فایده دور هم‌نشینی روسای قوا

نادر کریمی‌جونی
بعد از مشاجره‌ای که در سطح وسیعی در رسانه‌ها انعکاس یافت، نشست دیروز سران سه قوه اولین نشستی بود که طرفین دعوا در کنار هم برگزار کردند. روشن است که دیروز تمام ناظران و تحلیلگران امور ایران چه در داخل و چه خارج از کشور نه فقط اخبار این نشست را با حساسیت و دقت دنبال کرده‌اند بلکه به تصاویر منتشره این جلسه خوب دقت نموده تا فضای احتمالی حاکم بر جلسه را نیز دریابند.

از این تصاویر می‌توان حدس زد که احتمالا مناسبات مثبت و سازنده‌ای میان اعضای نشست برقرار بوده و گفت‌وگوها روند طبیعی داشته است.
البته بعید به نظر می‌رسد اگر در میانه گفت‌وگوها نزاعی در می‌گرفت تصاویر آن منتشر می‌شد. طبیعت این نشست‌ها هم جدا از تعارفات معمول، تلاش یا حداقل ادعای تلاش برای به ثمر رسیدن جلسه و دستور کار آن است و از این بابت هم احتمالا هریک از طرفین بر تعهد و مسوولیت‌پذیری خود برای آنکه جلسه با نتیجه‌ای به نفع مردم و شهروندان ایرانی به پایان برسد، تاکید کرده‌اند.
موضوع جلسه هم به تلاش یا ادعا برای تلاش در جهت برگزاری یک نشست سازنده دامن می‌زند؛ وقتی مساله مشکلات معیشتی مردم باشد و مسوولانی که صبح تا شب لزوم اتخاذ تدابیری برای بهبود و گشایش در وضع معیشتی مردم را فریاد می‌زنند، دیگر جایی برای بیان اختلاف‌ها و مزاحمت‌های فکری و رفتاری نمی‌ماند.
در این صورت دیگر هیچ‌یک از روسای قوا نمی‌توانند به جای سخن گفتن از تلاشی که برای رفع مشکلات مردم می‌کنند، اختلاف‌های فی‌مابین خودشان را برای مردم تعریف کنند.
تا اینجای کار همه چیز خوب و آسمان آبی است. روسای قوا کنار هم چای می‌نوشند، ضیافت ناهار برگزار می‌کنند و درباره آنچه مشکلات معیشتی مردم نامیده می‌شود، صحبت می‌کنند.
شاید پیشنهادهایی درباره اینکه مردم کالای ارزان را از کجا بخرند، هم در این دورهم‌نشینی مطرح شود. پیش از این سران سه قوه کنار هم می‌نشستند، حرف‌های مهمی می‌زدند و درباره آنچه مبارزه با فساد اقتصادی نامیده می‌شد، صحبت می‌کردند. واقعا روشن نیست که چرا با وجود آن جلسه‌های مهم و ضیافت‌های گاه و بیگاه، اختلاس سه هزار میلیاردی سربرآورد.
اگر این نشست‌ها برگزار نمی‌شد، آیا رقم اختلاس بیشتر می‌شد یا زمان وقوع آن به تعجیل می‌افتاد.اکنون هم وضعیت معیشتی مردم به طور روزمره دشوارتر و نابسامان‌تر می‌شود. گرانی‌های قانونی
(مانند رشد نزدیک به صددرصدی قیمت خودرو) و غیرقانونی
(مانند گرانی پسته که با واکنش تند مقامات اجرایی و دولتی مواجه شد) اقتصاد خانواده‌های ایرانی را دچار بحران کرده و معضلات وخیمی را بر شهروندان ایرانی تحمیل کرده است.
از این بابت روسای سه قوه باید برای افکار عمومی و شهروندان ایرانی نشان دهند که فایده این دور هم نشستن‌ها و ضیافت‌ها چیست؟ آیا فایده این نشست‌ها هم مانند نشست‌هایی است که درباره مفاسد اقتصادی برگزار می‌شد؟