«زن» اصالتی ناشناخته

سجاد جالینوس- گذشته از اعداد و ارقام و این واقعیت که عددِ یک نشانه مردانگی و عددِ دو نماد زنانگی است و این هزاره، هزاره آنهاست، «قصد» نوشتاری هر چند مختصر درباره این جنس ناشناخته است‌.
که ما را به دنیا آوردند و بیشتر از گوشت و روانِ خودشان ما را پروراندند‌. غم‌هایمان را از چشمان‌مان قرض گرفتند و با نوازش‌هایشان تا ابد بدهکارمان کردند‌. از آنها شروع شدیم و پله‌ای شدند برای پروازمان و بر حسب شرایط از فراموش کردنشان دریغ نکردیم‌. بی‌تابی‌هایمان را سکوت بخشیدند و افتخارهایمان را رنگ و لعابی بی‌مثال دادند‌. آرزوهایشان از پنجره‌های نیمه‌باز پر کشیدند تا که شاید به سرزمین ناکجا برسند‌.
و ما؟
و ما از فرشته تا ساحره برایشان نقش تعیین کردیم، اصالتشان را زیر تلی از برچسب‌های سیاه و سفید گم کردیم‌. مجری پخشِ حق شدیم و آنها در صف گرفتنش به بطالت رسیدند‌. کارگردان این نمایش عروسکی شدیم و نقش‌ها را فروختیم‌. طلب کردیم و داده‌هایمان را به پوچی متعفنِ منت آلودیم‌. گفته‌هایمان را فریاد زدیم و گفته‌هایشان را به بادِ بی‌خیالی سپردیم تا شاید در همان سرزمین ناکجا به آرزوهایشان بپیوندند‌. امنیت را در کوچه و خیابان و خانه و مابقی اماکن ساده انگاشتیم و برای آنها نعمت تلقی کردیم، گویی که سهم‌شان نیست و حتی خودمان آن را متزلزل کردیم‌.
در خانه من، در خانه تو، آنها خلق می‌کنند و می‌پرورانند؛ کودکان را، احساسات را، غصه‌ها را، نمادها را، خاطرات را، پوچی‌ها و دلتنگی‌ها را‌. اگر حالِ آنها خوب نباشد، حالِ خانه‌هایمان بد می‌شود‌.
جامعه‌ای که حالِ زنانش خوب نباشد، مریض می‌شود، افسرده می‌شود‌. جامعه‌ای که زنانش حق انتخاب نداشته باشند فرزندانِ بزدل می‌آفریند، مردانِ سرخورده و عصبی بار می‌آورد، احساساتِ بی‌معنی خلق می‌کند‌. جامعه‌ای که زنانش لحظه به لحظه بغضِ چرکینی را در گلو و قلب و روانشان حمل می‌کنند بی‌برکت می‌شود‌. جامعه‌ای که گلوی زنانش را با دستانِ زمخت اجبار می‌فشارد، رفته‌رفته از آنها عروسک‌های توخالی می‌سازد، به جای قدرت تفکر و انتخاب، انحراف را بر آنها تحمیل می‌کند، رسالتِ آنها را به دست فراموشی می‌سپارد‌. ابتذال را جایگزین استقلال می‌کند، استعدادها را کور کرده و به جای آن استعمال را رواج می‌دهد‌. آهسته‌آهسته فرهنگ به یغما رفته و روح‌ها چپاول می‌شوند‌.
و این جامعه یعنی من و تو، اینها مادرانِ ما هستند، مادرانِ فرزندان ما‌. آغازگر و ادامه‌دهنده این نسل و نسل‌های آتی‌.
تا حالشان خوب نباشد نه حال خانه‌هایمان خوب است و نه حال جامعه‌مان‌.