رقیب نوظهور اوربان کیست؟

سیاستمداران مجارستان روز جمعه در حالی به مناسبت گرامیداشت روز ملی این کشور سخنرانی‌های آتشین خود را ایراد کردند که ده‌ها هزار نفر در حمایت از منتقد نوظهور ویکتور اوربان، نخست‌وزیر این کشور در مرکز شهر بوداپست جمع شدند. به گزارش یورونیوز، همزمان با سرازیر شدن موج انتقادها به دولت ویکتور اوربان بابت رسوایی پیش‌آمده برای موافقت با عفو محکومان کودک‌آزاری در مجارستان، ناگهان نام «پیتر مجار» که خود نیز پیشتر در دولت رفت و آمدهایی داشت به سر زبان‌ها افتاد. مجار در میانه ابراز احساسات جمعیت حاضر در تجمع روز جمعه اعلام کرد که «اکثریت مردم مجارستان اعتماد خود را به تمام نخبگان سیاسی از دست داده‌اند.» او وعده داد که می‌خواهد یک «قوای سیاسی جدید تشکیل دهد که همه مجارهای خوش‌نیت با قصد خدمت به کشور می‌توانند به آن بپیوندند.» مجار ۴۲ساله، شوهر سابق «جودیت وارگا» وزیر سابق دادگستری مجارستان است. خانم وارگا از متحدان ویکتور اوربان محسوب می‌شود. پیتر مجار روز جمعه از «فساد گسترده و فقدان گفت‌وگوهای سیاسی معنادار» در این کشور انتقاد کرد. براساس یک نظرسنجی که توسط موسسه مجارستانی «مدیان» در هفته گذشته انجام شده است، حدود ۹ درصد به مجار رای می‌دهند، به این معنی که هر حزبی که او در آینده تشکیل دهد قوی‌ترین حزب مخالف دولت خواهد بود. ویکتور اوربان که از سال ۲۰۱۰ میلادی تاکنون سکان رهبری کشور را برعهده دارد، در همان روز جمعه و در آستانه انتخابات پارلمان اروپا، در سخنرانی روز ملی حملات خود علیه بروکسل و مخالفانش را دوباره تکرار کرد.
اوربان، رهبر ملی‌گرای ۶۰ ساله با به تصویر کشیدن یک «سال حاصلخیز» گفت که انتخابات امسال در اروپا و ایالات متحده یک «انقلاب حاکمیتی» را به بار خواهد نشاند. او به ده‌ها هزار نفری که برای سخنرانی او گرد آمده بودند، گفت: «در ابتدای امسال ما تنها بودیم. تا پایان سال ۲۰۲۴، ما اکثریت جهان غرب خواهیم بود.»
اوربان هم‌اکنون با بزرگ‌ترین بحران سیاسی دوران ۱۴ساله نخست‌وزیری خود مواجه است؛ دلیل آن هم این است که در ماه فوریه خبر رسید که مردی که در یک پرونده سوء‌استفاده جنسی از کودکان محکوم شده بود، مشمول عفو ریاست‌جمهوری قرار گرفته و از زندان آزاد شده است.از آنجاکه مجارستان قرار است در نیمه دوم سال جاری میلادی ریاست دوره‌ای کشورهای اتحادیه اروپا را بر عهده داشته باشد، ویکتور اوربان به سمت محدود کردن آزادی مطبوعات و تسلط بیشتر خودش بر قدرت گام برداشته است.