روزی که عراق جنگ ۸ ساله با ایران را آغاز کرد

حملات نظامی عراق به ایران که از روزهای قبل از آن پیش‌بینی شده بود، ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ (۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰) آغاز شد که پیامدش یک جنگ هشت ساله بود و برخلاف تصور قبلی غرب، ایران در این جنگ پرتلفات و پرهزینه حتی یک وجب از خاک خود را از دست نداد. مروری بر روزنامه‌های چاپ تهران در شهریور‌ماه آن سال نشان می‌دهد که همزمان با انتخاب نخست وزیر برای جمهوری اسلامی، از نیمه این ماه زد و خوردهای مرزی عراق و ایران رو به شدت گذاشته بود که بعد‌از‌ظهر ۲۲ سپتامبر ناگهان نیروی هوایی عراق تهران، تبریز، همدان، کرمانشاه، شهر‌کرد و شهرهای خوزستان را مورد حمله قرار داد و همزمان ناوچه‌های آن کشور به سواحل ایران تا بوشهر تعرض کردند و متعاقب آن نیروی زمینی عراق تعرض به ایران را آغاز کرد. طبق اعلامیه‌های شماره ۲۰ تا ۲۸ وزارت دفاع ‌جمهوری اسلامی، در نخستین روز تعرض، نیروی هوایی عراق بیش از ۱۱ جنگنده و چهار ناوچه از دست داد و هواپیماهای نظامی ایران متقابلا پایگاه‌های عراق در کوت‌الاماره، شعیبیه، واسیله، ام‌القصر و سپس بغداد را مورد حمله متقابل قرار دادند. این جنگ که (با وجود میثاق بین‌المللی) بدون اعلان قبلی، از سوی عراق آغاز شده بود از آن پس به صورت تمام‌عیار ادامه یافت.
بیستم سپتامبر ۱۹۸۰ و در آستانه حمله نظامی تمام عیار عراق به ایران، احتمال این جنگ در دیدار مارگارت تاچر نخست وزیر انگلستان با وزیر خارجه کابینه‌اش مطرح و بررسی شده بود. تاچر در صفحه ۹۱ کتاب خاطرات خود درباره این ملاقات نوشته است: به وزیر خارجه گفتم که در این نظر که ایران در مدتی کوتاه از پا‌ درخواهد آمد شریک نیستم و دلیل آوردم که ایران دارای یک نیروی هوایی موثر است‌ و محاسبات صدام حسین از فروپاشیدگی ارتش ایران درست نیست زیرا افراد و سلاح‌های این ارتش باقی هستند و‌…. هشت سال بعد نظر من تایید شد زیرا عراق جز در هفته‌های اول جنگ پیشرفتی نداشت و مقروض و زمینگیر شد و …