در مسیر ونزوئلایی شدن

حمید حسینی: هنوز فرصت حل مشکلات از بالا وجود دارد

فعال شناخته‌شده اقتصادی و عضو اتاق ایران و عراق گفت: مشکلات کشور بزرگتر از افراد است و از ابتدا نیز می‌شد حدس زد دولت کنونی قادر به حل بحران‌های اقتصادی نیست. او هر چند معتقد است ایران با ونزوئلایی شدن فاصله دارد، اما ممکن است اتفاقی بدتر رخ بدهد و ایران به سرنوشت کشوری چون آرژانتین و روسیه دچار شود.
به گزارش خبرآنلاین، حمید حسینی اظهار کرد: ما با ونزوئلایی شدن فاصله داریم. اقتصاد ایران، هنوز در همین شرایط نیز ظرفیت‌های مهمی دارد. ما با دیگر کشورهای منطقه قابل قیاس نیستیم.منابع زیرزمینی و فرصت‌های تجاری، ما را از دیگر کشورها متفاوت کرده است. از این بابت می‌گویم که با ونزوئلایی شدن فاصله داریم. همین حالا دلار خیز افزایش قیمت را برداشته است، اما فرض کنیم که برجام احیا شود، طبیعتا این شرایط دستخوش تغییر خواهد شد.
وی ادامه داد: موضوع این است که نیاز به اصلاحات اساسی داریم. در موقعیتی قرار داریم که باید در داخل شرایط را اصلاح کنیم و در خارج هم توافق اتفاق بیفتد. ملت به امید زنده است. باز شدن درها با اصلاح می‌تواند امید را زنده نگه دارد.
با این چشم‌اندازی که ترسیم شده اصلا نمی‌شود و نمی‌توانیم دستاوردی داشته باشیم و به بهبود اوضاع امید ببندیم. باید همزمان با مذاکرات خارجی، مذاکرات داخلی نیز در ایران شروع شود. راهی جز این نیست. حسینی در خصوص مذاکرات بین‌المللی بیان کرد: صراحتا بگویم یک چیزی را درک نمی‌کنم؛ اینکه چطور دولت آقای رییسی دستاوردهای دولت روحانی را نادیده گرفت. می‌توانست این دستاوردها را مصادره کند. اوایل فعالیت دولت قصدی نداشتند که مذاکرات را به نتیجه برسانند. مشهود بود که می‌خواهند از دوره فعالیت دولت روحانی فاصله بگیرند. خودشان معتقد بودند که باید زمان بگذرد تا رسیدن به نتیجه به اسم دولت روحانی تمام نشود. پنج، شش ماه پایانی دولت روحانی نیز مذاکرات را قطع کردند. الان دیگر یک سال و نیم از عمر دولت رییسی گذشته و فاصله ما با دوره فعالیت دولت روحانی زیاد شده است. درست است که هزینه زیاد به کشور تحمیل شد اما وقتش رسیده دولت روشن کند چه قصدی دارد و بگوید چطور می‌خواهد مشکل را حل کند. وی افزود: توضیح دادم که با ونزوئلایی شدن فاصله داریم اما بدتر از موقعیت ونزوئلا هم در جهان هست. روسیه و آرژانتین را ببینید؛ اینها کلا کشورهای ورشکسته اقتصادی هستند. خطر اینجاست که به سرنوشت اینها دچار شویم. از نظر اقتصادی ورشکسته شویم که عوارض آن را می‌توانید در این کشورها ببینید. این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اوایل دولت می‌گفتند ما همه چیز را حل می‌کنیم. تصورشان این بود خودشان توانا هستند و دیگران ناتوان. این نگرش به نشناختن ابعاد مشکلات بازمی‌گردد؛ غافل بودند از اینکه ابعاد مشکلات کشور بزرگ‌تر از افراد و گروه‌هاست. بحران صندوق‌های بازنشستگی، کسری بودجه، روابط خارجی و تورم مزمن بسیار بسیار بالاست. حل این مشکلات یک‌دستی و هماهنگی می‌خواهد و بالاتر از اینها به توان اولویت‌بندی نیاز داریم اما آقایان با نوعی ساده‌لوحی و تصور اشتباه از مشکلات می‌گفتند همه بحران‌ها حل می‌شود. سوال من از آقای خاندوزی این است؛ آقای خاندوزی! مگر شما همان کسی نیستید که ۱۲ راهکار نوشتی و تاکید داشتی بدون برجام هم می‌شود اقتصاد کشور را اداره کرد. حالا که وزیر اقتصاد هستی چرا نتوانستی؟ حالا اگر بخواهد به این سوال جواب بدهد حتما نقش تحریم را گوشزد می‌کند و می‌گوید: ارز، مساله مهم اقتصاد ایران است.
به گفته وی، بعد از یک سال و نیم از فعالیت دولت آقای رییسی، تازه واقعیات اقتصادی و سیاستگذاری را درک کرده‌اند. تازه فهمیده‌اند با این توهمات نمی‌شود کشور را اداره کرد. خدا کند عاقل شده باشند. هر کسی می‌تواند اشتباه کند. اینها هم چون ساختار کشور را نمی‌شناسند یا بهتر بگویم نمی‌شناختند وعده دادند. اما حالا برگردند و بیایند بپذیرند که اقتصاد و ساختارها را نمی‌شناختند. وعده‌هایی دادند و حالا که فهمیدند لازمه ساختمان‌سازی فقط داشتن سیمان و میلگرد و … نیست، منابع پولی هم می‌خواهد، ساختار و برنامه هم می‌خواهد. پس اگر اینها را درک کرده‌اند در عمل نشان دهند.ما هم بخیل نیستیم و به رویشان نمی‌آوریم. کافی است نشان بدهند فهمیده‌اند اقتصاد یعنی محدودیت منابع. اینها اصلا این برداشت را ندارند. فکر می‌کنند همه کاری را می‌شود انجام داد.لذا با این طرز تفکر معتقدم حتی اگر هماهنگ بودند نیز نمی‌توانستند مشکلات را حل کنند.
حسینی اظهار کرد: حتی اگر تیم اقتصادی هم هماهنگ بود، ابعاد مشکلات جوری است که نمی‌شود آن را با شعار حل کرد. اولین گام این است به این نتیجه برسیم که دولت مشکل را شناخته است. من این برداشت را ندارم. برجام تنها بخشی از مشکلات را حل می‌کند. موضوع این است که باید رویکردها اصلاح شود. شما ببینید، وزیر نفت ما مدت‌ها روبه‌روی دوربین نشست و از زمستان سخت اروپا گفت و گفت و گفت. در حالی که به جای تمرکز بر این مساله باید توجه‌ خود را معطوف به داخل می‌کرد. یعنی اینها نمی‌دانند که اگر مردم فقط و فقط دو درصد در مصرف سوخت زمستانی صرفه‌جویی کنند، بحران حل می‌شود، اما وقتی سرمایه اجتماعی نیست و دولت نیز تلاشی برای ساختن سرمایه اجتماعی نمی‌کند، وضعیت می‌شود اینکه می‌بینیم. اصل موضوع این است که مردم به این اطمینان برسند که آقایان دنبال منافع ملی هستند نه منافع خودشان. در این صورت می‌بینید که مردم چطور خودشان بخش مهمی از مشکلات را حل می‌کنند. اعتقاد دارم هنوز هم می‌شود مشکلات را از بالا حل کرد. وی بیان کرد: هیچ توجیهی برای حل مشکلات کشور از سوی این دولت پذیرفته نیست و این دولت باید مسوولیت تام و تمام مشکلات و بغرنج‌تر شدن وضعیت را بپذیرد. نظام در فضای امضای برجام در دولت آقای روحانی هم شروطی داشت. یادتان باشد خط قرمز این بود روز آغاز برجام باید همه تحریم‌ها لغو شود. خب در نگاه اول با این شرط، موضوع قابل حل نبود. برداشتن بسیاری از تحریم‌ها نیازمند کارهای مقدماتی بود. دولت وقت اما چه کرد؟ نوعی از توافق را تدارک دیدند که این شرط لحاظ شود. توافق کردند یک روز، روز توافق باشد و یک روز روز اجرا. در شش ماه سعی کردند مجوزها را بگیرند تا در روز اجرا همه تحریم‌ها برطرف شود. تیم حرفه‌ای این‌گونه توانست چارچوب را رعایت کند. حالا هم این انتظار می‌رود که با توجه به یک دستی دولت، چنین تدبیرهایی برای حل مشکلات اندیشیده شود.