ریل اقتصاد باید دگرگون شود

«جهان‌صنعت»- این روزها شاهد گلایه‌های پرشماری از سوی فعالان اقتصادی در بخش‌های صنعت‌، تجارت‌، بازار سرمایه و مزدبگیران هستیم و ابعاد نارضایتی هر روز گسترده‌تر و ژرف‌تر می‌شود. از سوی دیگر دولتمردان با ارائه آمارها و اطلاعات می‌خواهند نشان دهند وضعیت اقتصادی درست است و روندها نیز رو به بهبود است. به نظر می‌رسد یا شهروندان و فعالان اقتصادی درست نمی‌گویند و اغراق می‌کنند یا اینکه دولت اطلاعاتی که استخراج می‌کند زاویه‌دار است و در مسیر بهره‌برداری غلط ارائه می‌شود. در مجموع می‌توان باور کرد روزگار اقتصاد ایران و روزگار شهروندان خوش نیست و سازمان اقتصاد کشور با ناکارآمدی فعالیت می‌کند.
چه باید کرد؟ یک راه این است که همین وضعیت را ادامه دهیم و پیامدهای آن‌که افزایش نارضایتی‌های مردم و بی‌اعتمادی بیشتر به نهادهای مسوول است را قبول کنیم. راه دیگر این است که بپذیریم اقتصاد ایران در جاده‌ای رانده می‌شود که سمت‌وسوی آن اشتباه است، رانندگان ناشی دارد، ماشین و جاده نیز کند و ناهموارند و باید جاده را تغییر داد و با این تغییر رانندگان و جاده و ماشین نیز باید تغییر کنند. اقتصاد ایران بیش از ۷۰ سال است با اراده سیاسیون اداره می‌شود و سیاسیون نیز جز پول خرج کردن چیز زیادی از اداره اقتصاد نمی‌دانند و حالا دیگر پولی در کار نیست که بتوانند با آن چاله و چاه‌های اقتصاد را پر کنند. حالا اقتصاد ایران باید تغییر ریل دهد و به داوری کارشناسانه اقتصاددانان آشنا به دانش روز اقتصاد و نیز آشنا با فراز‌وفرودهای اقتصاد توجه اجرایی داشته باشد. دیگر نمی‌توان با یک گروه سیاسی و پشتیبانان افراطی آنها که همه فکر و یادشان مبارزه با دولت قبلی است شهروندان را راضی نگه داشت. شهروندان ایرانی امروز خود را با دهه ۱۳۷۰ و حتی دهه ۱۳۶۰ مقایسه می‌کنند و می‌بینند سطح رفاه مادی آنها در کل کاهش یافته و کسانی در مراکز تصمیم‌گیری نشسته‌اند که الفبای اداره اقتصاد را یاد نگرفته‌اند و حالا پس از قطع امید از درآمد حاصل از صادرات نفت و سرمایه‌گذاری خارجی جیب آنها را نشانه گرفته‌اند‌. کارشناسان و اقتصاددانان و شهروندان عادی می‌دانند این ریل اقتصادی کشیده‌شده همه را با خود به دره می‌کشاند که بیرون آمدن از آن سخت است. ریل اقتصاد ایران باید روی اعتماد به شهروندان و استفاده از منابع مازاد در جهان و تعامل انعطاف‌پذیر با کشورهای جهان آزاد باشد. ادامه راه اقتصادی فعلی خطرهای سهمگینی دارد که مدیران باید به آنها توجه کنند.