غارهای کشور درجه‌بندی می‌شوند

عضو کارگروه غارشناسی کشور گفت‌: غارهای کشور درجه‌بندی می‌شوند تا مشخص شود میزان دخالت انسان‌ها در هر غاری باید چه اندازه باشد‌.
جواد نظام‌دوست از غارنوردان حرفه‌ای و رییس سابق انجمن غار و غارشناسی ایرانیان گفت‌: فاجعه‌ای که غارهای ایران را تهدید می‌کند، این است که سازمان‌های دولتی و غیردولتی یا بخش خصوصی که از قدرت دولتی یا سرمایه استفاده می‌کنند، به معضلی برای غارها تبدیل شده‌اند آن هم به بهانه گردشگری‌. وی گفت‌: بعد از دو سال کارگروه غارشناسی کشور موفق شده آیین‌نامه‌ای برابر با استاندارد جهانی حفاظت از غارها تدوین و آن را به تمام ادارات کل محیط‌زیست استان‌ها ابلاغ کند‌‌. این آیین‌نامه «حفاظت و بهره‌برداری از غارها » نام دارد‌‌. از آنجاکه رییس کارگروه غارشناسی معاون محیط زیست نیز هست، این نامه به ادارات محیط زیست ابلاغ شد‌‌. در این آیین‌نامه قرار است شناسایی و درجه‌بندی غارها و نحوه درجه‌بندی غار در هر استانی انجام شود‌‌. به این ترتیب تعداد غارها در هر استان مشخص خواهد شد و هر غار امتیاز می‌گیرد‌‌. در این درجه‌بندی زندگی جانوران، باستان‌شناسی، قدمت غار و‌.‌.‌. هرکدام امتیاز دارد‌‌. به این ترتیب غارها دارای درجه‌های یک تا چهار می‌شوند‌‌. طبق این آیین‌نامه غارهای درجه یک غارهایی هستند که حضور گردشگران در آنها ممنوع است و تنها برای مطالعات و تحقیقات دانشگاهی می‌توان از آنها استفاده کرد‌‌. غارهای درجه دو غارهایی هستند که باید تحت شرایط و نظر کارگروه باشند‌‌. در غارهای درجه سه نیز افراد می‌توانند حضور پیدا کنند اما در غارهای درجه چهار هیچ آثاری وجود ندارد و معمولا با یک حفره آهکی خاتمه پیدا می‌کنند یعنی اینها غارهای کوچکی هستند که از نظر تاریخی اثر قابل ملاحظه‌ای ندارند‌‌. نظام‌دوست بیان کرد‌: برخی از آسیب‌هایی که به غارها زده می‌شود، غیرقابل جبران است که تصمیمات گردشگری و برخی از مردم، آن را به روزی انداخته‌اند که نجات آن غیرممکن است‌‌ به نحوی که اگرچه زمانی آب غار قابل شرب بوده ولی اکنون این آب از بین رفته و آنچه باقی مانده نیز مضر است‌‌. این غارنورد بیان کرد‌: برخی از افراد تصور می‌کنند تا غاری کشف شد، باید برای آن نورپردازی و مسیر رفت و آمد در آن را برای مردم هموار کنند‌ درحالی‌که این‌طور نیست‌‌. غارها باید محلی برای حضور حیواناتی باشد که سال‌ها آنجا زندگی کرده‌اند به عنوان مثال اگر غاری که محل زیست خفاش‌هاست را به محل رفت و آمد انسان‌ها تبدیل کنیم و خفاش را از محل زندگی خودش جدا کنیم، اولین صدمه‌اش به زمین‌های زراعی اطراف غار می‌رسد و محصولات آن منطقه در عرض دو سه سال آفت‌زده می‌شوند‌‌ چراکه وظیفه خفاش این بوده که حشرات موذی را شکار کند‌ اما وقتی این کار را انجام نمی‌دهد، آفات به زمین‌ها هجوم می‌آورند‌.