رکورد باورنکردنی ستاره مصری در آنفیلد

لیورپول در حساس‌ترین بازی هفته بیست و ششم رقابت‌های لیگ برتر انگلیس با وجود درخشش ستاره مصری خود برابر تاتنهام متوقف شد‌. این دو تیم در ورزشگاه آنفیلد، در پایان یک بازی مهیج و جنجالی به تساوی ۲ – ۲ دست یافتند‌. لیورپول با این تساوی ۵۱ امتیازی شد‌. این تیم در رده سوم قرار دارد‌. تاتنهام نیز با ۴۹ امتیاز تیم پنجم جدول است‌.
در این دیدار محمد صلاح توانست زودتر از اوون و تورس به رکورد ۲۰ گل زده برای لیورپول دست یابد‌. او اکنون به رکوردی بزرگ و باورنکردنی برای خود دست یافته است‌. در حالی که کمتر کسی تصور می‌کرد او در این فصل درخشش چندانی برای تیم یورگن کلوپ داشته باشد، محمد صلاح توانست به بازیکنی در تاریخ لیورپول تبدیل شود که خیلی زود به رکورد ۲۰ گل زده برای تیمش دست یافته است‌.
او در ۲۵ دیدار برای لیورپول در لیگ برتر توانست ۲۰ گل به ثمر برساند و بالاتر از بازیکنانی چون مایکل اوون و فرناندو تورس از این حیث در صدر قرار گرفت‌. محمد صلاح که با درخشش خود توانست مصر را به جام‌جهانی برساند، در تابستان فرصت درخشش در بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی جهان را نیز دارد‌.
در این راستا حمیدرضا صدر در یادداشتی به تساوی پرتب و تاب ۲-۲ لیورپول و تاتنهام پرداخته؛ به نبردی با دو نیمه به کلی متفاوت‌. یکی از نفسگیرترین نبردهای لیگ برتر، دیدار کلاسیکی با دو گل برتر فصل (گل وانایاما و گل دوم محمد صلاح)، نبردی با قضاوت جدل‌آور مرد سیاهپوش از صحنه‌ای به صحنه دیگر‌.‌.‌. و سرانجام نتیجه تساوی که رقابت برای قرار گرفتن در رتبه چهارم لیگ را داغ نگه داشت و تپنده‌. در کنار همه اینها نمایش لیورپول و تاتنهام نکته کلیدی‌تری را خاطرنشان ساخت؛ اینکه هیچ کدام شایسته کسب سه امتیاز نبودند، اینکه هر چند هر دو تیم تماشایی بازی کرده‌اند ولی شایستگی کسب عنوان قهرمانی لیگ را ندارند‌. لیورپول در نیمه اول حاکم مطلق بود و در نیمه دوم روند نزولی را پیمود و تدریجا اتوبوس بزرگی برابر دروازه‌اش پارک کرد و تاتنهام به بند آمده در نیمه نخست در نیمه دوم اوج گرفت و باوجود ۶۷ درصد تصاحب توپ در آنفیلد و کسب دو ضربه پنالتی جنجالی باز هم پیروز نشد‌.
ترکیب دو تیم بازتابنده رویکرد کلوپ و پوچتینو بود‌. تاتنهام با همان ۱۱ بازیکنی که برابر منچستر یونایتد به میدان رفته بودند با این تفاوت که دله آلی به گوش چپ رفته بود و اریکسون از گوش راست به میانه میدان آمده و پشت سر هری کین قرار گرفته بود‌. درحالی که لیورپولی‌ها با دو تغییر در مقایسه با دیدار پیشین، قرار گرفتن ویرجیل فن دایک و ترنت آلکساندر آرنولد، راهی میدان شده بودند‌. در حقیقت لیورپول با ۹۸ تغییر در این فصل رکورد تنوع ترکیب و جابه‌جایی بازیکنان همه تیم‌های تاریخ لیگ طی ۲۵ بازی را پشت سر گذاشته و رکورد ۸۶ تغییر منچستر یونایتد در دو فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ و ۲۰۱۴-۲۰۱۳ با همین تعداد بازی را شکسته‌. تاتنهام طی همین بازی‌های ۳۶ بار کمتر تغییر داشته‌. پیش از این دیدار دو بازیکن لیورپول بیش از ۲۴۰۰ دقیقه در همه رقابت‌ها بازی کرده بودند، در حالی که شش بازیکن تاتنهام همین رکورد را ثبت کرده بودند چنان که وانایاما دومین بازیکن تعویضی تاتنهام در این فصل بود که – پس از سیسوکو مقابل ‌هادرسفیلد – گل زد‌.
خیلی‌ها می‌پرسند آیا به راستی این همه تغییر و جابه‌جایی در لیورپول مثبت بوده یا چرا کلوپ به ترکیب اصلی‌اش دست پیدا نمی‌کند؟
با رام شدن فیرمینو، سادیو مانه و صلاح که در نیمه اول تاخت‌وتاز کرده بودند، کلوپ به تغییر روی آورد‌. او جوول ماتیپ را در دقیقه ۷۸ جای میلنر راهی میدان کرد و وانایاما دو دقیقه بعد گل تساوی‌بخش را زد‌. اعتماد به نفس تاتنهام بیشتر شد و بیشتر و لیورپول تحت فشار بیشتری قرار گرفت‌. لیورپولی‌ها حق داشتند قضاوت جاناتان ماس را زیر تازیانه ببرند‌. ماس که طی اعلام ضربه پنالتی اول دیدگاه داور کنار مبتنی بر آفساید بودن هری کین را نپذیرفته بود، دومین ضربه پنالتی را با بالا رفتن پرچم همان داور اعلام کرد‌. تقدیم دو ضربه پنالتی جدل‌آور به تاتنهام برابر جایگاه طرفداران دوآتشه لیورپول، برابر Kop که دومی در دقیقه ۹۵ اعلام شد آسان نبود. طی ضربه اول با آفساید و شیرجه تاتنهامی‌ها روبه‌رو بودیم و طی پنالتی دوم با شیرجه آنها!
در چنان قابی گل حیرت‌آور محمد صلاح در دقیقه ۹۱ – یادآور بهترین گل‌های لیونل مسی در محاصره مدافعان و نواختن ضربه نهایی از زاویه بسته – پیروزی را برای لیورپول به ارمغان نیاورد‌. صلاح تعداد گل‌هایش در لیگ برتر را به ۲۱ رسانده بود، بیش از هر بازیکن لیورپول طی ۲۰ بازی، ولی لیورپول، لیورپول بود و هر سه موقعیت گشودن دروازه توسط تاتنهامی‌ها از دل لغزش‌های دفاعی سرخپوش‌ها برآمده بود: اعلام ضربه پنالتی اول برگرفته از توپی بود که دژان لاورن را از دست داد، امره جان با تردیدش زمینه‌ساز گل تماشایی وانایاما شد و سرانجام فن‌دایک بهانه اعلام ضربه پنالتی دوم را مهیا ساخت‌.
سرنوشت نهایی با نواخته شدن ضربه‌ای بود که هری کین از روی نقطه پنالتی نواخت‌. او که بار اول مغلوب لوریس کاریوس شده بود این بار صدمین گلش در لیگ برتر را زد تا درام بزرگ سرانجام تمام شود‌.‌.‌. تا سوت پایان را بکشند و به عنوان تماشاگر بی‌طرف تب و تاب نبرد را فارغ از نتیجه‌اش دوره کنیم‌. درست همان زمانی که بازیکنان لیورپول به سوی داور هجوم برده بودند پوچتینو – طعنه‌آمیزانه – زودتر از آنها داور را در آغوش کشیده بود‌. سوت پایان را که کشیدند تاتنهامی‌ها که طی ۲۳ سفر قبلی به آنفیلد از ۶۹ امتیاز فقط پنج امتیاز گرفته بودند می‌خندیدند بی‌اعتنا به اینکه طی هفت سال – از می‌۲۰۱۱ که با دو گل پیروز شدند – در آنفیلد طعم برد را نچشیده‌اند‌. سوت پایان را که کشیدند لیورپولی‌ها آه می‌کشید و آه‌. بازی تمام شده بود و سه امتیاز از آغوش سرخپوش‌ها لغزیده بود بیرون‌. بازی تمام شده بود و یورگن کلوپ و لیورپول ما را یاد کوین کیگان و تیم‌هایش می‌انداختند‌.