شنبه‌های سیاه سینمای ایران!

محمدرضا ستوده- من معمولا شنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها می‌رم سینما‌. چون نصفه قیمته‌. جاتون خالی دیروز رفتم ضد هنرترین، ضد سینماترین، ضد فیلم‌ترین، ضد قصه‌ترین، ضد کمدی‌ترین، ضد مخاطب‌ترین، ضدشعورترین و ضدزیباشناسی‌ترین چیزی بود که توی عمرم دیدم‌. قبل از این فیلم لس‌آنجلس- تهران بود که به همین اندازه فاجعه و ناجور بود‌. سر اون فیلم بعد از ۲۰ دقیقه بلند شدم اومدم بیرون ولی این دفعه نمیشد بیام بیرون‌. چون رفته بودیم سینما آستارای تجریش، سانس ساعت ۱۰ و قرار بود بعد از فیلم بریم گوشه میدون تجریش بال و کتف کبابی بخوریم‌. یه مصطفی نامی هست که ساعت ۱۲ شب توی ترمینال تجریش بساط میکنه‌. اگه میومدیم بیرون تا ساعت ۱۲ علاف بودیم‌. هوام سرد بود‌. به خاطر همین می‌شد سالن رو ترک کنیم‌. موندیم که حداقل از گرمای سالن استفاده کنیم‌.
البته فیلم جدید کمال تبریزی هم دقیقاً وضعیت همین دوتا فیلم رو داشت ولی چون نویسنده اون فیلم همکارمه تا الان در موردش هیچ نظری ندادم که خلق‌الله فکر نکنن از روی حسادت دارم همکارمو می‌کوبم!
فیلمی که دیشب دیدم ( قانون مورفی)، نسخه سینمایی خندوانه بود‌. حتی توش استندآپ کمدی هم داشت! یه جوری بی‌سر و ته بود که نمی‌دونم چه جوری از بد بودنش بگم‌. فقط باید برید ببینید‌. می‌دونم که سخته بابت همچین فیلمی هشت هزار تومن هزینه کنین ولی عیب نداره‌. برید ببینید که با حقیقت سینمای امروز کمدی ایران آشنا بشید‌. واسه اطلاعات عمومی‌تون خوبه!
فیلم‌های این روزای سینمای ایران دو هزار تومن هم نمی‌ارزه‌. جا داره که یه طرح جدید تصویب بشه که بر اساس اون شنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها بلیت سینماها نصفِ نصفِ نصفِ قیمت بشه!