23 - 03 - 2020
رویاسازی در تئاتر
مرضیه سیف- این شب‌ها عمارت نوفل‌لوشاتو میزبان اجرای نمایش «تنها چیز قطعی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سعید شیشه‌گر است. این نمایش که موضوع محوری آن مرگ است پیش از این در جشنواره‌های متعدد از جمله جشنواره باران شرکت کرده و بازخوردهای مثبتی هم گرفته به طوری که در بین ۷۰ نمایش راه‌یافته به عنوان نمایش برتر هم معرفی شد. خود کارگردان می‌گوید جرقه کارش در یک کارگاه دانشجویی زده شده و بعدها که استقبال جشنواره‌ها را دیده تصمیم گرفته نمایش را به سالن‌ها بیاورد. شیشه‌گر معتقد است اثرش تلفیقی از مرگ و زندگی است؛ اثری که از نمایشنامه «دانکن مک لین» برگرفته شده. به گفته او قرار است رویایی در ذهن مخاطب بسازد تا هر وقت اسم مرگ آمد، یاد نمایش تنها چیز قطعی در ذهنش زنده شود.
سعید شیشه‌گر درباره شکل‌گیری اولیه نمایش‌اش می‌گوید: «جرقه اجرای این نمایش حدود سه سال قبل از یک کارگاه دانشجویی زده شد. موفقیت در جشنواره‌ها باعث شد گروه به فکر اجرای آن در سالنی غیر از سالن‌های دانشجویی بیفتد و بالاخره بعد از برطرف کردن برخی نواقص و خلأ‌هایی که در نمایشنامه به چشم می‌خورد، کار برای اجرا در سالنی مستقل آماده شد.»
این کارگردان توضیح می‌دهد: «این نمایش اثر تلفیقی است که نگاه مینی‌مالیستی به مقوله مرگ و زندگی دارد. در این نمایش سعی شده با استفاده از موسیقی و فرم فضایی سوررئال را خلق کنیم تا بیننده بتواند با موضوع نمایش همراه شود.»
او این اثر را تجربه‌ای شیرین می‌داند و می‌گوید تنها اتفاق قطعی «مرگ» است: «تنها چیز قطعی یک تجربه خیلی شیرین در تجربه‌های کوتاه کارگردانی‌ام بود. این نمایش یک کار مونولوگی است درباره مرگ که البته قرار نبود به شیوه مونولوگ اجرا شود اما به دلایلی شد. همه می‌دانیم قطعی‌ترین اتفاق ممکن در زندگی همه ما مرگ است اما چیزی که به آن دامن می‌زند این است که مرگ چیست؟ چرا می‌میریم؟ بعد از مرگ در چه ناحیه‌ای قرار می‌گیریم و چه جغرافیایی قرار است برای ما تعریف شود؟ آیا بعد از مرگ اعمالی که روی بدن‌مان انجام می‌شود را احساس می‌کنیم؟»شیشه‌گر درباره فرم اجرا توضیح می‌دهد: «در این کار به من ثابت شد که می‌شود برخی رویاها را ساخت. می‌شود تصاویر را خارج از قاعده و چهارچوب تئاتر در یک قاب زیبایی‌شناسانه به مخاطب نشان داد. بازی در بعد، بازی در جانشینی بعد‌های مختلف و از محورهای متفاوت جانشینی تجربه خوبی بود. عوض کردن دیالوگ‌ها و میزانسن‌هایی که از قبل چیده نشده بود بلکه براساس قریحه و نوع بازی چیده شد. تنها چیز قطعی در این مدتی که اجرا رفته است یواش یواش مخاطب خود را شناخته و بازخوردهای خوبی گرفته است. اتفاقا بازخوردهای مثبتش بیشتر از منفی‌ها بوده و البته که همان‌ها بسیار برای خود من آموزنده بود.»
مخاطب، معضل یا ملزم تئاتر
او معتقد است تماشاگر یکی از مهم‌ترین عناصر تئاتر است و اگر نباشد حیات نمایش هم به خطر می‌افتد: «ادامه حیات هر نمایش به مخاطب آن بستگی دارد. تماشاگر نباشد تئاتری وجود ندارد. کاش بتوانیم در کنار تئاترهای لوکس پربازیگری که این روزها اجرا می‌رود بودجه‌ها را کمی صرف تئاترهایی که چهره ندارد هم کنیم!»
در عین حال شیشه‌گر معتقد است مخاطبان می‌توانند برای تئاتر مشکل هم ایجاد کنند و به تعبیر او معضل اصلی تئاتر باشند: «مخاطبان تئاتر یکی از معضلات اصلی تئاتر این روزهای ما هستند. اگر ما بلیت‌های نمایش‌مان را رایگان در اختیار مردم بگذاریم باز هم به دیدن نمایش ما نمی‌آیند، چرا؟ چون تماشاگران به تئاترهایی می‌روند که چهره داشته باشند. در واقع پول می‌دهند که چهره ببینند، حالا هرقدر که باشد!»
او از بازبینی‌ها هم گله می‌کند و می‌گوید نظارت‌ها دیگر کیفی نیست: «در بازبینی نظارت‌ها بیشتر حراستی است تا کیفیتی. در واقع این شورا در بازبینی فقط اعلام می‌کند که اثری قابل نمایش هست یا نیست و ابدا نظارت‌های کیفی اعمال نمی‌شود و نگاه هنری معطوف به اثر وجود ندارد.»شیشه‌گر هدفِ «تنها چیز قطعی» را ارتباط ذهنی و رویاسازی برای مخاطب می‌داند: «ما به دنبال این هستیم که در این نمایش بتوانیم رویایی را بسازیم که ببینده به واسطه این رویا خاطره‌ای در ذهن خودش بسازد، تا هروقت اسم مرگ آمد به یاد نمایش تنها چیز قطعی بیفتد. به هرحال قطعی‌ترین اتفاق زندگی می‌افتد و راه فراری از آن نداریم. کاش این اتفاق ما را آن وا دارد که کارهای خوب کنیم و باعث آزرده‌خاطر شدن هیچ کس نشویم.»
نمایش «تنها چیز قطعی» تا آخر آبان ساعت ۱۹:۴۵ در سالن عمارت نوفل‌لوشاتو واقع در خیابان رازی، خیابان نوفل لوشاتو، بن‌بست زیبا روی صحنه است و علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیت به سایت تیوال یا به صورت حضوری به گیشه تماشاخانه مراجعه کنند. عوامل این نمایش عبارت‌اند از: بازیگر«مهرشاد شهسوار حقیقی»، اجراگران: «مرضیه سیف، دریا پیرزاده، آرش بلوچی و فرزین زمان‌خان» مدیر صحنه: «مصطفی کلهر» منشی صحنه: «نیوشا حسینی‌نیک» روابط عمومی: «ناصر ارباب»، مترجم: «نورا موسوی‌نیا».
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد