درگذشت ارسطو

ارسطو فیلسوف، آموزگار و دانشمند بزرگ یونان باستان که افکار و روش‌های او بیش از سایر فلاسفه دوران کلاسیک در جهان نفوذ داشته است اول اکتبر در سال ۳۲۲ پیش از میلاد درگذشت. وی ۶۲ سال عمر کرد. افلاطون او را که شاگردش بود مغز آکادمی و بزرگ‌ترین کتابخوان لقب داده بود. ارسطو به سال ۳۳۴ پیش از میلاد مدرسه «لیسیوم» را در آتن تاسیس کرد. پس از مرگ شاگردش اسکندر، آتنی‌ها او را به همان اتهام سقراط که بی‌اعتنایی به خدایان آنان بود به مرگ محکوم کردند که به شهر چالسیس گریخت. وی در شمال یونان – منطقه‌ای که اینک مقدونیه یونان نامیده می‌شود- به دنیا آمده بود و آتنی نبود که بشود استردادش را تقاضا کرد. ارسطو یک سال بعد از این رویداد (فرار) درگذشت.ارسطو انسان را از افراط در هر کار بر حذر داشته و اعتدال و میانه روی را توصیه کرده است و سعادت را در تلاش برای رسیدن به آرزو و یا نیل به آن دانسته و فرد ناآگاه و یا کسی را که کاربرد دانشی را که فرا گرفته نداند انسان ناکامل خوانده است. به زعم او، انسان کامل فردی منطقی است که بدون دلیل دست به اقدام نمی‌زند و به همین سبب ورود انسان ناکامل (غیرمنطقی) را به سیاست، برای جامعه خطرناک می‌خواند. ارسطو جمع شدن ثروت در دست یک فرد را به زیان رفاه عمومی جامعه می‌داند و می‌گوید که ثروت بیش از نیاز شخصی باید در کنترل جامعه باشد (عقیده سوسیال دموکراسی). در مورد قانون کیفری می‌گوید که اگر مردم یکدیگر را همانند اعضای فامیل دوست داشته باشند نیازی به چنین قانونی نیست، ولی چون چنین نیست و در جامعه، انسان ناکامل زیاد است، قانون و دادرسی کیفری برای حفظ نظم جامعه و حراست از آزادی‌ها و حقوق ضرورت دارد. ارسطو همین عقیده را درباره قانون ازدواج دارد و می‌گوید که اگر زن و مردی یکدیگر را واقعا دوست بدارند که لازمه ازدواج است نیاز به وجود قانون در این زمینه نیست و همان علاقه دوجانبه، اعتماد متقابل و اشتراک مساعی هر مشکلی را از پیش پا برمی‌دارد.