صنایع پایین‌دستی فولاد مظلوم واقع شده‌اند

یک تولیدکننده لوله و پروفیل فولادی گفت: با ایجاد ظرفیت بیش از ۱۰برابری میزان واقعی تولید لوله و پروفیل فولادی از یک سو و رشد چشمگیر واحدهای صنعتی فعال در این بخش از سوی دیگر، امکان سرمایه‌گذاری و احداث کارخانه‌های جدید وجود ندارد و نگاه دولت و سازمان‌های ذی‌ربط معطوف به صنایع بالادستی فولاد شده است.
ناصر حیدری در خصوص وضعیت بازار لوله و پروفیل فولادی در سال‌۱۴۰۲، مطرح کرد: در سالی که گذشت، به دنبال نوسانات بازار روزهای سختی را سپری کردیم و نتوانستیم یک برنامه‌ریزی مشخص برای تولید خود داشته باشیم؛ به نحوی که برای مثال در یک برهه زمانی، با ایجاد ثبات نسبی در بازار شرایط تولید مناسب می‌شد اما در ادامه همزمان با افزایش قیمت‌ها، همه چیز تحت تاثیر نوسانات موجود قرار می‌‎گرفت و میزان تولید در واحدهای صنعتی کاهش پیدا می‌کرد. از سوی دیگر به دنبال افزایش قیمت محصولات فولادی اعم از لوله و پروفیل، توان خرید مصرف‌کنندگان نهایی کاهش یافت و همین امر منجر به افت درآمد تولیدکنندگان لوله و پروفیل شد. متاسفانه این شرایط در سال جاری نیز ادامه یافت و در حال حاضر که حدود یک‌ماه از آغاز سال جدید می‌گذرد، فعالان این صنعت در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار آنهاست.
موفق به خرید ورق گرم از بورس نشدیم
این فعال صنعتی در ادامه به اهمیت تامین کافی ورق گرم به عنوان ماده اولیه اصلی مورد نیاز تولید لوله و پروفیل فولادی اشاره کرد و گفت: میزان سهمیه ورق گرم برای هر واحد تولیدی لوله و پروفیل مشخص است و فعالان این صنعت برای خرید ماده اولیه از بورس کالای ایران، باید اقدام به گشایش اعتبار اسنادی (LC) کنند. با وجود این، متاسفانه به دلیل برخی مشکلات بانکی که طی سالیان اخیر با آنها مواجه شده بودیم، موفق به انجام آن نشدیم و به همین دلیل ورق گرم مورد نیاز خود را از بازار آزاد خریداری می‌کنیم. البته این مساله به هیچ‌وجه برای ما اقتصادی نیست و ناچار به خرید ورق با اختلاف قیمت حدود پنج هزار تومانی هستیم؛ به نحوی که اکنون ورق گرم با قیمتی در حدود ۳۵هزار تومان در بورس معامله می‌شود و قیمت آن در بازار آزاد به بیش از ۴۰هزار تومان رسیده است. در این بین، نباید از افزایش قیمت ورق به دلیل رقابت کاذب در بورس نیز غافل شد. برای مثال در هفته گذشته، قیمت پایه عرضه ورق گرم در حدود ۲۲هزار تومان بود که به دنبال رقابت ایجاد شده، در نهایت قیمت آن به حدود ۳۵هزار تومان رسید. در نتیجه این امر، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس قادر به تامین ورق مورد نیاز خود نیستند و بر همین اساس معتقدیم که عرضه ورق در بازار آزاد با قیمت مناسب، می‌تواند راهکار مناسبی برای تامین کافی ورق گرم باشد. در این صورت تولیدکنندگان هر زمان که به ورق نیاز داشته باشند، اقدام به خرید آن با نرخ مصوب بازار می‌کنند و رقابتی نیز در این راستا شکل نمی‌گیرد که منجربه عدم تامین ورق و در نهایت افت تولید و درآمد و حتی تعطیلی برخی واحدهای تولیدی شود.
تاثیر رکود بر صنعت لوله و پروفیل فولادی
این فعال صنعتی با اشاره به رکود حاکم در ساخت‌وساز و تاثیر مستقیم آن بر صنعت لوله و پروفیل فولادی، اظهار داشت: طی سالیان اخیر، متاسفانه سرعت اجرا و تکمیل پروژه‌های بزرگ عمرانی و ساختمانی زیر سایه تورم و رکود اقتصادی کاهش یافته است و ساخت‌وساز حدود ۱۰درصدی در شهرهای بزرگ صنعتی انجام می‌شود. در اقتصاد بیمارگونه کشور، دولت‌های مختلف نتوانسته‌اند اقدامات مناسبی برای بهبود و رونق شرایط تولید به‌ویژه در بخش خصوصی انجام دهند و از این رو روز‌به‌روز به تعداد واحدهای تولیدی نیمه‌فعال و تعطیل در صنایع مختلف به‌ویژه لوله و پروفیل فولادی افزوده می‌شود. در این شرایط هیچ مسوولی پاسخگوی تولیدکنندگان نیست و فعالان بخش خصوصی چشم امیدی به حمایت دولت و سازمان‌های دولتی ندارند. تنها خواسته ما از مسوولان این است که تولیدکنندگان را به حال خود رها کرده و برای آنها مانع‌تراشی نکنند زیرا ما به خوبی می‌توانیم مسیر پیش روی خود را طی کنیم و نیازی به حمایت آنها نداریم!
حیدری با بیان اینکه متاسفانه همه چیز معطوف به رونق صنایع بالادستی فولاد شده و صنایع پایین‌دستی به حال خود رها شده‌اند، تصریح کرد: شرایط تولید در سال‌های گذشته به نحوی رقم خورده است که همه چیز به نفع صنایع بالادستی فولاد و شرکت‌های دولتی و خصولتی فعال در این بخش تمام شود. از این‌رو مسوولان ذی‌ربط به شرایط بغرنج تولید در صنایع پایین‌دستی فولاد همچون لوله و پروفیل توجهی نمی‌کنند و برای مثال به دنبال اخذ مالیات بر ارزش‌افزوده از فعالان این بخش تحت هر شرایطی هستند. مالیات بر ارزش‌افزوده در سال جدید در حالی به ۱۰درصد افزایش یافته است که بی‌شک نوسان نرخ ارز و قیمت‌ها در روزهای آینده، منجربه افزایش سایر هزینه‌های تولید به‌ویژه قیمت مواد اولیه و حامل‌های انرژی خواهد شد و شرایط ادامه حیات واحدهای صنعتی کوچک‌مقیاس را بیش‌از‌پیش دشوار خواهد کرد. باور ما بر این است که آینده روشنی پیش روی تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی قرار ندارد و مادامی که حال اقتصاد کشور خوب نشود، نمی‌توان پیش‌بینی چندانی در خصوص آینده انجام داد.
احداث کارخانه‌های جدید اقتصادی نیست
حیدری با تاکید بر اینکه در حال حاضر با مازاد نیاز لوله و پروفیل فولادی در کشور مواجه هستیم و صادرات، می‌تواند زمینه‌ساز خروج بازار این محصولات از رکود واقع شود، خاطرنشان کرد: با ایجاد ظرفیت بیش از ۱۰برابری میزان واقعی تولید لوله و پروفیل فولادی، از یک‌سو و رشد چشمگیر واحدهای صنعتی فعال در این بخش از سوی دیگر، امکان سرمایه‌گذاری و احداث کارخانه‌های جدید وجود ندارد و از این‌رو نمی‌توان ریسک سرمایه‌گذاری در این صنعت را پذیرفت. بر همین اساس باید صادرات مازاد نیاز داخل در دستور کار قرار بگیرد و چالش‌های موجود در حوزه صادرات رفع شود تا بتوان کورسوی امیدی به بهبود شرایط کنونی داشت.
او ضمن ابراز نگرانی از آینده تولید در کشور، به کاهش توان واحدهای کوچک‌مقیاس در رویارویی با معضلات تولید اشاره کرد و یادآور شد که در صورت عدم‌رفع موانع و چالش‌های موجود، نه‌تنها تولید بلکه اقتصاد کشور نیز با بحران جدی در آینده نزدیک مواجه خواهد شد.