رفراندوم شارل دوگل

در این روز در ماه می ۱۹۶۸ و در پی سه هفته اعتصاب و تظاهرات خیابانی کارگران و دانشجویان فرانسه که مخالف برنامه اصلاحات شارل دوگل رییس آن کشور از جمله تضعیف و یا حذف سنای فرانسه بودند، وی اعلام کرد نمی‌تواند اعتراض این شمار تظاهرکننده را نظر قاطبه مردم فرانسه نسبت به برنامه‌های خود بداند و تصمیم گرفته است برای آگاه شدن از نظر اکثریت مردم، رفراندوم برگزار کند.
این رفراندم طبق برنامه انجام شد ولی اکثریت شرکت‌کنندگان در رفراندم با برنامه‌های اصلاحی دوگل مخالفت کردند. با وجود مخالفت اکثریت فرانسویان، دوگل از نظر خود در مورد برنامه اصلاحات عدول نکرد و کنار رفت. فرانسویانی که با انحلال سنای این کشور مخالفت کرده بودند در پاسخ به پرسش روزنامه‌نگاران گفته بودند که نمی‌خواستند قوانین توسط یک مجلس تدوین شود باید هر دو مجلس باقی بمانند تا روی لوایح و طرح‌ها بررسی بیشتری شود و قوانین موضوعه منطقی‌تر باشند.
اقدام دوگل مبنی بر کناره‌گیری یک عمل دموکراتیک بزرگ توصیف شده است که فصلی از تاریخ دمکراسی را تشکیل داده است. دوگل که پس از کناره‌گیری همچنان محبوب فرانسویان باقی ماند، در ردیف ناپلئون از دوستداران فرانسه به شمار می‌رود.