1 - 12 - 2022
داستان تکراری کمبود مواد اولیه چشم فولادسازان به دست دولت
مریم سلطان‌زاده- صنعت فولاد به عنوان یکی از صنایع مادر شناخته می‌شود به‌طوری که سرانه مصرف فولاد در هر کشور به عنوان شاخصی برای ارزیابی صنعتی بودن آن کشور به کار می‌رود. پایه‌گذاری این صنعت در ایران به حدود دو دهه بعد از اتمام جنگ جهانی دوم برمی‌گردد که اولین کارخانه فولادسازی توسط بخش‌خصوصی تاسیس شد. به‌طور کلی کشور ما در تولید فولاد مانند بسیاری از صنایع دیگر دارای مزیت نسبی است چراکه مواد اولیه، انرژی و نیروی انسانی ارزان موجب تسهیل روند ساخت این کالای استراتژیک می‌شود.
براساس این گزارش، کارخانه‌های فولادی ایران به دو بخش دولتی و خصوصی تقسیم می‌شوند؛ بخش دولتی در مقایسه با بخش‌خصوصی فولاد به‌طور کامل‌تری از حمایت‌های دولت برخوردارند و به همین دلیل نه‌تنها مشکل خاصی بر سر راه آنها وجود ندارد …
… بلکه در برخی موارد برای بخش‌خصوصی نیز مشکل‌ساز می‌شوند از طرف دیگر بخش‌خصوصی واردکننده مواد اولیه از کشورهای خارجی بوده و در فرآیند تولید خود با مشکلات فراوانی همچون نوسان نرخ شمش، حمایت نشدن از سوی دولت، بهره‌وری پایین، سیستم بانکی و... روبه‌رو هستند که این رویه موجب شده تا بازده اقتصادی سرمایه‌گذاری‌های احداثی در این بخش طی یک دهه اخیر نسبت به سایر بخش‌های صنعتی کشور به شدت ناچیز باشد.
در این میان روز گذشته مدیرعامل گروه ملی صنعتی فولاد ایران اعلام کرد که مواد اولیه (شمش) در کشور سهمیه‌بندی شده است و هر شرکت فولادی به میزان مشخص هر ماه سهمیه دریافت می‌کند. علی‌محمد شهرباف اظهار کرده بود که در حال حاضر وضعیت تولید محصول در شرکت خوب است اما هنوز مشکل کمبود مواد اولیه در شرکت پابرجاست.
سهمیه‌بندی نداریم
رسول خلیفه‌سلطان، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در این زمینه می‌گوید: برخی از تولیدکنندگان فولاد شمش و مواد اولیه خود را از کارخانه فولاد خوزستان تامین می‌کنند. این شرکت نیز ۶۰ درصد محصول خود را بین شرکت‌ها توزیع کرده و ۴۰ درصد باقیمانده را در بورس ارایه می‌کند در نتیجه می‌توان گفت که فولاد در کشور سهمیه‌بندی نشده است.
وی با اشاره به اینکه دولت از تولیدکنندگان فولاد حمایت می‌کند، اظهار می‌کند: درابتدای کار دولت هیچ تضمینی نمی‌دهد که مواد اولیه تولیدکنندگان فولاد را تامین کند، باید تولیدکنندگان همت خود را برای تولید نشان دهند تا دولت بتواند از آنها حمایت کند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران می‌افزاید: تامین شمش به عنوان ماده اولیه تولید فولاد اصلی‌ترین مشکل تولیدکنندگان است. یکی دیگر از مشکلات عمده صنعت فولاد در بخش حملونقل ریلی است که به علت نداشتن ارزش‌افزوده و توسعه‌نیافتگی صنعت فولاد را در آینده با مشکل روبه‌رو خواهد کرد.
خلیفه‌سلطان تصریح می‌کند: در سند چشم‌انداز صنعت فولاد تولید ۳۰ میلیون تن فولاد پیش‌بینی شده است اما چنانچه به این رقم در تولید برسیم، برای حمل تولیدات خود با مشکل مواجه خواهیم شد.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با اشاره به رشد نا‌متوازن ارزش‌افزوده در بخش‌های مختلف صنعتی کشور می‌گوید: برای رسیدن به اهداف کشور، زنجیره ارزش‌افزوده در صنایع کشور و به‌طور خاص در صنایع معدنی و فولاد باید متناسب، یکپارچه و هماهنگ رشد کنند.
وی ادامه داد: وقتی کارخانه فولادسازی می‌سازیم اما برای برداشت سنگ از معادن به علت بی‌آبی مشکل داشته و در آخر هم وسیله‌ای برای حمل تولیدات خود نداریم، نتیجه‌اش می‌شود عقبگرد؛ یعنی یا کارخانه‌داری و مواد اولیه نداری یا تولید را به هر سختی انجام می‌دهی اما به علت توسعه نیافتگی حملونقل ریلی وسیله‌ای برای حمل تولید وجود ندارد و این یعنی دور شدن از اهدافی که برای کشور در نظر گرفته شده است.
دولت مواد اولیه نمی‌دهد
حسن مصیب‌زاده، رییس هیات‌مدیره ذوب‌آهن گمبرون در این زمینه می‌گوید: با وجود تلاش شرکت‌های خارجی برای فروش شمش فولاد به ایران به علت نبود سرمایه در گردش با کمبود شدید مواد اولیه روبه‌رو هستیم. یکی از مشکلات اصلی صنعت فولاد کمبود مواد اولیه محسوب می‌شود، این کمبود در بازار موجب شده است که تولید فولاد در کشور به اندازه کل ظرفیت موجود کارخانه‌ها نباشد.
وی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان خصوصی مجبورند مواد اولیه خود را از خارج تهیه کنند، می‌افزاید: تولیدکنندگان فولاد به‌دلیل کمبود مواد اولیه در کشور مجبور به خرید مواد اولیه وارداتی با قیمت‌های جهانی و فروش محصولات فولادی با قیمتی پایین‌تر از قیمت‌های جهانی در کشور هستند. مصیب‌زاده با تاکید بر اینکه در ایران پنج میلیارد تن سنگ‌آهن شناخته شده وجود دارد که از این میزان ۱۵میلیون تن فقط به چین صادر می‌شود، تصریح می‌کند: دولت می‌تواند با توجه به نیاز داخل، تولیدکنندگان داخلی را حمایت کرده و از خام‌فروشی جلوگیری کند.
رییس هیات‌مدیره ذوب‌آهن گمبرون می‌گوید: متاسفانه دولت به فولادسازان بخش‌خصوصی سنگ‌آهن نمی‌دهد. این موضوع باعث شده تا برخی از تولیدکنندگان فولاد با مشکل تامین شمش روبه‌رو شوند. امروزه اگر تولید‌کننده‌ای بخواهد از وزارت صنعت، معدن و تجارت مجوز تولید بگیرد، از او تعهد می‌گیرند که باید مواد اولیه را خود او تهیه کند و هیچ کمکی به واحد تولیدی برای تامین مواد اولیه صورت نمی‌گیرد در صورتی که با توجه به نرخ ارز این موضوع برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد.
وی با تاکید بر اینکه روال کار در دولت دهم ضدتولید بوده است، می‌افزاید: تولیدکنندگان منتظرند که ببینند دولت یازدهم و وزیر صنعت، معدن و تجارت چه تصمیمی برای بخش‌خصوصی و تامین مواد اولیه آنها می‌گیرند.
مصیب‌زاده اظهار می‌کند: اعطای تسهیلات بانکی به واحدهای تولیدی به سختی صورت می‌گیرد و اعطای تسهیلات بانکی قفل شده است و بازپرداخت سرمایه در گردش باید با بهره بالا و در مدت زمان کمتر از یک سال صورت گیرد که این شرایط مشکلاتی را برای تولیدکنندگان به وجود آورده است.
رییس هیات‌مدیره ذوب‌آهن گمبرون می‌گوید: سال گذشته دولت به فولادسازان بخش‌خصوصی سنگ‌آهن نداد. این موضوع باعث شد تا برخی از تولیدکنندگان فولاد با مشکل تامین شمش روبه‌رو شوند. مشکل تامین مواد اولیه و کمبود نقدینگی چالش‌های متعددی را برای فولادسازان بخش‌خصوصی ایجاد کرده است.
وی با تاکید بر اینکه شرکت‌های دولتی تولیدکننده فولاد با مشکل تامین شمش روبه‌رو نیستند اما اگر بخش‌خصوصی بخواهد در داخل اقدام به تامین شمش کند، کار بیهوده‌ای را انجام داده است، می‌افزاید: چون شرکت‌های بزرگ تولیدکننده فولاد نظیر ذوب‌آهن اصفهان و فولاد خوزستان شمش را فقط برای تامین نیاز خودشان تولید کرده و کمتر به بیرون عرضه می‌کنند، در صورتی که این روند ادامه داشته باشد بازهم تولیدکنندگان فولاد با مشکل مواداولیه و شمش مواجه می‌شوند و مجبور خواهند شد دوباره برای ادامه تولید در کارخانه‌ها دست به دامن چین، روسیه و اوکراین شوند و محصولات بی‌کیفیت آنها را به کشور وارد کنند. حال باید دید که در این زمینه دولت چه تدابیری خواهد اندیشید.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد