1 - 12 - 2022
سلامت مردم زیر پای کشاورزی صنعتی
فاطمه رحیمی – کشاورزی پایدار در سادهترین تعریف به تولید غذا، فیبر یا محصولات گیاهی یا حیوانی گفته میشود که از تکنیکهای کشاورزی برای حفظ محیطزیست، سلامت عمومی، جوامع انسانی و شرایط مناسب زندگی برای حیوانات استفاده میکند.این شکل از کشاورزی به ما امکان تولید غذای سالم بدون به خطر انداختن توانایی نسلهای آینده برای انجام همین امر را میدهد.در ادامه به چهار فایده اولیه کشاورزی پایدار اشاره شده است.
حفاظت از محیطزیست
مزارع پایدار محصولات و حیوانات را بدون اتکا به سموم شیمیایی، کودهای مصنوعی، بذرهای اصلاح شده ژنتیکی یا شیوههای پست کردن خاک، آب یا دیگر منابع طبیعی پرورش میدهند.مزارع پایدار از طریق پرورش گیاهان گوناگون و استفاده از تکنیکهایی مانند تناوب زراعی، حفاظت کشت و مراتع مناسب برای دامپروری از تنوع گیاهی و توسعه و نگهداری از اکوسیستمهای سالم حفاظت میکنند.
سلامت عمومی
تولید مواد غذایی هرگز نباید برای سلامتی انسان گران تمام شود.از آنجایی که محصولات زراعی پایدار از استفاده از آفتکشهای خطرناک اجتناب میکنند، قادرند که میوهها و سبزیجاتی که برای مصرفکنندگان و کارگران و جوامع اطراف آن بیخطرترند را پرورش دهند.به علاوه کشاورزان و دامداران دام پایدار، حیوانات را بدون شیوههای خطرناکی مانند استفاده از آنتی بیوتیکهای غیردرمانی یا آرسنیک تسهیلکننده رشد پرورش میدهند.از طریق مدیریت مسوولانه و دقیق فضولات دامی، کشاورزی پایدار همچنین از قرارگیری انسانها در معرض پاتوژنها (عوامل بیماریزا)، داروهای سمی و دیگر آلایندههای خطرناک حمایت میکند.
جوامع پویا
بخش مهم کشاورزی پایدار، قابلیت آن در تداوم از نظر اقتصادی، تامین شرایط کاری منصفانه و امن با دستمزدهای کافی برای کشاورزان، کارگران مزرعه، پردازندههای مواد غذایی و دیگر افرادی است که در سیستم غذایی مشغول به کار هستند.مزارع پایدار همچنین اقتصاد محلی و منطقهای را با ایجاد شغلهای سودمند و ایجاد جوامع قوی تقویت میکنند.
شرایط مناسب برای حیوانات
کشاورزان و دامداران کشاورزی پایدار حیوانات را با دقت و ملاحظه و با اجرای شیوههای پرورش دام به گونهای تربیت میکنند که سلامت و شرایط مناسب برای حیوانات حفظ شود.این کشاورزان با پرورش دام در مراتع، توانایی حرکت آزادانه، درگیر شدن در رفتارهای غریزی، مصرف یک رژیم غذایی طبیعی و اجتناب از استرس و بیماریهای مرتبط با تحدید را به حیوانات میدهند.
غذا و سلامت فردی
ارتباط میان غذایی که ما میخوریم و سلامتی ما انکارناپذیر است.اگرچه این وابستگی پیچیده است- و اغلب باتوجه به جریان ثابت بررسیهای علمی جدید و پوشش رسانهای مواد غذایی و تغذیه کاملا گیج کننده است- میتوانید از یک چیز مطمئن باشید؛ انتخاب غذاهای پایدار وقتی موجب دستیابی به سلامت مطلوب میشوند نیازی به فکر کردن ندارد.وقتی میان کشاورزی پایدار و سلامتی خود ارتباط برقرار میکنید در مسیر درستی قرار گرفتهاید.
کشاورزی پایدار راهی برای پرورش غذا با یک رفتار مسوولانه اخلاقی و زیستمحیطی است که از روشهایی استفاده میکند که از محیطزیست حفاظت میکند، سلامت انسان را تامین میکند، دارای رفتاری انسانی در مواجهه با حیوانات است و رفتاری منصفانه با کارگران دارد.خوردن «به صورت پایدار» یعنی خوردن غذایی که بر اساس این اصول پرورش یافتهاند.
خوردن پایدار مزایای متعددی برای سلامت فردی فراهم میکند از جمله کاهش قرارگیری در معرض مواد مضر مانند آفتکشها، باکتریهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیک و افزودنیهای ناسالم مواد غذایی و پتانسیل برای افزایش مصرف برخی از مواد مغذی و آنتیاکسیدانها. در نهایت خوردن پایدار یعنی حمایت زیستمحیطی و اجتماعی بیشتر از سیستم غذایی که یک شرایط برد- برد است.
مزایای خوردن مواد غذایی پایدار
خوردن مواد غذایی پایدار، پرورش مواد غذایی فرآوری نشده (یا با حداقل پردازش) مانند غلات سبوسدار، حبوبات، میوه و سبزیجات تازه است که فواید زیادی برای سلامتی از جمله کاهش سطوح کلسترول، کاهش خطر ابتلا به سرطانهای خاص، افزایش عملکرد روده بزرگ و افزایش مصرف مواد مغذی و مواد معدنی مهم دارد.خوردن گوشت، تخممرغ و فرآوردههای لبنی که از حیوانات علفخوار تولید شدهاند، وقتی در حد اعتدال مصرف شوند فوایدی نیز برای سلامتی دارند.
میوه، سبزیجات و غلات پایدار
با وجود اینکه افزایش مصرف میوه، سبزیجات و غلات به طور کلی مهم است، برخی شواهد نشاندهنده آن است که میوه، سبزیجات و غلات پرورشیافته به روش پایدار مواد مغذی بیشتری دارند.عواملی چون روشهای پرورش مواد غذایی، برداشت و نقل و انتقال با این مساله مرتبط است.
روشهای رشد و نمو
محصولات ارگانیک سلامت خاک را بهبود میبخشند که به نوبه خود سیستم ریشه گیاهان و توانایی جذب مواد مغذی حیاتی را نیز مرتفع میکنند.به علاوه، کودهای آلی طیف وسیعتری از ریزمغذیها را که گیاه میتواند از طریق سیستم ریشه خود جذب کند فراهم میکنند.برای مثال، بررسیهای اخیر نشان میدهند گوجههایی که به صورت ارگانیک پرورش یافتهاند از فلاونوئیدهای بالاتری که آنتیاکسیدان قوی در گیاهان هستند، برخوردارند.مطالعات دیگر سطوح بالاتری از چندین آنتیاکسیدان را در گونههای بسیاری از میوهها و سبزیجات که به روش ارگانیک رشد یافتهاند و سطوح پایینتری از مواد مغذی مهم مانند ویتامین C، در میوهها و سبزیجاتی که از کودهای نیتروژن تجاری استفاده میکنند یافتهاند.
برداشت و نقل و انتقال گیاهان
میوهها و سبزیجاتی که فصلی هستند، زودتر از زمان رسیدنشان برداشت میشوند و برای حفظ مواد مغذی آنها در طول مسیرهای کوتاهتری حمل میشوند.میوهها و سبزیجاتی که به روش صنعتی تولید میشوند اغلب به صورت نرسیده چیده میشوند، سپس به طور مصنوعی رسیده میشوند که مقدار ویتامین C و دیگر مواد مغذی آنها کاسته میشود.ذخیرهسازی طولانیمدت و حملونقل در مسافتهای طول و دراز همچنین مواد مغذی حیاتی را از طریق ضربه دیدن و نوسانات دمایی کاهش میدهد.
فرآوردههای حیوانی
فرآوردههای حیواناتی که در مراتع رشد کردهاند بسیار سالمتر از فرآوردههای حیواناتی هستند که در مزارع کارخانهای پرورش یافتهاند.گوشت و لبنیات حیوانات مرتع، سطوح بالاتری از امگا۳، ویتامین A و E و آنتیاکسیدانهای دیگر دارد.گوشت گاو علفخوار چربی کمتر و نسبت بالاتری از کلسترول خوب در برابر کلسترول بد دارد.تخممرغ مرغهایی که به علوفه دسترسی دارند از امگا۳ و ویتامین E بالاتری برخوردارند.(ویتامین E یک آنتیاکسیدان مهم است و برای عملکرد سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای متابولیک حیاتی است.ویتامین A برای بینایی، تولید مثل، عملکرد سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای جسمی مهم است.امگا۳ و امگا۶ اسیدهای چرب ضروری هستند که در عملکرد مغز و سلامت قلب و عروق مهم هستند.)
جالب است توجه داشته باشید که کشاورزی صنعتی جایگزین مصرف امگا۳ و امگا۶ شده است.از لحاظ تاریخی، رژیم غذایی انسان تقریبا شامل یک نسبت برابر از امگا۳ و امگا۶ است.در دوران مدرن، این نسبت به حدود ۲۰ تا۳۰ برابر افزایش یافته است.عمدتا مصرف محصولات سویا و ذرت غنی شده با امگا۶ افزایش یافته و مصرف غذاهای غنی شده با امگا۳ مانند فرآوردههای حیوانات علفخوار، سبزی برگدار، آجیل و ماهی کاهش یافته است.در کل به نظر نمیرسد که خوردن فرآوردههای حیوانات علفخوار در حد اعتدال همان پیامدهای منفی برای سلامت را که خوردن محصولات حیوانی بسیار پردازششده یا گوشتهای صنعتی دارد، داشته باشد و حتی ممکن است برخی از فواید سلامتی را ارایه دهد.با وجود این باید توجه داشت که مصرف زیاد گوشت قرمز به طور کلی، به ویژه گوشت پردازششده (مانند هاتداگ و بیکن)، با افزایش مرگ و میر مرتبط بوده است.
کشاورزی صنعتی
متاسفانه اکثر غذاهایی که در ایالاتمتحده تولید میشوند دیگر در مزارع پایدار رشد نمیکنند یا پرورش داده نمیشوند.در اواسط دهه ۱۹۰۰ میلادی، کشاورزی آمریکا صنعتی شدن را آغاز کرد، مکانیزه شدن افزایش یافت و به منابع متمرکز بر نهادههایی مانند کودها و آفتکشهای شیمیایی متکی شد.با گذشت زمان مزارع گستردهتر، تخصصیتر و متمرکزتر شدند، و همین امر باعث ایجاد فرآیند ادغام شدیدی شد و بسیاری از مزارع کوچک کارایی خود را از دست دادند تا در نهایت کنترل بازار به دست تعداد انگشتشماری از شرکتهای قدرتمند افتاد.اگرچه در حال حاضر کشاورزی صنعتی مقادیر زیادی از مواد غذایی را با قیمتهای پایین تولید میکند اما انجام چنین کاری تنها با شیوههای اجرایی صورت میگیرد که محیطزیست، سلامت بشریت، جوامع روستایی و شرایط حیوانات تهدید میکند.
تولید محصولات صنعتی
امروزه محصولات صنعتی در مزارع وسیع تکمحصولی که متکی بر آفتکشهای شیمیایی، کودهای مصنوعی و انواع بذرهای اصلاحشده ژنتیکی است، تولید میشوند.روشهای پست کردن و تنزل کیفیت خاک تنوع زیستی را کاهش میدهند و موجب تولید آلایندههای آب و هوا میشوند که به محیطزیست آسیب میزنند و سلامت کارگران مزرعه، همسایهها و مصرفکنندگان را تهدید میکند.
تولید دام صنعتی
بخش قابل توجهی از گوشت، تخممرغ و فرآوردههای لبنی در حال حاضر به صورت تسهیلات گسترده دام صنعتی تولید میشوند.این تسهیلات که به عنوان مزارع کارخانهای یا کافو (عملیات متمرکز تغذیه حیوانات) نیز شناخته شدهاند، هزاران (و در بعضی موارد، صدها هزار) حیوان را در شرایط محدودکننده بدون دسترسی به بیرون محصور میکنند.مزارع کارخانهای علاوه بر به خطر انداختن شرایط زندگی حیوانات، حجم بالایی از ضایعات را تولید میکنند که هوا، آب و خاک را آلوده کرده و در پی آن کیفیت محیطزیست طبیعی را کاهش داده و سلامتی عمومی را تهدید میکنند.
آینده غذایی پایدار
اگرچه در حال حاضر کشاورزی صنعتی بر سیستم غذایی ایالات متحده حاکم است اما آگاهی عمومی از مشکلات ناشی از این مدل به سرعت رشد کرده و همین امر باعث شکلگیری حمایت گسترده از کشاورزی پایدار شده تا یک بازار قوی برای غذاهای سازگار با محیطزیست ایجاد شود و تقاضای قابل توجهی برای سیاست کشاورزی و اصلاحات نظارتی شکل گیرد.
منبع: بنیاد ارتباطات «گریس»
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد