درگذشت مهدی بازرگان نخستین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران (۱۳۷۳ش)

مهندس مهدی بازرگان نخستین رییس دولت ایران پس از انقلاب، بیستم ژانویه ۱۹۹۵ (سی‌ام دی‌ماه ۱۳۷۳) در۸۷ سالگی پس از انتقال به سوییس، در زوریخ درگذشت. او برای درمان بیماری قلب عازم سوییس بود که در هواپیما وضعیت جسمی‌اش وخیم و از فرودگاه به بیمارستان منتقل شد ولی سودی نبخشید و درگذشت.
بازرگان که در جامعه ایران به پرهیزگاری، پارسایی و فروتنی معروف بود از چهره‌های برجسته و خستگی‌ناپذیر مبارزات سیاسی ملت ایران در قرن ۲۰ به شمار می رود که نهضت آزادی را با اطلاع دکتر مصدق به اتفاق شماری دیگر ازجمله آیت‌الله طالقانی و دکتر سحابی در سال ۱۹۶۱ (۱۳۴۰) تاسیس کرد. بازرگان در طول عمر خود هیچ‌گاه در تلاش برای استقرار دموکراسی و آزادی مکث نکرد. او از دانشجویان اعزامی به فرانسه در اوایل دهه ۱۹۳۰ بود که مهندسی خواند و در بازگشت به ایران، استاد و رییس دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. بازرگان از یاران دکتر مصدق بود و از اعضای هیات خلع ید از انگلیسی‌ها در صنایع نفت که بعدا مسوولیت شرکت ملی نفت را هم برعهده گرفت. بازرگان که چهره‌ای عمیقا مذهبی بود در زمان حکومت دکتر مصدق مدتی هم دستیار او بود. بازرگان پس از تاسیس نهضت آزادی، با جمعی از همفکران خود از جمله آیت الله طالقانی به زندان افتاده و محاکمه شده بود. او چندبار دیگر هم دستگیر و بازداشت شده بود. بازرگان پنجم فوریه ۱۹۷۹ (۱۶ بهمن ۱۳۵۷) زمانی که هنوز شاپور بختیار نخست‌وزیر بود از جانب امام خمینی به نخست‌وزیری دولت موقت انقلاب تعیین شده بود و به این ترتیب، ایران شش روز دارای دو نخست‌وزیر بود. بازرگان این سمت را به مدت ۹ ماه و چند روز و تا ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (روز تصرف سفارت آمریکا) برعهده داشت و کناره‌گیری کرد. مهدی بازرگان در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از ساکنان تهران به مجلس رفت.