روایت بصری یک تحول تاریخی

انقلاب اسلامی ایران، نه‌تنها سیاست و جامعه را دگرگون کرد بلکه مسیر هنرهای تجسمی را نیز تحت‌تاثیر قرار داد. نقاشی، مجسمه‌سازی، گرافیک، پوستر و سایر شاخه‌های این هنر پس از انقلاب، هویت جدیدی پیدا کردند و در خدمت مفاهیم ارزشی، مذهبی و انقلابی قرار گرفتند. پیش از انقلاب، نقاشی ایران بیشتر تحت‌تاثیر جریان‌های مدرن و آوانگارد قرار داشت اما پس از پیروزی انقلاب، هنرمندان به‌سوی مفاهیمی گرایش پیدا کردند که بتواند ارزش‌های اسلامی و انقلابی را بازتاب دهد. مضامین عاشورایی، مفاهیم عدالت‌خواهی و مقاومت، به‌ویژه در آثار هنرمندانی مانند «حبیب‌الله صادقی» و «کاظم چلیپا» دیده می‌شود. همچنین پیش از انقلاب، مجسمه‌های شهری عمدتا به نمادهای پادشاهی و چهره‌های حکومتی اختصاص داشت. پس از انقلاب، این آثار یا برچیده شدند یا جای خود را به مجسمه‌هایی با مفاهیم اسلامی و انقلابی دادند. ساخت تندیس‌هایی از شهدای انقلاب و مفاهیم مرتبط با مقاومت، بخش مهمی از تغییرات در این حوزه بود. انقلاب اسلامی باعث شد هنرهای تجسمی ایران از مسیر غرب‌گرایی فاصله بگیرند و هویتی جدید، مبتنی‌بر فرهنگ و ارزش‌های اسلامی- ایرانی پیدا کنند. این تغییرات، نه‌تنها در سال‌های نخست انقلاب بلکه در دهه‌های بعد نیز ادامه یافت و امروزه در بسیاری از آثار هنری، همچنان تاثیر آن دیده می‌شود.