خوشبختی بدون دست و پا!

نوشین علیپور- در ذهن من و شاید در ذهن خیلی‌ها، دست و پا یکی از داشته‌هایی باشد که اصلا به آن توجه نمی‌کنیم و بسیار ساده از کنارش می‌گذریم. حال تصور کنیم اگر یک انگشت نداشتیم چه اتفاقی می‌افتاد یا اگر دوتا انگشت نداشتیم… اصلا فکر کنیم اگر یک دست نداشتیم آیا همین آدمی بودیم که الان هستیم؟‌! کمی جلوتر برویم اگر یک دست و یک پا نداشتیم چی؟ تصورش سخت است! اگر دو دست و دو پا نداشتیم باز هم به کار کردن و موفقیت فکر می‌کردیم؟
تصور کنیم اگر دو دست و دو پا نداشتیم واقعا گزینه‌ای برای موفقیت و ادامه زندگی داشتیم؟
اولین گزینه‌ای که به ذهن هر یک از ما می‌رسد این است که «چرا من؟»
گزینه بعدی ناتوانی کامل در انجام هر کاری می‌بود و تصویر یک فرد کاملا بی‌استفاده و ناکارآمد، افسرده با حال خیلی بد ذهن ما را فرا می‌گرفت. در حالی که:
نیک وی آچیچ یکی از افرادی است که بدون داشتن دو دست و دوپا یکی از موفق‌ترین مربیان انگیزشی دنیاست.
او متولد چهارم دسامبر ۱۹۸۲ در استرالیاست و به علت ابتلا به «سندرم تترا-آمیلیا» هنگام تولد از نعمت دست و پا محروم بوده است.
هر چند در کودکی دچار افسردگی شده بود‌ اما کم‌کم و با کمک مادرش آموخت که از زائده‌ کوچکی که به جای پا در بدن او وجود داشت، استفاده کند و قابلیت‌های خود را افزایش دهد. او در دبیرستان رهبری گروه را بر عهده گرفت که برای یک خیریه اعانه جمع‌آوری می‌کردند و از آن به بعد به کارهای عام‌المنفعه رو آورد.
نیک وی آچیچ در ۲۱ سالگی از دانشگاه گریفیت با دو مدرک لیسانس در رشته‌های حسابداری و برنامه‌ریزی مالی فارغ‌التحصیل شد. نیک سخنران انگیزشی و مدیر سازمان غیرانتفاعی «زندگی بی‌حد و مرز» است. از دیگر مهارت‌های او شنا، موج‌سواری و گلف است.
او در کتاب خود زندگی بی‌حد و مرز می‌گوید: من بدون دست و پا به دنیا آمدم اما هرگز در حصار شرایط خود نماندم. من به سراسر دنیا سفر می‌کنم و به میلیون‌ها نفر الهام می‌بخشم تا با ایمان، امید، عشق و شجاعت خویش بر ناملایمات زندگی چیره شوند و به آرزوهای خود برسند.
او هم‌اکنون یکی از تاثیر‌گذارترین سخنرانان موفقیت در دنیا محسوب می‌شود و موسسه زندگی بدون دست و پا را که در زمینه موفقیت فعالیت دارد اداره می‌کند.
نیک وی آچیچ معتقد است: همه انسان‌ها قدرت انتخاب دارند و می‌توانند انتخاب کنند که ناامید باشند و محروم یا عبوس و عصبانی یا برعکس خوشحال و خوشبخت.
وی می‌افزاید: این تو هستی فقط و فقط خود تو‌. که مسوول خوشبختی خودت هستی. تو قدر و قیمت داری و پربها‌تر از تمامی الماس‌های جهان هستی و هدف آن است که من و تو بکوشیم تا بهتر از آنی شویم که هستیم و اکنون در تلاشم به دیگران کمک کنم تا بهای کمتری برای نداشته‌هایشان بپردازند.
پیام‌های نیک وی آچیچ در چند جمله کلیدی خلاصه می‌شود:
– وجود خودت را به طور کامل یا ناکامل دوست بدار
– خودت را دوست بدار تا بتوانی بخندی
– به ارزش و هدف خویش باور داشته باش.
نیک وی آچیچ بی‌دریغ حال خوب خود را می‌بخشد و با این کار شبکه‌ای از انسان‌های مثبت و حال خوب را به صورت ریشه‌ای در همه جای دنیا پخش می‌کند.
به معنای واقعی او انسانی هدفمند و تواناست. عجیب نیست فردی که بدون داشتن دست و پا اینقدر با‌انگیزه و پرانرژی است و تنها علت برنده نشدن در مسابقات دوومیدانی را نخواستن خودش می‌داند؟ حال آنکه ما با تمام امکانات به این فکر می‌کنیم که اگر من چنین بودم و چنان بودم…
آیا نیک وی آچیچ یک آدم خوش‌شانس است که محروم بودن از دست و پا، این فرصت را به او داد تا به یک نوآور، یک انسان موفق بدل شود؟