29 - 11 - 2022
رفتار هند با ملوانان دیانته مصداق شکنجه است
دکتر ناصر قاسم‌زاد*
حبس خدمه کشتی ایران در یک کشتی و روی آب‌های هند برای مدت ۹ ماه یکی از خشن‌ترین انواع شکنجه‌ای است که می‌توان در مورد انسان‌ها به کار برد و ماه‌هاست که خدمه کشتی توقیف شده ایرانی پا به روی خشکی نگذاشته‌اند. زندانی شدن در فضای کار آثار جبران‌ناپذیری بر سلامت روح و روان این افراد و خانواده‌هایشان دارد.
دریانوردان از آن دسته آدم‌هایی هستند که زندگی خودشان و خانواده‌شان در حالت عادی هم بسیار پراسترس‌تر از زندگی بقیه آدم‌هاست. زندگی افراد در اسارت هم این مشکلات را چند برابر می‌کند. این رفتار هند حتی از نظر معیارهای حقوق بشری هم یک عمل سختگیرانه و خشونت‌آمیز است. این یک عمل غیرانسانی است که حق آزادی و حق حضور در کنار خانواده را برای چندین ماه از این افراد سلب کرده‌اند.
در کشورهای پیشرفته دنیا در این شرایط در محاکم بین‌المللی طرح شکایت می‌کنند. دستگاه دیپلماسی ایران هم باید از کارکنان این کشتی دفاع کند. این رفتار هند معادل شکنجه ملوانان ایرانی است و بحث صدمات جبران‌ناپذیر به سلامت روان این افراد می‌تواند موضوع یک شکایت حقوق بشری باشد؛ شکایتی که حداقل جریمه آن برای کشور متهم، پرداخت جریمه‌های نقدی به حبس‌شدگان است.
به نظر من ایران باید هرچه سریع‌تر این موضوع را در دادگاه‌های بین‌المللی مطرح کند. اضطراب و افسردگی این افراد و خانواده‌هایشان در این مدت قابل توصیف نیست.
حتی احتمال این وجود دارد که بعضی از خدمه کشتی تا به حال خودکشی کرده باشند. وقتی چرخه حیاط طبیعی آدم‌ها را از آنها بگیریم آن هم برای این مدت طولانی، وقتی آرامش و امنیت را از آدم‌ها بگیریم هر اتفاقی ممکن است بیفتد. خدمه کشتی در حال حاضر در حالت هراس دایم هستند و این وحشت به این زودی‌ها از بین نمی‌رود. از روز اول شاید فکر می‌کردند که این حبس چند روز هم طول نکشد اما حالا ۹ ماه گذشته و ممکن است ۹ سال هم طول بکشد.
دیانته فقط یک کشتی بازرگانی است نه یک کشتی جنگی. حبس ۹ ماهه خدمه این کشتی یک موضوع انسانی است و ایران برای حل این بحران باید از سازمان صلیب سرخ جهانی و کمیته حقوق بشر سازمان ملل کمک بخواهد. ما با انسان‌هایی روبه‌رو هستیم که هیچ خلافی مرتکب نشده‌اند. نهادهای ناظر بین‌المللی که با شکنجه مبارزه می‌کنند، می‌توانند برای حل این بحران انسانی به ایران کمک کنند.
تاسفبار است که هند با وجود اینکه سال‌ها زیر سلطه استعمارگران بوده، باز هم تن به خواسته غرب داده و بدون هیچ توجیهی چنین رفتار زشتی با خدمه کشتی ایرانی می‌کند اما آنچه همین امروز از دست دولتمردان ایرانی برمی‌آید، رسیدگی به وضعیت خانواده‌های این ملوانان است. همین الان این خانواده‌ها باید از اورژانس روانپزشکی استفاده کنند تا حداقل بیش از این دچار آسیب‌های روحی نشوند.
* روانشناس و دبیر انجمن حمایت از سلامت و بهداشت روان جامعه
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد