رویای آمریکایی در تقابل با واقعیت‌های جهانی

پنجشنبه شب رییس‌جمهور آمریکا در جریان برگزاری کنوانسیون حزب دموکرات به طور رسمی قبول کرد که برای یک دوره چهار ساله دیگر وارد میدان مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری شود.در ۲۰۰۸ و در کنوانسیون دموکرات‌ها در شهر دنور، نامزد دموکرات‌ها در تقابل با رییس‌جمهور جمهوریخواه وقت به گونه‌ای سخن گفت که آمریکایی‌ها دست‌کم بخش عمده‌ای از آنها، در رویای فردایی دیگر و بهتر فرو رفتند.در ۲۰۱۲ و این بار در شهر شارلوت، مردی با تجربه چهار ساله و برآمده از واقعیت‌های تلخ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، مردی با خوشبینی کمتر اما واقع‌بین‌تر با شعار «ادامه دادن به سفر تغییرات» آمریکا را به همراهی با خود فرامی‌خواند.
اوباما برای متفاوت بودن از رقیب جمهوریخواه که با کوبیدن بر طبل مشکلات اقتصادی برای جذب آرای سرخورده‌ها از برنامه‌های رییس‌جمهور و همچنین رای‌دهندگانی که گاه تا آخرین دقایق در گزینش خود تردید دارند، تلاش می‌کند، چاره نداشت و ندارد که آمریکا را به اتحاد در پیرامون برنامه‌ها و تفاوت‌های رفتاری و شخصیتی خود دعوت کند.
اوباما که به‌گونه‌ای مشخص با چهره ناشناخته چهار سال پیش به عنوان یک شخصیت سیاسی که برخلاف اسلاف خود از پیشینه و شرایط اجتماعی، نژادی و مذهبی خاصی سود می‌برد، تفاوت کرده است بار دیگر مجبور شد و مجبور خواهد بود به مضموم این عبارت، بیشتر و بیشتر تکیه کند. وی در سخنان خود در پنجشنبه شب گفت: اگر شما، مردم آمریکا همچنان به زندگی در کشوری فکر می‌کنید و باور دارید که هرکس از شانس واقعی برای بهتر زیستن برای تحقق رویاهایش برخوردار است و هرکس با توجه به توانایی‌هایش می‌تواند از هر برگ برنده‌ای که دارد، شانس برابر برای موفقیت خود دست و پا کند، در نوامبر باید بدانید به چه کسی رای می‌دهید.در اینکه کنوانسیون سه روزه دموکرات‌ها با حضور میشل اوباما و بیل کلینتون به ویژه از نظر تبلیغاتی برای باراک اوباما یک موفقیت کامل بود اما با توجه به شرایط جهانی و مشکلات اقتصادی موجود در جامعه آمریکا، نمی‌تواند و نباید تصمیمی برای موفقیت در انتخابات نوامبر ۲۰۱۲ هم باشد.
سخنان اوباما اگرچه در قیاس با چهار سال پیش فاقد عبارت‌های رویابرانگیز و پرشور و حرارت بود اما او تلاش کرد تا طرح و برنامه‌ای واقعی به تعبیری قابل اجرا برای آینده آمریکا ترسیم کند. اوباما می‌داند که با وجود موفقیت‌هایش در سیاست خارجی از مرگ بن‌لادن گرفته تا پایان جنگ عراق و قطعی شدن خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و برخی موفقیت‌ها در خاورمیانه و اقیانوس آرام در اجرای برنامه‌های اقتصادی کامیابی چندانی نداشته است.
چراکه با وجود تصویب طرح همگانی که آرای زیادی به ویژه از سوی مهاجران را جذب می‌کند از منظر تولید کار، بالا بردن قدرت خرید مردم و افزایش توانایی تولیدات، کارنامه موفقی ندارد.
اوباما در سخنان ۴۵ دقیقه‌ای خود از طرح‌های خود برای ایجاد یک میلیون شغل، پایین آوردن هزینه تحصیلات دانشگاهی، کاهش وابستگی انرژی به نفت به میزان ۵۰ درصد تا ۲۰۲۰ و در نهایت تلاش برای پیشرفت سطح زندگی طبقه متوسط با حرارت دفاع کرد.
وی به خوبی می‌داند که در قیاس با ۲۰۰۸، کاری به مراتب دشوارتر را پیش‌رو دارد در آن هنگام اگر کارنامه به تعبیری متناقض و گاه به شدت ناکام بوش، راه کامیابی او را هموارتر کرد، این بار خود او با کارنامه چهارساله‌ای که جای بحث و انتقاد دارد باید در نقش یک مدافع ظاهر شود.اوباما به عنوان رییس‌جمهوری که از دل یک بحران مالی بزرگ و دو جنگ فرسایشی و کاملا نامحبوب در جست‌وجوی پیروزی تلاش می‌کند باید جدا از رای سنتی دموکرات‌ها و بخشی اعظمی از مهاجران اسپانیایی تبار و همچنین زنان، این بار در کسب رضایت رای‌دهندگان طبقه متوسط، طرفداران سرخورده‌ای که رویای آمریکایی‌شان بر باد رفته نیز تلاشی مضاعف داشته باشد. باراک اوباما چه موفق و چه ناکام برای پیوستن به تاریخ فقط چند ماه فرصت دارد؟