سلام بر مانیتورینگ!

محمدرضا ستوده- قبل از اینکه شروع به نوشتن این مطلب کنم حسابی دور و اطراف رو چک کردم. زیر میز، پشت مانیتور، توی جیب‌های شلوارم، داخل سوراخ گوشم و حتی یک بار محکم فین کردم که دوربینی چیزی توی دماغم کار نگذاشته باشند. به هر حال آقای روحانی در روزی که بسیار ناراحت و عصبانی بود گفت: «الحمدلله ما مانتیتورینگ بسیار قوی داریم و همه چیز را می‌بینیم. ماشین‌ها، پلاک ماشین و صاحب ماشین!»
همان‌طور که مستحضر هستید با وجود تاکیدات آقای رییس‌جمهور در زمان انتخابات بر عدم مسامحه دولت بر سر حقوق شهروندی، تدوین حقوق شهروندی و تصویب حقوق شهروندی، یک هفته‌ای ارتباط‌مان با جهان خارج قطع بود و در غار تاریک تنهایی‌مان بدون اینکه بتوانیم با یکدیگر در ارتباط باشیم زندگی کردیم. دیروز مثل انسان‌های اولیه با برگی که جلوی خودمون بسته بودیم خیلی آرام از غار بیرون آمدیم و دوباره نور آفتاب بر پوست‌مان تابید.
البته آقای روحانی به وعده‌اش عمل کرد. او گفته بود انگشت ما روی دکمه فیلترینگ نخواهد رفت اما او انگشت را روی دکمه فیلترینگ نگذاشت بلکه انگشت را بلند کرد و گذاشت روی دکمه قطعی اینترنت و مشکل را از اساس حل کرد! روحانی و امثال آقای روحانی بسیار زرنگ‌تر از آن هستند که ما بتوانیم به آنها رای بدهیم و در عوض مطالبات‌مان را از آنها بگیریم. فی‌الحال ایشان الان دروغ نگفته‌اند، دست‌شان روی دکمه فیلترینگ نرفته است. به وعده‌شان هم عمل کرده‌اند ولی ما هم فیلتریم و هم قطع می‌شویم!
لکن بعد از رییس‌جمهور شدن ایشان تلگرام فیلتر شد و عده‌ای گفتند: انگشت ایشان رفت روی دکمه فیلترینگ. اما ایشان باز هم زرنگ‌تر از این حرف‌هاست که ما بخواهیم مچش را بگیریم. ایشان به جای اینکه خودش انگشتش را فشار دهد به دوستش زنگ زد و گفت: بی‌زحمت شما به جای من انگشتت را روی دکمه فیلترینگ فشار بده. در عوض هر وقت تو احتیاج به کمک داشتی من به جای تو انگشتم را روی یک دکمه فشار می‌دهم!
خلاصه خیلی حواس‌تان باشد. زمانی که به حمام یا دستشویی می‌روید یا وقتی که در اتاق خواب‌تان با خودتان خلوت کرده‌اید یا زمانی که از روی عصبانیت به شهرداری تهران بابت سنگفرش میدان بهارستان فحش می‌دهید، آقای روحانی ناظر و شنونده اعمال و رفتارتان است زیرا «الحمدلله یک مانیتورینگ قوی دارد!»