سقف قرارداد در فوتبال‌؟

یکم- آیا فوتبال یک کالا است که شهروندان باید آن را برای ادامه زندگی فیزیکی خریداری کنند تا زنده بمانند؟ پاسخ منفی است. فوتبال یک بازی هیجان‌انگیز است و بیشترین هوادار را در میان دیگر رشته‌های ورزشی به خود اختصاص داده و به همین دلیل یک ورزش پولساز است که گردش مالی در آن بالاست.
دوم- اگر فوتبال کالای اساسی نیست و شهروندان پرشماری هستند که هرگز در ایران به استادیوم نمی‌روند و برای این ورزش هزینه‌ای نمی‌کنند‌، نهادهای مسوول چرا باید درباره این ورزش به ویژه قیمت خرید و فروش بازیکنان نظارت و دخالت داشته باشند؟
سوم- آیا دلیل اصلی دخالت دولت در تعیین قیمت مزدهای بازیکنان این است که شمار قابل اعتنایی از باشگاه‌های فوتبال در تملک دولت‌، بنگاه‌های دولت یا خصولتی‌ هستند و دولت می‌خواهد راه را بر افزایش هزینه‌های این باشگاه‌ها ببندد‌؟ بله همین‌طور است، اما تجربه نشان داده که این رفتار شکست‌خورده و ردشده در سال‌های پیشین راه فساد و رانت را باز کرده و می‌کند.
چهارم- چه باید کرد؟ بهترین کار این است که دولت اجازه دهد بخش خصوصی‌، فوتبال را با استفاده از تجارب فوتبال کشورهای کامیاب در این حوزه سازمان دهد. در این صورت سقف قرارداد حذف و رانت و فساد نیز برطرف می‌شود.