رویه‌ای لذیذ برای تصمیم‌گیران

دولت در گوشه‌ای نشسته و ابهام بازار و سرگردانی شهروندان را نظاره می‌کند. آیا دولت از این ابهام و سرگردانی لذت می‌برد؟ نمی‌توان با قطعیت به این سوال پاسخ منفی دارد چراکه در مقابل تمام اعتراض‌هایی که علیه نابسامانی‌های اقتصادی اخیر صورت گرفته دولت واکنش‌های ناامیدکننده و سرد نشان داده و وزیر امور اقتصادی و دارایی هم در مجلس شورای اسلامی تنها به ذکر این جمله بسنده کرد که موضوع ارز به وزیر ارتباط ندارد و رییس کل بانک مرکزی که مسوولیت انتصاب و انتخاب آن با رییس‌جمهور است، مسوولیت بازار ارز و نرخ پول را برعهده دارد و او باید در قبال این مساله پاسخگو باشد. جالب آن است که رییس‌جمهور هم با بی‌میلی تاکید کرده که قولی برای کاهش نرخ ارز نداده است. رییس کل بانک مرکزی هم آنقدر حرف‌های مختلف بیان کرده که واقعا معلوم نیست به کدام یک می‌توان استناد کرد و کدام‌یک برای گذران امور بر زبان وی جاری شده است. در این اوضاع واقعا روشن نیست که آیا دولت نابسامانی بازار ارز را می‌پذیرد، با آن همراه شده، برای کاهش آن تلاش می‌کند، به ناتوانی در مورد ساماندهی آن اعتراف می‌کند یا آنکه خود دولت سرگردان و بلاتکلیف است و نه فقط در مورد بازار ارز بلکه در مورد کلیت اقتصاد، رفتار اقتصادی و بازرگانی، دولت پیرو تحولات است و از انفعال ذاتی رنج می‌برد. نکته‌ای که اکنون در قالب شایعه آشکار شده آن است که تمامی افت‌وخیزهایی که در بازار سکه و ارز رخ داده نه از جانب بانک مرکزی که از جانب رییس‌جمهور فرماندهی شده و شمس‌الدین حسینی در مجلس شاید می‌خواسته نمایندگان را به همین نکته رهنمون کند، نکته‌ای که به هر حال از نظر نمایندگان معقول ماند. با این شرایط چه کسی می‌تواند به شهروندان اطمینان دهد که در مورد اقتصاد و راهبردهای اقتصادی دولت چه رویه‌ای انتخاب و اجرا کرده است؟ واقعا چنین به نظر می‌آید که هیچ‌کس نمی‌تواند به صراحت در این‌باره سخن بگوید و شهروندان ایرانی را در این زمینه آگاه کند. این ابهام شاید از علاقه رییس‌جمهور به حرکت چراغ خاموش در رفتارهای حرفه‌ای‌اش ناشی شود. رییس‌جمهور در مواردی و در مصاحبه‌ها یا سخنرانی‌ها گاهی به حرکت دولت با چراغ خاموش اشاره و آن را موجد نکات با ارزش و مثبت دانسته است جالب آن است که مرز میان مسوولیت دولت در آگاهی‌بخشی به افکار عمومی و کاهش التهابات فکری جامعه با پرهیز از دادن اطلاعات غیرضروری و گاه طبقه‌بندی شده که دشمنان به دنبال آن هستند برای رییس دولت و همکارانش چندان معلوم نیست. بر این پایه ممکن است چنین به نظر آید که ابهامی که بر سر راه‌اندازی یا توقف بورس پدید آمده و هیچ‌کس جسارت بیان واقعیت و حقیقت را ندارد مانند سایر رفتارهای مبهم دولت قابل انتظار بوده است.