دهندگان روآندایی از یک همه‌پرسی که محدودیت دوره‌ای را از قانون اساسی این کشور حذف می‌کرد و به پل کاگامه، رییس‌جمهور این کشور که از سال ۱۹۹۴ قدرت را در این کشور در دست داشت، اجازه می‌دهد تا سال ۲۰۳۴ در سمت خود باقی بماند، حمایت کردند‌. در همین سال جمهوری کنگو نیز به تغییر قانون اساسی این کشور رای داد تا دنیس ساسو نگشو، رییس‌جمهور این کشور بتواند برای دور سوم نیز در انتخابات شرکت کند‌. او در انتخابات سال ۲۰۱۶ بار دیگر پیروز شد‌.
در سال ۲۰۱۳ در زیمبابوه قانون اساسی جدیدی تعریف شد که به رابرت موگابه، رییس‌جمهور وقت این کشور اجازه داد در انتخابات دیگری نیز شرکت کند‌. او در این انتخابات پیروز شد اما در سال ۲۰۱۷ پس از ۳۷ سال حضور در راس قدرت این کشور، با کودتا برکنار شد‌. ادریس دبی، رییس‌جمهور چاد از سال ۱۹۹۰ به لطف تغییرات قانون اساسی در سال ۲۰۰۵ که پس از یک همه‌پرسی مورد نزاع صورت گرفت، به فعالیت در جایگاه خود ادامه داده است‌.
همه‌پرسی ۲۰۰۵ اوگاندا نیز محدودیت‌های دوره‌ای ریاست‌جمهوری را تغییر داد و موجب شد یووری موسونی، رییس‌جمهور این کشور که از سال ۱۹۸۶ ریاست‌جمهوری اوگاندا را بر عهده داشته، در سال ۲۰۱۶ برای پنجمین دوره نیز در انتخابات شرکت کند‌.
در سال ۲۰۰۲ در جمهوری توگو، یک اصلاحیه قانون اساسی به رییس‌جمهور این کشور اجازه داد بدون محدودیت در انتخابات شرکت کند‌. همین مساله راه را برای گناسینگبی ایادیما که از سال ۱۹۶۷ ریاست‌جمهوری این کشور را بر عهده داشت، باز کرد تا در دور دیگری از انتخابات نیز پیروز شود‌. با مرگ او در سال ۲۰۰۵، پسرش جایگزین او شد و تا امروز در سه انتخابات حساس پیروز شده است‌. اپوزیسیون این کشور به دنبال بازگرداندن محدودیت دو دوره‌ای برای شرکت رییس‌جمهور در انتخابات است‌.
بحران‌ها
پس از آنکه پی‌یر انکورونزیزا، رییس‌جمهور بروندی در سال ۲۰۱۵ برای سومین بار در انتخابات پیروز شد و اپوزیسیون این کشور این انتخابات را برخلاف قانون اساسی دانست، بروندی دچار یک بحران خونین سیاسی شد‌.
در ماه می ۲۰۱۸ مردم این کشور در یک همه‌پرسی به تغییرات قانون اساسی رای دادند تا مدت دوره ریاست‌جمهوری در این کشور افزایش یابد و به موجب این تغییرات، انکورونزیزا تا سال ۲۰۳۴ در قدرت باقی می‌ماند اما این رییس‌جمهور یک ماه پس از این همه‌پرسی اعلام کرد در سال ۲۰۲۰ از قدرت کناره‌گیری خواهد کرد‌.
ژوزف کابیلا، رییس‌جمهور کنگو باید تا پایان سال ۲۰۱۶ و پایان دو دوره ریاست‌جمهوری خود از این سمت کناره‌گیری می‌کرد اما از آن سر باز زد و دادگاه قانون اساسی این کشور به ادامه فعالیت او تا انتخاب جایگزینش رای داد‌. پس از تاخیری طولانی که اعتراضات زیادی را در این کشور برانگیخت، پیش‌بینی می‌شود این رای‌گیری در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸ برگزار شود‌.
اقدامات بی‌تاثیر
در بورکینافاسو، اقدام بلز کمپائوره، رییس‌جمهور سابق این کشور در سال ۲۰۱۴ برای افزایش دوران ریاست‌جمهوری‌اش تا بیش از ۳۰ سال، صدها هزار معترض را به خیابان‌ها کشاند و کمپائوره وادار به کناره‌گیری شد‌. پارلمان مالاوی نیز در سال ۲۰۰۲ باکیلی مولوزی، رییس‌جمهور سابق این کشور را از شرکت در سومین انتخابات ریاست‌جمهوری منع کرد و او در سال ۲۰۰۴ از قدرت کناره‌گیری کرد‌. فردریک چیلوبا، رییس‌جمهور سابق زامبیا در سال ۲۰۰۱ تلاش کرد قانون اساسی این کشور را تغییر دهد و برای سومین بار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شود اما به دنبال فشار مردم این کشور از این اقدام صرف نظر کرد‌.

وزیر دفاع لیبی برکنار شد
ایسنا- نخست‌وزیر دولت توافق ملی لیبی وزیر دفاع این کشور را
برکنار کرد‌.
سخنگوی فائز السراج، نخست‌وزیر دولت توافق ملی لیبی طی گفت‌وگو با اسپوتنیک گفت: نخست‌وزیر تصمیم گرفت سرهنگ مهدی البرغثی، وزیر دفاع لیبی را از منصبش برکنار کند‌.
السراج به دنبال حمله به پایگاه هوایی براک الشاطی که بیش از ۱۴۱ کشته به همراه داشت در ماه می ۲۰۱۷ البرغثی را موقتا از کار برکنار کرد که این تعلیق از فعالیت ۲۶ ژوئیه جاری توسط شورای وزیران دولت توافق ملی لغو شد‌.