ساخت «کوه» مثل رفتن به جهنم بود!

امیر نادری، کارگردان باسابقه ایرانی در گفت‌وگویی، از شرایط ساخت فیلم جدیدش با عنوان «کوه» گفت.
به گزارش ایسنا به نقل از گروه هنر و تجربه، امیر نادری- فیلمساز مولف- که در جشنواره ونیز سال گذشته جایزه «Jaeger-Lecoultre Glory To The Filmmaker» را دریافت کرد، درباره فیلم جدیدش با نام «کوه» که در رشته‌کوه‌های آلپ ایتالیا فیلمبرداری شده می‌گوید: «با این فیلم خیلی تلاش کردم تا محدوده‌ها و محدودیت‌هایم را پشت سر بگذارم و فراتر از همیشه بروم.» او درباره ترغیب گروه فیلمسازی ایتالیایی‌اش همچنین توضیح داد: در همان ابتدای کار به همه دست‌اندرکاران تولید فیلم گفتم: مشارکت در ساخت این فیلم مثل رفتن به جهنم است. اما اگر در کنارم بمانید قول می‌دهم که بهشت را خواهید دید؛ و آن بهشت سینما است.
داستان «کوه» که در هفتادوسومین جشنواره فیلم ونیز در بخش خارج از مسابقه اولین نمایش جهانی‌اش را تجربه کرد، در دهکده‌ای نیمه‌متروک در دامنه‌های کوهستانی قله‌ای از رشته‌کوه‌های آلپ می‌گذرد و درامی است درباره مردی که می‌کوشد نور آفتاب را به دهکده بازگرداند؛ روستایی که به دلیل تاریکی غالب‌اش، خانواده مرد به‌سختی در آن دوام آورده است.
از جمله بازیگران ایتالیایی فیلم می‌توان به «اندریا سارتورتی»، بازیگر مجموعه تلویزیونی «رمان جنایی» و فیلم «ماموریت غیرممکن۳» و «کلودیا پوتنزا» اشاره کرد که فیلم «باسیلیکاتا کرانه به کرانه» را در کارنامه دارد.
نادری در گفت‌وگو با نشریه سینمایی ورایتی، به شرایط جوی نامساعد، غذای بد و دیگر سختی‌های تولید فیلم اشاره کرد که همه عوامل با شکیبایی آنها را تحمل کردند. علاوه بر این، روز اول فیلمبرداری بازیگران و عوامل فیلم از او می‌پرسند: «شما ایتالیایی بلدید؟» و نادری پاسخ می‌دهد: «من به زبان سینما صحبت می‌کنم.» به این معنی که او سر صحنه، با حرکت‌ها و اشاره‌های دستانش و چند کلمه انگلیسی بازیگران و عواملش را هدایت کرد. نادری در توضیح بیشتر می‌افزاید: «گروه تولید، سختی‌های زیادی را تحمل کرد. اما وقتی کارمان به پایان رسید، آنها به من گفتند که ارزشش را داشت. »
«کوه» در پی فیلم‌های «کات» که در ژاپن داستانش را روایت می‌کند و «وگاس: بر اساس یک داستان حقیقی» که در بخش رقابتی ونیز سال ۲۰۰۸ حضور داشت، در کارنامه نادری جا‌ گرفته است.
در این میان، نادری از برنامه‌هایی برای ترمیم فیلم سال ۱۹۸۵ خود با عنوان «دونده» گفت که یکی از اولین فیلم‌های ایرانی بود که پس از انقلاب مورد توجه بین‌المللی قرار گرفت. البته هنوز جزییاتی از چگونگی این اقدام و ترمیم فیلم کلاسیک نادری منتشر نشده است.