2 - 01 - 2025
شجاعت اصلاح مسیر
محمدرضا رسولی- در همین حین که ما درگیر قانون حجاب و عفاف و فیلترینگ هستیم، در مقابل، کشورهای همسایه با سرعت در حال گسترش روابط بین‌المللی و توسعه هستند. ایرانی که در ۲۰سال پیش به‌لحاظ قدرت اقتصادی در کنار عربستان و ترکیه قرار داشت، در سال‌های اخیر به‌واسطه تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی به‌هیچ عنوان قابل مقایسه با این کشورها نیست. عربستان سعودی که تا قبل از این یکی از محافظه‌کارترین و سنتی‌ترین کشورهای جهان به‌شمار می‌رفت و در همه بخش‌های زندگی در عربستان سعودی نمادی از اجرای سختگیرانه سنت و محافظه‌کاری مشاهده می‌شد با درایت بن‌سلمان، توانست با چرخشی متهورانه در حاکمیت با کاهش محدودیت‌های مختلف برای شهروندان از جمله زنان و تاسیس شهر منحصر‌به‌فرد نئوم، تصویری مدرن از عربستان به نمایش بگذارد به‌طوری که پیش‌بینی می‌شود این کشور در آینده نزدیک به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری در منطقه و جهان تبدیل شود. رهبران سعودی پیش‌بینی کردند نفت در آینده جهان جایی ندارد و به‌زودی از عرصه اصلی انرژی کنار گذاشته می‌شود. در نتیجه تلاش دارند تا زمان وابستگی جهان به نفت خام و تا زمانی که قیمت آن بالاست؛ به‌صورت حداکثری به فروش آن اقدام و بیشترین درآمد را کسب و در بخش‌های غیرنفتی سرمایه‌گذاری کنند. بر این اساس عربستان سعودی، سرمایه‌گذاری کلانی با پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های نوین جهانی در حوزه زیربنایی و توسعه‌ای ترتیب داده و از این طریق توانسته بیشترین سرمایه و رفاه را برای مردم خود به ارمغان بیاورد. این کشور به‌‌تازگی بزرگ‌ترین شبکه مترو بدون راننده جهان را افتتاح کرده است. این خط مترو ۸۵ ایستگاه و نزدیک به ۱۸۰ کیلومتر طول دارد. متروی ریاض با عنوان طولانی‌ترین سیستم حمل‌ونقل بدون راننده، جایگاه رهبری جهانی در این حوزه را به خود اختصاص داده است. کشوری که به داشتن بیابان‌های گسترده و اقلیم خشک معروف است! از روی دوراندیشی مسوولان، برای رفع مشکل کم‌آبی و همچنین توسعه در بخش کشاورزی در حال ساخت یک رودخانه مصنوعی عظیم در بیابان است؛ برای انجام این پروژه عربستان قصد دارد آب دریا را به آب قابل شرب تبدیل کند. این رودخانه مصنوعی که از رود نیل نیز بزرگ‌تر است از زیر زمین عبور می‌کند تا تبخیر آن به حداقل برسد و به بخش‌های مختلف کشور آبرسانی انجام شود. این کشور بی‌آب و علف! برای سلامتی مردم خود بزرگ‌ترین مزرعه زیتون دنیا به وسعت ۷هزار هکتار، با بیش از ۱۸میلیون درخت زیتون و ۲۵ خط روغن‌کشی با ظرفیت تولید بیش از یک‌صد‌هزار تن روغن زیتون در سال را با شیرین کردن آب دریا ایجاد کرده است. این در حالی است که کشور ایران، سرزمین محصور در میان دریاها که از جنوب در مجاورت اقیانوس هند و اتصال به آب‌های آزاد جهان و از شمال نیز در کنار بزرگ‌ترین دریاچه جهان با طولی بیش از هزار و پانصد کیلومتر واقع شده، در حال خشکیدن است و نبردهای ناشی از بی‌آبی و فقر ناشی از اقتصاد مبتنی‌بر کشاورزی آن همگان را متحیر کرده است. مطابق گزارشی که کمیته سازگاری با خشکسالی وزارت کشور ارائه کرده است، بخشی از آبخوان‌های ما تا 1۵سال دیگر کاملا خشک خواهند شد و ما مجبوریم به مهاجرتی بزرگ از ایران مرکزی که فاقد آب خواهد بود، تن دهیم.
یکی از مشکلات اساسی دولتمردان و مسوولان کشورمان که باعث مقاومت در مقابل تغییر و اصلاح شیوه‌های حکمرانی می‌شود، عدم پذیرش و عدم اعتراف به سوءمدیریت فعلی است، به گونه‌ای که در پس هر اقدام اشتباه و شکستی، به‌دنبال توجیه این شیوه ناکارآمد برآمده و نمی‌خواهند با وجود سیل عظیم مشکلات اقتصادی و اجتماعی، واقعیت‌ها را قبول و نسبت‌به اصلاح آن اقدام کنند. در حقیقت مسوولان در قبال اشتباهات خود مسوولیت‌پذیر نبوده و وقتی کسی مسوولیت کارهای خودش را نمی‌پذیرد، بالطبع اقدامی هم در جهت رفع یا بهبود مشکلات به وجود آمده از آن تصمیمات انجام نخواهد داد. بیش از 40 سال است که ایران به نحوی با تحریم‌های شدید دست و پنجه نرم می‌کند و به‌ویژه در طول یک دهه گذشته، تحت فشار شدیدترین تحریم‌های اقتصادی قرار داشته است. بی‌بهره بودن از سرمایه‌گذاری خارجی در شرایط تحریم، اقتصاد کشور را در سخت‌ترین وضعیت قرار داده است. واضح و مبرهن است که برای برون‌رفت از شرایط فعلی باید دست به اقدامات اساسی زد و شرایط را تغییر داد. حتی اگر بهترین سیاست‌های اقتصادی در داخل کشور پیاده شود، اما اوضاع سیاست خارجی مطلوب نباشد و تحریم پابرجا بماند، باز هم اقتصاد از توسعه باز می‌ماند. هیچ اقتصادی بدون ارتباط تجاری با دنیا نمی‌تواند توسعه پیدا کند. کشوری که بزرگ‌ترین ذخایر گاز جهان را دارد و بدون گاز می‌ماند، خود گویای وجود مشکلات عمیق در شیوه مدیریت و حکمرانی‌اش است. مسوولان باید بپذیرند وضعیتی که امروز برای ایران می‌بینیم، محصول سیاست‌ها و انتخاب‌های آنان بوده است و عامه مردم در شکل‌گیری آن هیچ نقش مستقیمی نداشته‌اند. با پذیرش این واقعیت، نظام تصمیم‌گیری کشور باید برای حل مشکلات و سر و سامان دادن به وضعیت موجود، با یک سیاست تعاملی و صرفا مبتنی‌بر منافع ملی، تصمیمات بزرگ و اصلاحات اساسی اتخاذ کرده و آن را به سرعت به مرحله اجرا بگذارد و در انجام این وظیفه بزرگ و حیاتی تعلل نکند که فردا شاید بسیار دیر باشد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد