10 - 07 - 2017
صدای تیشه فرهاد در جمهوری چک
فیلم‌هایی در بخش مسابقه جشنواره کارلووی واری نمایش داده می‌شوند که در بخش‌های رقابتی جشنواره‌های دیگر حضور نداشته باشند. بخش رقابتی مستند جشنواره کارلووی واری رویداد مهمی محسوب می‌شود و بخشی از جشنواره به کشف هنرمندان و فیلمسازان مستقل اهل کشورهای کمتر شناخته شده در جغرافیای صنعت سینما اختصاص دارد. در حاشیه جشنواره معمولا سمینارهایی که تمرکزشان فیلم‌های اروپایی است نیز برگزار می‌شود و پخش‌کنندگان می‌توانند امتیاز پخش فیلم‌های جدید را بخرند.
اکران فیلم «کوه» امیر نادری
فیلم آخر کارگردان ایرانی مقیم آمریکا طنین تیشه فرهاد را بر کوه در سینماهای منطقه ییلاقی کوهستانی – جنگلی کارلووی‌واری جاری کرد.
نمایش فیلم چندملیتی امیر نادری با نام «کوه» که پیش‌تر در جشنواره‌های معتبر دیگری هم حاضر بوده است، از روز نخست تا روز پایانی پنجاه و دومین جشنواره فیلم کارلووی واری، چهار نمایش عمومی و یک نمایش ویژه خبرنگاران را پشت سر گذاشت.
طبیعی است وقتی شخصیت اصلی یک فیلم که کارگردان آن ایرانی است و به شدت هم عاشق، در مدت زمان قابل توجهی از فیلم، با پتک و تیشه بر کوه می‌کوبد و طنین ضربه‌های او بر کوهستان جاری است، این گونه به ذهن متبادر شود که فیلمساز، از قصه فرهاد کوهکن برداشت‌هایی داشته است.
آگوستینو در فیلم نادری، با خانواده خود یک زندگی دردناک را در قرون وسطی تجربه می‌کند؛ آن هم در دره‌ای که نور خورشید بر آن نمی‌تابد.
موضوع اصلی فیلم درواقع حول محور نفرین و مبارزه با فقر و جدال با ایمان است. قصه فیلم به زمانی برمی‌گردد که تنها دادگاه‌های تفتیش عقاید، انسان‌ها را رافضی و آنان را از هستی ساقط نمی‌کردند، بلکه این دادگاه‌ها در ذهن و زبان آحاد جامعه جاری بود.
شخصیت اصلی فیلم در واقع پایداری و خشمی است که به شورش می‌انجامد و عملا علیه خدای خود هم خشمگین می‌شود و می‌آشوبد.
داستان تمثیل‌گرا و استعاری امیر نادری در فیلم کوه، بستری برای به چالش کشیدن انسان و خودآزاری‌ها و محکومیت‌های اوست.
نادری در این فیلم به شکلی افراطی در قضاوت و نیز استعاره‌گرایی، انسان‌ها را در موقعیت تلخ، تاریک و عاری از امید قرار می‌دهد تا برآشوبند و بن‌بست را بشکافند.
فیلمساز، از فضای بصری هم در این زمینه کمک می‌گیرد و با لوکیشن قرار دادن سنگستانی انگار آخرالزمانی با آدم‌های قرون وسطایی با رنگ‌های طیف خاکستری، سعی دارد پیامی جهانی را درباره زندگی محتوم و غیرممکن‌هایش به تصویر بکشد.
از نظر او تنها چیزی که دنیا را دارای ارزش زیستن می‌کند، عشق است. شخصیت اصلی فیلم عاشق همسرش است و به خانواده کوچک مصیبت‌زده‌اش هم عشق می‌ورزد.
دست‌آخر همین تاثیر عشق است که موجب می‌شود، ضربه‌های پتک پیاپی «آگوستینو» بر کوه، به ریزش آن بینجامد و منظره با طیف زرد و سرخ خورشید از پس آن نمایان شود و فضای خاک مرگ گرفته را دربر بگیرد.
در واقع نادری در این فیلم هم که البته قصه آن کم‌محور است و همین امر موجب شده از شعارزدگی به‌ویژه در اواخر آن رنج ببرد، باز مانند آثار گذشته خود، این بار هم به نحوی، به جنگ و شورش علیه سنت‌ها رفته است؛ هرچند برای پیشبرد سخن خود عملا از یک داستان سنتی اسطوره‌ای بهره می‌جوید.
این فیلم بدون حضور کارگردان و دیگر عوامل، تنها با حضور بازیگر نقش مرد آن در جشنواره فیلم کارلووی واری به نمایش درآمد.
وفاداری به عباس کیارستمی
جشنواره فیلم «کارلووی‌واری» در جمهوری چک که زمان برگزاری آن با روز درگذشت فیلمساز شهیر ایرانی همزمان شده است، مستند «۷۶ دقیقه و ۱۴ ثانیه با عباس کیارستمی» را از نخستین تا روز پایانی پنجاه و دومین دوره، به طور متناوب به نمایش گذاشت.
این فیلم مستند که عملا تنها اثر رسمی ایرانی در این دوره از جشنواره بود، یک نمایش ویژه خبرنگاران و چند نمایش عمومی از جمله با حضور سیف‌الله صمدیان، کارگردان و محمد اطبایی، پخش‌کننده جهانی فیلم از سر گذراند.
در واقع دست‌اندرکاران جشنواره «کارلووی واری» طوری برنامه‌ریزی کرده بودند که هر شرکت‌کننده‌ای در هر مقطع از جشنواره حضور یافت، این مجال را داشته باشد که این فیلم را ببیند.
روزنامه جشنواره کارلووی‌واری این فیلم را یک پرتره شاعرانه توصیف کرد که توسط دوست و همکار عباس کیارستمی، لحظه‌های خلاقانه این فیلمساز مشهور را نشان می‌دهد.
سایت جشنواره‌ی «کارلووی واری» نیز از سیف‌الله صمدیان به عنوان عکاس تحسین شده ایرانی یاد کرده که یک همکاری نزدیک و الهام‌بخش با کیارستمی داشته است؛ تا با لحظه‌های مشترکی که طی چندین سال و از سفرهای کیارستمی به نواحی و چشم‌اندازهای متنوع ایران فیلمبرداری کرده، ویژگی‌های فکری یک ابرفیلمساز را به نمایش بگذارد.
نکته قابل توجه این فیلم مستند که تاکنون حدود هفتاد حضور خارجی در فستیوال‌های مختلف داشته پرهیز صمدیان از مصاحبه و هرگونه ارائه اطلاعات اضافی بوده است که در نتیجه آن، یک تصویر پرهیجان و بی‌نظیر از یک ابرفیلمساز مدرن ارائه می‌کند.
عباس کیارستمی در سال‌های قبل چند بار سابقه حضور در این جشنواره را داشته است.
در سال‌های اخیر جشنواره کارلووی واری میزبان فیلم‌های بیش از ۴۰ کشور جهان است و تهیه‌کنندگان و فیلمسازان بین‌المللی و هالیوودی هر ساله به این جشنواره سفر می‌کنند. استودیو باراندو که درست بیرون از پراگ قرار دارد و روزگاری حزب نازی برای تولید فیلم‌های تبلیغاتی از این استودیو استفاده می‌کرد در حال حاضر شلوغ‌ترین پایگاه صنعتی جهان اروپا شده است. بیشتر کمپانی‌های تولید فیلم چک در باراندو مستقر هستند و بزرگ‌ترین ساند استیج اروپا در این استودیو است. واکلاو مارهول تهیه‌کننده اهل چک که در سال ۱۹۹۷ مدیریت استودیوهای باراندو را برعهده داشت، درباره فضای جشنواره کارلووی‌واری می‌گوید فضای جشنواره باز و دوستانه است درست برخلاف جشنواره کن و برلین. مردم راحت درباره فیلم‌ها گپ می‌زنند ولی در کن شما نمی‌توانید راحت با وکلا و کارگزاران تماس برقرار کنید.
اواخر ماه ژوئن و اوایل ماه ژوئیه سال ۲۰۱۷ جشنواره کارلووی‌واری پنجاه و دومین دوره خود را در ماه برگزار می‌کند و مدت ۹ روز این جشنواره برپاست.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد