فرصت‌های«جایکا» برای ایران

آژانس همکاری بین‌المللی ژاپن یا جایکا را می‌توان یکی از مهم‌ترین نمونه‌های سازمان‌های دولتی که به صورت مستقل در اقتصاد بین‌الملل با اهداف توسعه محور فعالیت می‌کنند دانست؛ از صفات بارز این سازمان روابط پویا و دوطرفه‌ای است که با طرف مقابل خود به جهت حل مشکلات انجام می‌دهد. به گزارش اتاق ایران نشست کمیسیون‌های تخصصی انرژی؛ کمیسیون استاندارد، محیط‌زیست، توسعه پایدار و آب، کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی و کمیسیون سرمایه‌گذاری و تامین مالی اتاق ایران با اتاق مشترک ایران و ژاپن برگزار شد. در این نشست پیمان میراب آستانه، سرپرست مرکز روابط عمومی و امور بین‌المللی سازمان برنامه‌وبودجه از فرصت‌های همکاری با جایکا گفت.
صاحب ایده
در ابتدای نشست، حسین سلاح‌ورزی، رییس اتاق مشترک ایران و ژاپن با اشاره به ماموریت‌های اتاق مشترک گفت: ژاپن در حوزه محیط‌زیست و توسعه پایدار صاحب ایده است. بخش خصوصی و اتاق ایران می‌توانند علاوه بر بررسی ظرفیت رویداد اکسپو ژاپن، از ظرفیت برنامه‌های انسان‌دوستانه این کشور در جهت توسعه پایدار استفاده کند.
سلاح‌ورزی ادامه داد: جایکا ظرفیتی است که تمایل دارد موضوع‌ها و پروژه‌ها از طریق دولت یا سازمان برنامه‌وبودجه به این نهاد ارائه و بررسی شود. رییس اتاق مشترک ایران و ژاپن تصریح کرد: در سال‌های گذشته تلقی بر این بود که بودجه‌هایی در جایکا تعریف می‌شود و باید پروژه منطبق بر آن تعریف شود ولی باید دولت‌ها برنامه و پروژه‌هایی را مشخص و ارائه کنند و درنهایت بعد از بررسی این پروژه‌ها، بودجه مشخص می‌شود.
تاثیر تحریم‌ها
بهرام شکوری، رییس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق ایران و عضو اتاق مشترک ایران و ژاپن گفت: تحریم‌های داخلی روی بخش‌های همکاری بین‌المللی تاثیر گذاشته است. آنچه مشخص است اینکه باید از برنامه‌ها و ظرفیت جایکا استفاده کنیم. آنها علاقه‌مند به همکاری با دولت‌ها هستند و ما باید به‌عنوان تسهیل‌کننده دولت و بخش خصوصی با جایکا کار کنیم. در حال حاضر جایکا در بخش احیای دریاچه ارومیه با ایران همکاری می‌کند.
مرتضی حاجی‌آقامیری، رییس کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران گفت: باید از هر فرصتی برای حل مسائل اقتصادی استفاده کنیم. فرصت‌هایی مثل همکاری با جایکا باید غنیمت شمرده شود ولی وزارت نیرو به این موارد بی‌توجه است. باید اتاق ایران و سازمان برنامه‌وبودجه به توافقی برسند تا از ظرفیت‌های بین‌المللی برای حل مسائل اقتصادی و محیط‌زیستی کشور بهره ببرند. این نشست می‌تواند آغازی برای همکاری بخش خصوصی با دولت و سازمان برنامه‌وبودجه باشد.
تاثیر در برنامه‌ریزی‌ها
آرش نجفی، رییس کمیسیون انرژی اتاق ایران هم گفت: در طول سنوات گذشته ساختار تصمیم‌گیری کشور در مدل‌های مختلف با نهادهایی مانند ایزو همکاری کرده است. باید مشخص شود که این فرمت کردن اطلاعات چه تاثیری در مسیر برنامه‌ریزی‌ها دارد.
نجفی ادامه داد: سال 1383 مجلس، ثابت نگهداشتن قیمت برق را به مردم هدیه داد و نتیجه این هدیه ورشکستگی صنعت برق است. یا تغییر ساعت یا عدم‌تغییر آنچه تبعاتی بر اقتصاد کشور داشته است؟ باید عواقب تصمیمات بررسی شود. باید کشور توسعه یابد و باید در کنار نهی کردن، پیشنهاد راهکار اصلاحی ارائه و برای همکاری یا عدم همکاری با جایکا باید پیشنهاد عملی ارائه شود. رضا پدیدار، رییس کمیسیون استاندارد، محیط‌زیست، توسعه پایدار و آب اتاق ایران گفت: توسعه بیش از آنکه فرآیند اقتصادی یا اجتماعی باشد یک دگرگونی در آگاهی است. جوامع توسعه‌یافته ابتدا در ذهن و زبان خود متحول شده‌اند. آیا آگاهی توسعه‌یافته را می‌توان از بیرون تحمیل کرد؟ یا تنها درون در دل یک نواندیشی و رنسانس فکری ممکن است. پدیدار ادامه داد: ماده اول توسعه، اندیشه است نه سرمایه. پس چرا جوامع اندیشه‌های خود را در صندوقچه کهنه حفظ کند و از عبور به دوران جدید هراس دارند.
او تصریح کرد: آنچه جوامع توسعه‌یافته را از سایرین جدا می‌کند، منابع طبیعی نیست بلکه درکی از شدن است. توسعه یعنی عبور از وضعیت پیشین بدون اسارت در مسیر گذشته. توسعه یک مقصد و یک جریان است، نه سرنوشت از پیش تعیین‌شده. توسعه یک انتخاب مستمر است. توسعه یعنی آزادی از فقر و جهل و دگماتیسم. آزاد شدن آنچه ما می‌توانیم.