فولادسازان وظیفه ساخت نیروگاه ندارند!

گروه معدن- با اینکه صنعت فولاد فقط 5‌درصد گاز و 7‌درصد برق کشور را مصرف می‌کند اما بیش از ۵۰‌درصد محدودیت‌ها روی آن اعمال می‌شود که موجب شده حدود ۳۱۰‌هزار میلیارد تومان ارزش تولید فولادسازان از دست برود. مساله مهم این است که اگر گاز و برق تولیدکنندگان فولاد همچنان قطع شود، نمی‌توان از آنها انتظار سرمایه‌گذاری برای تولید و کمک به دولت را داشت اما مدتی است که صحبت از ساخت نیروگاه توسط معدنی‌ها شده است. مساله این است که فولادسازان از زمان دولت حسن روحانی خودشان دست به کار شده‌اند و شروع به ساخت نیروگاه به خصوص نیروگاه‌های خورشیدی کرده‌اند. هرچند اخیرا مدیرعامل توانیر مطرح کرد که صنایع فولادی و معدنی مکلف به ساخت ۱۰‌هزار مگاوات نیروگاه هستند؛ سخنی که به شدت از سوی دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران مورد انتقاد قرار گرفت. این مسوول معدنی با بیان اینکه صنعت فولاد مکلف به ساخت نیروگاه نیست، اعلام کرد که رسالت اصلی صنایع تولید است اما در جهت یاری دولت داوطلبانه خود را متعهد به ساخت نیروگاه کرده‌اند و این موضوعی است که نباید فراموش شود. در واقع برای اینکه فولادسازان بتوانند این تعهد داوطلبانه که نیازمند سرمایه‌گذاری حداقل 6‌میلیارد دلاری برای تولید ۱۰‌هزار مگاوات برق است را محقق کنند، باید ابتدا خودشان بتوانند تولید کنند. ضمن اینکه پیش‌نیاز این مهم تامین انرژی است. این در حالی است که فولادی‌ها در تابستان به دلیل خاموشی امکان تولید نداشتند و اکنون هم نیاز مبرم به گاز دارند. در این خصوص تاکید می‌شود که دولت باید منابع را به سمت نوسازی سیستم انرژی ببرد و انرژی کشور را به انرژی خورشیدی و پاک هدایت کند.
برای ساخت نیروگاه، اول باید بتوانیم فولاد تولید کنیم
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ضمن نقد اظهارات اخیر مدیرعامل توانیر مبنی بر اینکه صنایع فولادی و معدنی را مکلف به ساخت ۱۰‌هزار مگاوات نیروگاه دانسته، با بیان اینکه صنعت مکلف به ساخت نیروگاه نیست، به صراحت اعلام کرد که رسالت اصلی صنایع تولید است اما در عین حال در جهت یاری دولت، صنایع فولادی و معدنی داوطلبانه خود را متعهد به ساخت نیروگاه کرده‌اند.
سیدرسول خلیفه‌سلطانی با بیان این موضوع اظهار کرد: برای اینکه فولادسازان بتوانند این تعهد خودخواسته که نیازمند سرمایه‌گذاری حداقل 6میلیارد دلاری برای تولید ۱۰‌هزار مگاوات برق است را محقق کنند، باید ابتدا خودشان بتوانند به خوبی تولید کنند، بفروشند و درآمد داشته باشند، ضمن اینکه پیش‌نیاز تولید انرژی است. متاسفانه در تابستان به دلیل خاموشی اعمال شده بر صنایع، فولادسازان امکان تولید نداشتند و اکنون هم نیاز مبرم به گاز دارند که بتوانند برنامه تولید خود را محقق کنند.دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با بیان اینکه صنعت فولاد فقط 5درصد گاز و 7درصد برق کشور را مصرف می‌کند، اما بیش از ۵۰‌درصد محدودیت‌ها روی آن اعمال می‌شود که موجب بیش از ۳۱۰‌هزار میلیارد تومان ارزش تولید از دست رفته فولادسازان شده است، گفت: اگر گاز و برق تولیدکنندگان فولاد همچنان قطع شود، چگونه می‌توان از آنها انتظار سرمایه‌گذاری و کمک به دولت داشت؟ یک سرمایه‌گذار اگر سودآوری نداشته باشد، با کدام منابع می‌تواند سرمایه‌گذاری کند؟
وی در عین حال از رویکرد وزارت صمت و نیرو در عدم اعمال خاموشی مضاعف برای صنایع در پاییز و زمستان تقدیر کرد و گفت: بحران فعلی انرژی در کشور یک محدودیت ملی است و همه بخش‌های کشور باید در آن سهیم باشند. اینکه فقط برای بخش مولد یعنی صنعت محدودیت را اعمال کنیم و انرژی را به بخش غیرمولد جامعه بدهیم، سیاست غلطی بود که متاسفانه در چند سال گذشته هم اعمال شد و نتیجه آن چیزی جز تشدید ناترازی‌های برق و گاز در کل کشور و تبدیل آن به یک بحران نبوده است.
چالش‌های تغییر ریل در صنایع فولاد ایران
در ادامه پیمان افضل عضو هیات‌مدیره انجمن زمین‌شناسی ایران به تشریح چالش‌های صنایع فولادی کشور در حوزه انرژی پرداخت و تاکید کرد: اینکه دولت باید همچنان یارانه سوخت، برق و گاز پرداخت کند، دیگر پذیرفتنی نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر تا چه میزان بخش انرژی برای صنایع پیشران مانند صنایع فولادی مزیت محسوب می‌شود، گفت: اگر تحریم‌ها را کنار بگذاریم، بحث زیرساخت‌های انرژی در ایران اهمیت بسیاری دارد. طی چهار دهه گذشته وقتی دولت‌ها می‌خواستند کارنامه ارائه دهند، همواره گفته‌اند که در حجم وسیعی برق‌رسانی و گاز‌رسانی انجام دادیم و یک شبکه سراسری ایجاد کردیم اما این شبکه سراسری موجب اتلاف ۲۵‌درصد برق و گاز در سراسر کشور شده است؛ اتلافی که به دلیل فرسودگی و طراحی نادرست شبکه در خیلی از موارد اتفاق افتاده است.
انرژی خورشیدی در کارخانه‌های فولادسازی
افضل با اشاره به جانمایی اشتباه بسیاری از کارخانه‌های فولادسازی و اثر آن بر اکوسیستم بسیاری از مناطق ایران توضیح داد: در این بین فولادسازان از زمان دولت حسن روحانی خودشان دست به کار شدند و شروع به ساخت نیروگاه به خصوص نیروگاه‌های خورشیدی کردند. عضو هیات‌مدیره انجمن زمین‌شناسی ایران با تاکید بر اینکه باید طرح‌های توسعه‌ای فولادی در مناطق کویری و خشک ایران متوقف و ممنوع شود، گفت: از این به بعد هر طرح توسعه‌ای که قرار است انجام بگیرد باید در سواحل جنوبی، به ویژه در منطقه مکران و در نزدیکی بندر چابهار متمرکز شود. این کار هم برای صادرات، هم برای استفاده از آب و هم بهره‌گیری از انرژی خورشیدی بسیار موثر است چراکه دیگر مناطق مرکزی و شمالی کشور توان جذب چنین صنایعی را ندارد. او ادامه داد: دومین موضوعی که وجود دارد این است که باید بررسی کنیم و ببینیم فولادسازی در دنیا به کدام سمت رفته است. فولادسازی نوین جهانی به سمتی می‌رود که از سوخت‌های مثل هیدروژن مایع استفاده کند و نه از زغال‌سنگ یا گاز طبیعی. باید این را در نظر داشته باشیم که اگر به ازای تولید فولاد، کربن زیادی تولید کنیم به مرور خیلی از بازارها را از دست خواهیم داد. اتحادیه اروپا به ازای محصولات صادراتی که از کشورهایی مثل ایران صادر می‌شود و دارای کربن هستند، جریمه می‌گذارد. از این جهت باید بر این اساس صنایع فولادی‌مان را تغییر بدهیم و آن را به‌روز کنیم.
چین به سمت فولادسازی کیفی حرکت کرده است
عضو هیات‌مدیره انجمن زمین‌شناسی ایران با تاکید بر اینکه کشور چین به سمت فولادسازی کیفی حرکت کرده و بر این اساس تولید فولاد خود را به نصف کاهش داده اما محصولات خود را با دو برابر قیمت تولید می‌کند، تاکید کرد: کشور چین به عنوان بزر‌گ‌ترین فولاساز دنیا از کمی‌گرایی به کیفی‌گرایی حرکت کرده است.
افضل با بیان اینکه دولت در ایران دیگر توان پرداخت یارانه انرژی ندارد، گفت: اینکه بگویم دولت همچنان باید یارانه سوخت، برق و گاز بدهد، دیگر پذیرفتنی نیست. در حال حاضر ۱۲۷‌میلیارد دلار در سال یارانه پنهان پرداخت می‌شود که ۴۲‌‌میلیارد آن متعلق به برق است. دولت باید منابع را به سمت نوسازی سیستم انرژی ببرد و انرژی کشور را به انرژی خورشیدی و پاک سویچ کند اما باید این را در نظر داشته باشیم که دولت دیگر توان پرداخت یارانه انرژی را ندارد.
این استاد تمام معدن گفت: فولادسازهای ما هم باید این را مدنظر داشته باشند که دیگر بحثی به نام انرژی ارزان وجود ندارد. البته در این میان هم سیاست‌های دولت باید عوض شود. دولت مثل همه جای دنیا باید امکان را برای شهروندان فراهم کند که خودشان در منزل خود سلول خورشیدی بگذارند و بتوانند نیازشان را تامین کرده و صنایع هم بر این اساس عمل کنند.