درخشش انیمیشن ایرانی

گروه فرهنگ و هنر- اسکار نودوهفتم که بامداد ۱۳‌اسفند برگزار شد، تاج قهرمانی را بر سر فیلمی مستقل گذاشت که با دنیایی که استودیوهای بزرگ برایش سرمایه‌گذاری می‌کنند، فاصله زیادی دارد. «آنورا»، فیلمی درباره یک کارگر جنسی که با پسر نازپرورده یک الیگارش روسی ازدواج می‌کند، نود‌و‌هفتمین دوره جوایز اسکار را با کسب پنج جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم ترک کرد. این پیروزی یک فصل پرآشوب را به پایان رساند؛ فصلی که این فیلم توانست با سرعتی سرگیجه‌آور از میان نامزدهای پیشتاز عبور کند و رقبایی مانند «امیلیا پرز» و «بروتالیست» را که بحث‌های مختلف از توییت‌های توهین‌آمیز گرفته تا استفاده از هوش‌مصنوعی، مسیر کمپین‌شان برای اسکار را تغییر داد، پشت سر بگذارد. این رقابت که در طول یکی از بدترین بلایای طبیعی تاریخ لس‌آنجلس رخ داد، موجب شد تا اسکار با ادای احترام به آتش‌نشانانی که به کمک مردم آسیب‌دیده از آتش‌سوزی‌ها آمدند مراسم را جلو ببرد و همچنین فیلمی که مونتاژی از فیلم‌های زیادی بود که در این شهر فیلمبرداری شده، یادآور اهمیت این شهر در تاریخ‌ هالیوود شد.
تجلیل یک فیلمساز مستقل
«شان بیکر»، قهرمان فیلم «آنورا» برای تهیه‌کنندگی، کارگردانی، تدوین و نوشتن فیلمنامه این فیلم برنده جایزه شد. این یک استقبال خارق‌العاده از سوی صنعت سرگرمی فیلمسازی بود که از فردی تجلیل کرد که بیشتر خارج از فضای‌ هالیوود کار کرده و فیلم‌های کم‌هزینه‌ای مانند «نارنگی» و «پروژه فلوریدا» را ساخته است. موفقیت این فیلم در اسکار برای کمپانی نئون که توزیع‌کننده مستقل «آنورا» است، یادآور موفقیتی شد که پیش از این با «انگل» در سال‌۲۰۲۰ به دست آورده بود. با این حال، «آنورا» با فروش ۴۰‌میلیون دلاری در سطح جهان، یکی از کم‌درآمدترین فیلم‌های تاریخ اسکار هم هست. در واقع بیشتر فیلم‌هایی که اسکار به آنها افتخار می‌کند توسط تهیه‌کنندگان و شرکت‌های مستقل ساخته شده‌اند و این نشان می‌دهد استودیوهایی که بیشتر منابع خود را بر ساخت فرنچایز متمرکز می‌کنند، مانند «تلماسه: قسمت دوم» و «شرور» فقط در بخش‌های فنی برنده شدند.
آغاز طنزآمیز «کانن اوبراین»
امسال کانن اوبراین، یکی از مجریان مشهور تلویزیون، برای اولین‌بار مجری مراسم اسکار و جانشین جیمی کیمل شد که سه دوره قبلی را هدایت کرده بود. مونولوگ آغازین او همه‌چیز را مسخره کرد، با گفتن اینکه «همه اینجا فقط صبحانه خورده‌اند» و یادآوری این واقعیت که برنامه ساعت چهار بعدازظهر شروع شد تا جنجال بازیگر «امیلیا پرز» کارلا سوفیا گاسکون در رسانه‌های اجتماعی با گفتن اینکه‌: کارلا اگر می‌خواهی درباره اسکار توییت کنی، نام من جیمی کیمل است. چند کنایه به «دوره آشفته ما» وجود داشت ولی بیشتر انتقادها ضمنی بود.
آدرین برودی خواستار «دنیای فراگیرتر» شد
آدرین برودی که پیشتر برای «پیانیست» برنده اسکار شده، دومین اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازی در فیلم «بروتالیست» دریافت کرد، در نقش یک بازمانده هولوکاست و معماری مجارستانی ظاهر شده که به آمریکا مهاجرت کرده است. کسب جایزه برودی که یکی از سه‌جایزه برای «بروتالیست» بود، پس از یک سلسله‌شکست‌ها به دست آمد که او را تقریبا از سینما کنار گذاشته بود. او گفت: بازیگری یک حرفه بسیار شکننده است. مهم نیست در کجای حرفه خود هستید، مهم نیست که چه کارهایی انجام داده‌اید، همه‌چیز می‌تواند از بین برود و من فکر می‌کنم چیزی که این شب را خاص می‌کند آگاهی از این امر است و قدردانی از اینکه هنوز می‌توانم کاری را که دوست دارم انجام دهم. برودی از مادر و پدرش و همچنین شریک زندگی خود جورجینا چاپمن و فرزندانش تشکر کرد و افزود: من برای جهانی سالم‌تر، شادتر و فراگیرتر دعا می‌کنم و معتقدم اگر گذشته می‌تواند چیزی به ما بیاموزد، یادآوری این است که نگذاریم نفرت کنترل نشود. بیایید باهم بازسازی کنیم.
برنده‌ای که شوکه شد
مایکا مدیسون شوکه شده که مانند خیلی‌های دیگر انتظار داشت جایزه بهترین بازیگر زن را به دمی مور برای «ماده» ببازد، با رفتن روی صحنه گفت: من در لس‌آنجلس بزرگ شدم اما همیشه حس می‌کردم‌ هالیوود از من بسیار دور است، بنابراین حضور در اینجا و ایستادن در این اتاق واقعا باورنکردنی است.
افتخاری برای برزیل
والتر سالاس، کارگردان فیلم «من هنوز اینجا هستم»، اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را پذیرفت. او روی صحنه رفت تا از یونیس پایوا که این فیلم براساس داستان او ساخته شده و همچنین از بازیگرانش تشکر کند. کارگردان برزیلی گفت: این جایزه به زنی می‌رسد که پس از رنج‌هایی که در یک رژیم استبدادی متحمل شد، تصمیم گرفت خم نشود و مقاومت کند. این جایزه به او تعلق می‌گیرد. نام او یونیس پایوا است و این جایزه به دو زن خارق‌العاده‌ای می‌رسد که او را روی پرده زنده کردند: فرناندا تورس و فرناندا مونته نگرو.
انیمیشن ایرانی جایزه گرفت
در این دوره از اسکار، انیمیشن کوتاه ایرانی «سایه بلند سرو» برنده اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شد. این سومین اسکار برای سینمای ایران پس از اسکار فیلم‌های «فروشنده» و «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی است.
فلسطین برنده مستند شد
فیلمسازان «سرزمین دیگری نیست» جایزه بهترین فیلم مستند بلند را دریافت کردند. بازل آدرا، حمدان بالال، یووال آبراهام و راشل زور، اسکار بهترین فیلم مستند بلند را برای سرزمین دیگری دریافت کردند. این فیلم که توسط فیلمسازان فلسطینی و اسرائیلی ساخته شده، درگیری فلسطین و اسرائیل را بررسی می‌کند. آدرا گفت: حدود دو ماه پیش، من پدر شدم و امیدم برای دخترم این است که او مجبور نباشد همان زندگی‌ای را که من اکنون دارم تجربه کند و همیشه از خشونت، تخریب خانه و جابه‌جایی اجباری بترسد. «سرزمین دیگری نیست» منعکس‌کننده واقعیت‌های خشنی است که ما دهه‌ها متحمل شده‌ایم و همچنان ادامه دارد و از جهان می‌خواهیم برای توقف بی‌عدالتی و توقف پاکسازی قومی فلسطینی‌ها اقدام جدی انجام دهد. آبراهام هم بر سیاست خارجی آمریکا تمرکز کرد و گفت: سیاست خارجی در این کشور به بستن این مسیر کمک می‌کند. ولی چرا؟ این در حالی است که «سرزمین دیگری نیست» هنوز توزیع‌کننده‌ای در آمریکا ندارد و با این حال بدون پشتیبان در گیشه‌های داخلی ۴۲۰هزار دلار فروش کرده که بالاترین فروش در بین همه نامزدهای این بخش است.
شانزدهمین نامزدی اسکار
دایان وارن درباره شانزدهمین نامزدی اسکار خود گفت: آنقدر هیجان‌زده می‌شوم که انگار اولین‌بار است. این ترانه‌سرای افسانه‌ای، با وجود ۱۶‌نامزدی اسکار، هنوز این جایزه را دریافت نکرده و مانند همیشه متواضع و پرشور است. او گفت: پیش از این ۱۵‌بار شکست خورده‌ام اما هرگز واقعا نمی‌بازی، زیرا نامزد شدن کار بسیار بزرگی است. جایزه بهترین آهنگ اورجینال امسال به ترانه‌سرای فرانسوی کامیل و کلمان دوکول به همراه ژاک اودیار، کارگردان امیلیا پرز، برای «ال مال» تعلق گرفت.
اولین دومینیکنی اسکاری
زوئی سالدانا برای بازی در «امیلیا پرز» موفق به دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. این اولین جایزه اسکار اوست. سالدانا از آکادمی تشکر کرد که قهرمانی آرام و قدرتمند مانند ریتا را به رسمیت شناخت و در ادامه با تشکر از مادربزرگش گفت: مادربزرگم در سال‌۱۹۶۱ به این کشور آمد. من فرزند مغرور پدر و مادری مهاجر با رویاها و وقار و دستان پرتلاش و اولین آمریکایی با اصالت دومینیکنی هستم که جایزه اسکار را دریافت کردم و می‌دانم که آخرین نفر نخواهم بود.