درآمد ورزشکاران رشته‌های رزمی

حمید امنی*- اخیرا برخی رشته‌های رزمی بسیار پردرآمد شده‌اند و ورزشکاران این رشته‌ها در مقایسه با رشته‌های دیگر، درآمد بسیار زیادی کسب می‌کنند.
بوکس‌: شاید قبلا تایگر وودز، گلف‌باز معروف را به عنوان ثروتمندترین ورزشکار جهان می‌شناختیم اما اخیرا دو بوکسور یعنی فلوید می‌ودر و مانی پاکیائو از ژوئن ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ از تایگر وودز پیشی گرفته‌اند.
این دو ورزشکار در سال قبل مسابقه بوکس قرن را برگزار کردند که می‌ودر با پیروزی در این مسابقه بیش از ۱۸۰ میلیون دلار جایزه گرفت. جالب اینکه مانی پاکیائو نیز با وجود شکست در این مسابقه، ۱۲۰ میلیون دلار دریافت کرد. نکته جالب این است سودی که در یک مسابقه دو ساعته نصیب این دو ورزشکار شد بیش از درآمد سالانه دو فوتبالیست برتر جهان یعنی لیونل مسی و کریستیانو رونالدو است.
می ودر با انجام سه مسابقه بیش از ۱۰۰ میلیون دلار دریافت می‌کند و صاحب شرکت برگزار‌کننده مسابقات نیز می‌باشد. وی تا‌کنون با برگزاری مسابقات بیش از ۲۵۰ میلیون دلار درآمد داشته است و با وجود عدم حضور فعال در دنیای تبلیغات‌، بسیار ثروتمند است. وی با کمپانی ریباک قرارداد دارد که رقم این قرارداد مشخص نیست. رسانه‌های آمریکایی از عمارتی ۹ میلیون دلاری به عنوان یکی از دارایی‌های «می ودر» یاد می‌کنند. وی در سال ۲۰۱۵، ۱۰۵ میلیون دلار درآمد داشت و اکنون ۲۸۰ میلیون دلار پول دارد!
مانی پاکیائو فیلیپینی نیز بسیار پردرآمد است و برای مثال در یک سال (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲)، ۶۲ میلیون دلار درآمد داشته است. توجه کنید که ۶ میلیون دلار از این درآمد مربوط به حضور در تبلیغات و اسپانسرها می‌باشد.
درآمد کلی یک بوکسور حرفه‌ای : درآمد یک بوکسور حرفه‌ای به فاکتورهای زیادی از جمله اسپانسرها، محبوبیت و … بستگی دارد. سازمان آمار آمریکا طی تحقیقاتی که انجام داده است اعلام کرده که یک بوکسور حرفه‌ای به طور میانگین در سال ۲۰۱۳، ۷۵۷۶۰ دلار درآمد دارد و حداقل این درآمد برای یک بوکسور حرفه‌ای ۱۸۰۴۰ دلار بوده است! شایان ذکر است که درآمد شخصی می‌ودر، مانوئل چار و پاکیائو به ازای هر مبارزه‌ به ترتیب ۳۴، ۵/۱۹ و ۱۷ میلیون دلار است.
البته لازم به ذکر است که در ایران خبری از این درآمدها برای رزمی‌کاران نیست بلکه برعکس تمام دنیا در ایران فقیرترین قشر در بین ورزشکاران رزمی‌کاران هستند که با درآمدهای ناچیز سلامتی خود را کف دست می‌گذارند و به میدان مبارزه می‌آیند، دلیل این است که در ایران بخش حرفه‌ای رزمی فعال نیست و مجوز فعالیت ندارد و بخش آماتور نیز از لطف مسوولان بهره‌مند نمی‌شوند. امید است این روند که به ضرر جامعه رزمی کشور و ورزشکاران تمام می‌شود در جهت بهبود آن تغییر کند.
*کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی