روزی که امپراتوری ستمگر آشور نابود شد

شهر نینوه (نینوا، مجاور موصل امروز) پایتخت امپراتوری آشور دهم و به قولی ۱۴ دسامبر سال ۶۱۲ پیش از میلاد به تصرف نیروهای مشترک دولت‌های ماد (ایران) و بابل (بین‌النهرین جنوبی) درآمد و آن امپراتوری که در تاریخ، شهرت ستمگری یافته است برای همیشه از میان رفت. نیروهای فاتح نینوا این شهر را با خاک یکسان کردند که دیگر آباد نشد.
انگیزه ویران کردن نینوا، ظلم طولانی آشوریان به مادهای ایرانی و بابلیان بود. ده‌ها سال بود که آشوریان بر سر مادها می‌‌تاختند و آنان را جهت کار اجباری به اسارت می‌‌بردند و ثروت آشور و اقتدار آن از همین برده‌گیری بود و مردان آشور تنها یک وظیفه داشتند و آن جنگ کردن بود. روحانیون مسیحی با تفسیر انجیل، ویرانی نینوا را اراده خداوند در براندازی ظالمان نوشته‌اند.
همین حملات آشوریان و ستمگری آنان سبب شد که مادها دولتی که سراسر شمال غربی ایران را دربرمی‌گرفت به پایتختی همدان تشکیل دهند و با دولت بابل که آن هم گرفتار حملات آشوریان بود متحد شوند و کار آن را بسازند. آشوری‌ها (آسوری‌ها) از نژاد عرب بوده‌اند. پس از اضمحلال امپراتوری آشور، دولت همدان هزاران ایرانی را با خانواده‌هایشان به منطقه آشورنشین انتقال داد تا آشوریان در اقلیت قرار گیرند و بار دیگر نتوانند دولت تشکیل دهند و کردهای عراق، سوریه و ترکیه امروز اعقاب همان ایرانیان منتقله هستند. دولت ماد عمری طولانی نداشت و کوروش بزرگ که از مادر ماد و از پدر پارسی بود با متحد ساختن سه طایفه ایرانی (ماد، پارت و پارس) که مورخان غرب آنان را آرین‌های جنوبی می‌‌خوانند، ایران را به وجود آورد. در تاریخ عمومی که در مدارس سراسر جهان تدریس می‌‌شود، از کوروش (سیروس = سایرس) به عنوان پدر ایران یاد شده است.
مادها یکی از سه طایفه یک قبیله آریایی هستند که تقریبا همزمان به فلات ایران مهاجرت کرده بودند و در منطقه‌ای وسیع از ری و قفقاز جنوبی تا ایلام (سراسر شمال‌غربی ایران) به مرکزیت همدان سکنی گزیده بودند و این سه طایفه خویشاوند در قرن ششم پیش از میلاد کشور واحد ایران را به وجود آوردند که مناطق و مرزهای آن به صورت سنگ‌نبشته از عهد باستان باقی مانده و مورخان سند مالکیت ایران و تنها کشور جهان که چنین سندی دارد خوانده‌اند. همزمان‌ پارت‌ها در خراسان و شرق دریای مازندران و پارس‌ها در جنوب و شرق ایران (از محور ری به پایین تا رود سند و نصف‌النهار کشمیر) اسکان یافته بودند و مادها به دلیل همسایگی، گرفتار هجوم‌های پی‌درپی آشوریان بودند. در آن زمان بزرگ‌ترین شهر مادها هگمتانه (همدان) بود که یونانیان اکباتانا نوشته‌اند.