علی نصیریان: نشد که با بیضایی و کیمیایی کار کنم

موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «علی نصیریان»، بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفت‌وگوی این هنرمند نامدار را منتشر کرده است.علی نصیریان با بیان اینکه بیشترین کارهایی که انجام داده با صداقت و انگیزه بوده است، گفت: در سینما کار کردن یک ریسک است و در عین حال ممکن است فیلمنامه و کارگردانی خوب باشد اما تا کار به انتها نرسد مشخص نیست نتیجه کار چه چیزی می‌شود.وی ادامه داد: در اکثر فیلم‌هایی که به خاطر متن و تا حدودی به خاطر کارگردان حضور داشتم معمولا با آنها در مورد نقش مشورت می‌کردم. یادم می‌آید ناصر تقوایی برای فیلم «ناخداخورشید» به من گفت دو شخصیت در فیلمنامه وجود دارد که می‌توانم آنها را بازی کنم، یکی مستر فرحان و دیگری ناخدا که من از او پرسیدم شما کدام را برای من پیشنهاد می‌دهید و او گفت به نظرم مستر فرحان برای شما بهتر است و من در پاسخ به او گفتم همان نقشی که شما می‌گویید را بازی می‌کنم.نصیریان درباره نسل جوان علاقه‌مند به حضور در سینما و تئاتر نیز گفت: نسل جوان را دوست دارم و معتقدم در سینما و تئاتر استعدادهای بسیار خوبی داریم‌. مخصوصا در تئاتر که بازیگرها و نویسنده‌های خوبی درخشیدند، همچنین در سینما. سینمای ایران بسیار رشد کرده و آثاری که امروز ارائه می‌شود از زمان ما بهتر است، زیرا ارتباط جمعی بسیار بیشتر شده و با یک کلیک همه نوع اطلاعات لازم در اختیار بازیگران و غیره قرار می‌گیرد. در زمان ما بیشتر کتاب موجود بود و از کتاب‌های تخصصی الهام می‌گرفتیم اما امروز اوضاع بسیار متفاوت‌تر شده است.او اضافه کرد: با دل و جان کار می‌کردیم اما دست‌مان خالی بود، درحالی که بازیگران امروز دست‌شان پر است. البته منظورم از دست پر، از نظر مالی نیست بلکه از نظر اطلاعات است.نصیریان در پاسخ به پرسش فریدون جیرانی که چرا در طول سال‌هایی که در سینما فعالیت داشته با مسعود کیمیایی کار نکرده است؟ پاسخ داد: عمدی نبوده. موقعیت پیش نیامده، هم با مسعود کیمیایی و هم با بهرام بیضایی.وی با بیان اینکه در بازیگری اعتقاداتی دارد، افزود: من در ایفای نقش‌ها به انگیزه‌هایم همچنین حس خلاقانه و آفرینندگی که احساس می‌کنم، رجوع می‌کنم، زیرا معتقدم بازیگر خودش نویسنده یک فیلم است و وسیله و اسباب دست کارگردان نیست. درست است که باید با کارگردان تعامل داشته باشد و به برداشت‌ها و نگاه‌هایی که به کاراکتر دارد گوش کند اما آفریننده نقش، بازیگر است و اگر بخواهیم به مرحله آفریننده نقش برسیم، بازیگر باید از قدرت خلاقانه‌ای که در درونش وجود دارد یاری بطلبد و نقش را بیافریند.