15 - 02 - 2025
ریسکهای سیمان در بورس
اردلان عزیززاده*
صنعت سیمان یکی از قدیمیترین صنایع کشور است که بیش از 100سال قدمت دارد. در حال حاضر کشور ما ظرفیت اسمی ٨٨میلیون تن و تولید واقعی ٧٠میلیون تن در سال را داراست.
ایران از تولید سیمان کل دنیا، از سهم 5/1درصدی برخوردار است. البته بزرگترین تولیدکننده سیمان کشور چین است. در سالهای ٨٥ تا سال٩٠، ظرفیت واحدهای سیمانی افزایش پیدا کرد و باعث ایجاد عدم تعادل در عرضه و تقاضا شد.در سالهای بعدی این صنعت با چالش قیمتگذاری دستوری روبهرو بود، جذابیت این صنعت را از بین برد و بسیاری از سرمایهگذاران از این صنعت خارج شدند. از سال٩٩ و با ورود صنعت سیمان به بورس کالا، شرایط تغییر کرد. قیمتگذاری آزاد و رقابتی که روی قیمت فروش محصولات سیمانی به وجود آمد این صنعت را متحول کرد. به همین سبب، از ابتدای سال١٤٠١ تا به امروز، شاهد بازدهی ٢١١درصدی ریالی و ٣٥درصدی دلاری برای سرمایهگذاران حاضر در صنعت سیمان بودیم. برای بررسی بزرگترین ریسکها و فرصتهای این صنعت لازم است سرمایهگذاران را به دو دسته تقسیم کنیم. در بازار اولیه سرمایهگذاران برای احداث واحدهای جدید سیمانی اقدام به سرمایهگذاری میکنند. طبق آخرین آمار موجود از کشورهای اطراف، برای تولید هر تن سیمان به طور تقریبی ١٠٠دلار سرمایهگذاری نیاز است که عایدی این ١٠٠ دلار، سود ١٥دلاری میشود اما در داخل کشور، فروش شرکتها به این عدد نزدیک است در نتیجه احداث واحدهای جدید در حال حاضر توجیهپذیری اقتصادی ندارد. دسته دوم سرمایهگذاران، در بستر بورس سرمایهگذاری میکنند. در حال حاضر عمده شرکتهای حاضر در بازار بورس ٢٠ تا ٣٠درصد ارزش جایگزینی، ارزشگذاری شدهاند. در این شرایط، سرمایهگذاری میتواند جذاب و ارزنده باشد. یکی از ریسکهایی که در این شرایط وجود دارد، ریسک قیمتهای جهانی است که بسیاری از صنایع را متاثر میکند اما این ریسک در صنعت سیمان وجود ندارد چراکه سیمان کالای ارزانقیمتی است و به دلیل وجود مشکلات حملونقل، قیمتها به صورت محلی تایین میشوند بنابراین قیمت سیمان از قیمتهای جهانی تاثیر نمیگیرد. در بازارهای منطقه قیمت سیمان ٥٠تا ٦٠ دلار بوده ولی در کشور این عدد پایینتر است. یکی دیگر از ریسکها، ریسک انرژی است.
صنعت سیمان به گاز و برق نیاز دارد و به نرخ گازوئیل هم وابسته است. قیمت گاز و برق برای واحدهای سیمانی یکپنجم سایر صنایع است، با توجه به وجود ناترازیهای انرژی، بسیار محتمل است که این ضرایب در سال آینده افزایش پیدا کند اما به احتمال زیاد این افزایش به مصرفکنندگان و نه سرمایهگذاران منتقل شود. از طرفی افزایش نرخ گازوئیل احتمالا بین شرکتهای مختلف متفاوت خواهد بود و واحدهایی که در نزدیکی شهرها هستند با افزایش تقاضا روبهرو میشوند و به همین دلیل بیشتر منتفع خواهند شد. با توجه به عرضه سیمان در بورس کالا، ریسک جریان نقدینگی نیز بسیار بهبود پیدا کرده. این صنعت با ورود به بورس کالا از ورشکستگی نجات پیدا کرده و بسیار جذاب شده است. این موضوع برای سایر صنایعی که از قیمتگذاری دستوری رنج میبرند میتواند الگوی بسیار مناسبی باشد.
لازم به ذکر است که عمده واحدهای سیمانی قدمت زیادی دارند و این موضوع سالانه تولید را در برخی واحدها متوقف میکند و این ریسکی است که سرمایهگذاران باید به آن توجه داشته باشند. حال لازم است عرضه و تقاضا در این صنعت را بررسی کنیم. در حال حاضر میتوانیم بگوییم که تقاضا در این صنعت در کف خود قرار دارد چراکه شاهد رونق ساختوساز در بازار مسکن نیستیم و این موضوع ریسک این صنعت را کاهش میدهد.
با توجه به ناترازی انرژی نهتنها نمیتوانیم انتظار افزایش تولید داشته باشیم بلکه در سال آینده کاهش ٥ تا ١٠درصدی تولید را انتظار داریم. در نتیجه از حیث عرضه و تقاضا ریسک زیادی وجود ندارد و میتوانیم افزایش قیمت را هم انتظار داشته باشیم. جمیع این موارد سرمایهگذاری در صنعت سیمان در سالهای آینده را جذاب میکند چراکه صنعت در بورس کالا حاضر است و از قیمتگذاری دستوری رنج نمیبرد، همچنین جریان خوب نقدینگی و جریان عرضه و تقاضا در این صنعت را شاهد هستیم.
* تحلیلگر ارشد بازار سرمایه
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد