فرزندان بیکار و خانه‌نشین مسوولان!

محمدرضا ستوده- از وقتی این چالش «فرزندت کجاست» راه افتاده، یکبار دیگه ما ملت ایران فهمیدیم که مثل همیشه زود قضاوت کردیم. بازم قبل از اینکه از چیزی خبر داشته باشیم به مسوولان و بچه‌هاشون تهمت زدیم. دیدید؟ ما فکر می‌کردیم بچه‌های اینا یه عده‌شون رفتن آمریکا و اروپا، یه عده‌شون از طریق پارتی باباهاشون توی دستگاه‌های دولتی و شرکت‌های خصوصی نصب شدن، یه عده‌شون ماشین خارجی و طلا و ارز وارد می‌کنن، بعضیاشون شرکت دارویی زدن و دارو احتکار می‌کنن، یه تعدادی‌شون شرکت مخابراتی دارن، بقیه‌شونم کلا تو‌ی کار رانتن…
در صورتی که الان معلوم شد همه‌شون توی دانشگاه‌های داخل ایران درس خوندن، حتی یه دونه‌شونم خارج درس نخونده، یه عده‌شون بیکارن، یه عده‌شون دنبال کارن، یه تعدادی‌شون کار پاره‌وقت دارن، بعضیاشون کارتن‌خوابن، چند مورد گورخوابن، اونایی که سن‌شون پایینه سر چهارراه‌ها دستفروشی میکنن، همین دیشب چند تا بچه‌های نمایندگان مجلسو توی جوب پیدا کردن که از گشنگی مرده بودن، بسیاری از اون‌ها با اینکه به سن ۳۰ سالگی رسیدن هنوز کودک کارن، یکی از وزرا هم نوشته بود که پسرش شبا تا کمر میره توی سطل آشغال‌ها دنبال پلاستیک و ته مونده غذا می‌گرده…
حالا خیالتون راحت شد؟ همینو می‌خواستید؟ این بیچاره‌ها سال‌ها صورت خودشونو با سیلی سرخ نگه داشتن، انقدر بهشون فشار آوردید و پشت سرشون حرف زدید تا مجبور شدن پرده از زندگی‌شون بردارن. خدا کنه خدا ازمون بگذره. مسوولان شرمنده‌ایم. میدونم انقدر با تقوا و دریادل هستید که ما رو ببخشین. امیدوارم یه روزی بچه‌های شمام مث بچه‌های مردم بتونن شغل داشته باشن…