صادرات نفت؛ از یک انحصار به انحصار دیگر

یکم- چرا دولت‌های ایران در همه دهه‌های گذشته با اصرار فراوان بر دولتی بودن صنعت نفت از تولید تا توزیع و صادرات، راه را بر فعالان بخش‌خصوصی بسته بودند؟ واقعیت این است که دولت‌های گذشته بازاری رو به رشد را پیش‌روی خود می‌دیدند که صادرات نفت را به کار آسانی تبدیل کرده بود و آنها از انحصار در این بازار سود باد آورده به دست می‌آوردند.
دوم- اما حالا چرا وزیر نفت اجازه داده است مجوز صادرات فرآورده‌های اصلی به خریداران آنها در بورس نیز تحویل داده شود و منظور از تسری این کار چیست؟ به نظر می‌رسد دولت سیزدهم در صادرات نفت تنها مانده و در چنگ چینی‌های آزمند گرفتار شده است و دنبال کسانی می‌گردد که برایش نفت بفروشند یا اینکه طلب‌های خود را از دولت به این شکل تسویه کنند.
سوم- این اتفاق خوب یا بدی است؟ اگر دولت واقعا می‌خواهد این انحصار بشکند بهتر است مناقصه برگزار کند و اجازه دهد هر ایرانی داخل و خارج بدون تبعیض وارد این بازار شود.