دولت سهم کشاورزان را نداد

با گذشت ۱۰ ماه از اجرای قانون هدفمند‌ی یارانه‌ها و ادعای مجلس مبنی بر تدوین بودجه‌های بسیار خوب برای تقویت بخش کشاورزی و اعلام وزیر جهاد کشاورزی از آماده کردن ۱۰ بسته حمایتی برای کشاورزان و اختصاص تسهیلات ارزان قیمت برای این بخش از تولید، هنوز بسته‌های حمایتی مورد نیاز کشاورزان در اختیارشان قرار نگرفته است.
در حالی که قرار بود سهم بخش کشاورزی از محل هدفمندی یارانه‌ها نه درصدی، بلکه ریالی تعیین شود و در بهمن‌ماه سال گذشته همزمان با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، صادق خلیلیان از پرداخت تسهیلاتی با بازپرداخت دو ساله برای کشاورزان خبر داده بود تا بتوانند نقدینگی خود را تامین کنند و در پرداخت‌های جاری خود دچار مشکل نشوند؛ هیچ یک از بخش‌های تولیدی این تسهیلات را دریافت نکرده‌اند. به گفته وزیر کشاورزی، قرار بود دو نوع وام به تولیدکنندگان پرداخت شود؛ وامی برای تامین نقدینگی خرید سوخت و حامل‌های انرژی از جمله گازوییل، برق و گاز واحدهای تولیدی در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گیرد تا در اوایل شروع کار دچار مشکل تامین نقدینگی نباشند و وام دیگری برای اصلاح ساختارها در اختیارشان قرار می‌گیرد. به گفته خلیلیان، پرداخت یارانه نهاده‌های کشاورزی، تسهیلات خرید و تامین نقدینگی حامل‌های انرژی، تسهیلات اصلاح ساختارها و تسهیلات تعویض تراکتورهای کشاورزان به عنوان بسته‌های حمایتی این بخش است که برخی از این بسته‌ها اجرایی شده و برخی دیگر تا روزهای آینده در اختیار کشاورزان قرار خواهد گرفت.
گله تولید کننده ها
اما کشاورزان، باغداران، آبزی‌پروران، زنبورداران، صیفی‌کاران، گل‌کاران، تولیدکنندگان قارچ و دیگر دست‌اندرکاران بخش کشاورزی از افزایش چند برابری هزینه‌های تولید گلایه داشته و معتقدند بسته‌های حمایتی در حد حرف باقی مانده است و باعث زمین‌گیر‌شدن کشاورزان شده که در دراز‌مدت اثرات جبران‌ناپذیری در بخش تولید کشور به جا خواهد گذاشت.
همچنین اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس به این موضوع معترض هستند که با وجود وعده‌ دولت، هیچ درآمدی از هدفمندی یارانه‌ها به تولید اختصاص نیافته است چراکه درآمد دولت از محل هدفمند‌کردن یارانه‌ها وصول نشده و همه‌ درآمدها در قالب یارانه‌ نقدی به مردم پرداخت شده است و به گفته محمدرضا باهنر، دولت حق تولید را از هدفمند‌کردن یارانه‌ها ادا نکرده که باید پرداخت کند. طی مدت اخیر هزینه‌های تولید در همه بخش‌های کشاورزی به‌گونه‌ای افزایش یافته که نه تنها قدرت رقابت صادرات را از محصولات گرفته بلکه بازار داخلی آنها را با مشکل مواجه کرده است؛ امسال باغداران به دلیل افزایش هزینه‌های تولید حتی چیدن میوه‌ها از روی درخت برایشان مقرون به صرفه نبوده و عده‌ای دیگر میوه‌های خود را در سردخانه‌ها رها کرده‌اند.
بازارهایی که از دست می روند
ادامه این امر باعث می‌شود مزیت‌های تولیدی که در کشورمان وجود دارد را در بازارهای جهانی و داخلی از دست بدهیم در حالی که باغداری و کشاورزی سرمایه‌ای است که در بلندمدت حاصل شده و دستیابی مجدد به آن بسیار زمانبر و هزینه‌بر است.
بنابراین با توجه به اینکه مجموعه هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم کشاورزان برای مصرف گاز، نفت و بنزین در یک دوره‌ زراعی رقمی بالغ بر دو هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان است باید گفت که اگر حمایت جدی از کشاورزان صورت نگیرد، کشاورزی پس از یک دوره تولید با رکود جدی روبه‌رو خواهد شد و عکس‌العمل کشاورزان به این مشکلات خاموش، فرار سرمایه‌ از بخش کشاورزی است که به شکل معنی‌داری حجم تولید محصولات کشاورزی را کاهش خواهد داد و چه‌بسا اهداف تدوین شده در برنامه‌ پنجم توسعه و سند چشم‌انداز را به کلی دگرگون خواهد کرد. از آنجا که به گفته‌ بسیاری از کارشناسان و فعالان بخش اقتصادی، بخش کشاورزی از جمله مشاغلی است که ریسک سرمایه‌گذاری در آن بسیار بالاست و از آنجا که قیمت تمام‌شده‌ محصولات کشاورزی در کشور به آسانی نمی‌تواند با محصولات تولیدی کشور‌های همجوار نظیر ترکیه رقابت کند، بروز مسایلی که زیربنای تولید کشور را با چالش مواجه می‌کند، بسیار نگران‌کننده خواهد بود. که انتظار می‌رود مسوولان امر تدبیری برای پیشروی این مشکل اتخاذ کنند و به زودی بسته‌های ‌حمایتی وعده داده شده را جامه عمل بپوشانند و این بسته‌ها به‌گونه‌ای باشد که سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی را از شاخص منفی خارج کند و ارزش افزوده‌ این بخش را ارتقا ‌دهد چراکه در جهان امنیت غذایی محور استقلال کشورها محسوب می‌شود و پایداری اقتصادی را دربردارد.