درگذشت استاد «محمد معین» ادیب برجسته معاصر (۱۳۵۰ ش)

محمد معین فرزند معین‌العلماء در سال ۱۲۹۷ در رشت در یک خانواده روحانی به دنیا آمد پدرش شیخ ابوالقاسم و همچنین مادرش در شش سالگی او فوت کردند، به همین جهت تحت تعلیم و تربیت پدربزرگش قرار گرفت‌‌. او پس از پایان تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل در دارالفنون به تهران آمد و به تحصیل در دانشکده ادبیات پرداخت و دانشنامه دکترای خود را در سال ۱۳۲۱ دریافت کرد و رساله خود را به زبان فرانسه نوشت‌‌. دکتر معین از چند دانشگاه خارجی درجه دکترای افتخاری داشت و عضو فرهنگستان ایران شد‌‌. ریاست کمیسیون ادبیات سمینار جهانی تاریخ و فرهنگ ایران را بر عهده داشت‌‌. دکتر معین حدود ۲۳ جلد کتاب تالیف کرد‌‌. از فعالیت‌های پراهمیت وی همکاری با علامه دهخدا و تنظیم فیش‌های چاپ‌نشده بعد از فوت دهخداست‌.
او همچنین طبق وصیت نیما یوشیج بررسی آثار او را برعهده گرفت‌‌. از جمله تالیفات باارزش او فرهنگ معین در شش جلد است که از منابع معتبر واژگان زبان فارسی است‌.
دکتر معین به زبان‌های فرانسه، انگلیسی، عربی و آلمانی تسلط کامل داشت و زبان‌های پهلوی اوستایی و فارسی باستان و بعضی لهجه‌های محلی را خوب می‌دانست‌‌. دکتر معین به علت کارهای زیاد مطالعاتی و تحقیقی در سال ۱۳۴۵ در یکی از اتاق‌های دانشکده ادبیات بیهوش شد و به حال اغما فرو رفت‌‌. برای معالجه او اقدامات زیادی شد و او را به کشورهای مختلف بردند اما سرانجام پس از چهار سال و پنج ماه که در حالت اغما بود در ۵۷ سالگی در ۱۳ تیرماه ۱۳۵۰ از دنیا رفت و در آستانه اشرفیه گیلان دفن شد‌.