داش آکل

داش آکل نام فیلمی ایرانی ساخته مسعود کیمیایی است که در سال ۱۳۵۰ ساخته شده و بهروز وثوقی در آن نقش‌آفرینی کرده است. این فیلم بر اساس داستان «داش آکل» از کتاب سه قطره خون نوشته صادق هدایت، ساخته شده است.
ماجرای قهرمانی‌ها و مردانگی و صداقت «داش آکل» را همه‌ مردم شیراز می‌دانند. یک حاجی شیرازی که زمانی با او همسفر بوده و فضایل نیک داش آکل را می‌دانسته قبل از مرگش وصیت می‌کند که داش آکل به کارهای زندگی و املاک او رسیدگی کند. داش آکل در برخورد با خانواده‌ حاجی دختر او را می‌بیند و به او دل می‌بندد، حال آنکه دختر سن کمی دارد. عشق دختر، داش آکل را به شراب‌خواری می‌کشاند. «کاکارستم»، که دشمن داش آکل است با آن که بارها در جدال تن به تن از او شکست خورده معهذا همه جا در غیابش رجزخوانی می‌کند. داش آکل ازدواج با دخترک را به علت سن زیاد خود، دور از مردانگی می‌داند و ترتیب ازدواج او را با یکی از خواستگارانش می‌دهد. شب عروسی دخترک، وقتی داش آکل از میخانه برمی‌گردد، با کاکارستم روبه‌رو می‌شود و جدال آنها در شب بعد به آنجا می‌کشد که کاکا در شرایطی که شکست خورده، قمه را از پشت در بدن داش آکل فرو می‌کند و داش آکل در همان حال گلوی کاکا را آنقدر می‌فشارد که خفه می‌شود و بعد خود نیز می‌میرد.

ابی (بهروز وثوقی): خیلیا منو زدن…. پاسبونا…. شوفرا…. پارچه‌فروش‌های کوچه مهران…. آدمای ممد ارباب…. سیاهی‌های کوچه سرخپوستا…. می‌دونی…. همیشه بعدِ هر یه کتک خوردنِ مفصل یه جوری میشم…. مثل آدمی که خارش داشته باشه و حسابی بخاروننش…. از دردش خوشم میاد…. مثل این می‌مونه که حکم مرخصیمو امضا کرده باشن…