فیلم ابراهیم گلستان در جشنواره ونیز

نسخه ترمیم‌شده فیلم «خشت و آینه» ساخته ابراهیم گلستان به عنوان یکی از فیلم‌های بخش کلاسیک جشنواره ونیز ۲۰۱۸ به روی پرده می‌رود‌.
فهرست فیلم‌های بخش کلاسیک هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز اعلام شد و نسخه ترمیم‌شده فیلم «خشت و آینه» محصول سال ۱۹۶۴ (۱۳۴۳) به کارگردانی و نویسندگی ابراهیم گلستان در کنار آثار کلاسیکی از سینماگران سرشناسی چون «لوکینو ویسکونتی»، «ارمانو اولمی»، «آلن رنه»، برادران «تاویانی» و «بیلی وایلدر» به نمایش گذاشته خواهد شد‌‌.
«آنها زنده هستند» از «جان کارپنتر» (۱۹۸۸)، «باربر شب» ساخته «لیلیانا کاوانی» (۱۹۷۴)، «شهر برهنه» از «ژول داسن» (۱۹۴۸)، «خیابان شرم» به کارگردانی «کنزو میزوگوچی» (۱۹۵۶)، «مکان» به کارگردانی «ارمانو اولمی» (۱۹۶۱)، «سال گذشته در مارینباد» به کارگردانی «آلن رنه» (۱۹۶۱)، «مکانی بدون محدودیت» ساخته «آرتورو ریپستین» (۱۹۶۲)، «بدرود فیلیپین» به کارگردانی «ژاک روزیه» (۱۹۶۲)، «عروج» به کارگردانی «لاریسا شپیتکو» (۱۹۶۴)، «قاتلان» ساخته «دان سیگل» (۱۹۶۴)، «شب سن لرنزو» به کارگردانی «ویتوریو تاویانی» و «پائولو تاویانی» (۱۹۸۲)، «روباه دیوانه» از «تومو اوچیدا» (۱۹۶۲)، «مرگ در ونیز» ساخته «لوکینو ویسکونتی» (۱۹۷۱)، «هیچ چیز مقدس» به کارگردانی «ویلیام ولمن» (۱۹۳۷) و «بعضی‌ها داغشو دوست دارن» از «بیلی وایلدر» (۱۹۵۹) ۱۷ فیلمی هستند که قرار است نسخه ترمیم‌شده آنها در بخش کلاسیک جشنواره ونیز به روی پرده برود‌‌.
امسال «سالواتوره مرو» رییس هیات داوران بخش کلاسیک ونیز است‌‌. این بخش از جشنواره علاوه بر فیلم‌های کلاسیک به نمایش مستندهای جدید از سراسر جهان درباره سینما نیز می‌پردازد‌‌. فهرست کامل فیلم‌های بخش کلاسیک و سایر بخش‌های جشنواره ونیز هفته آینده در یک نشست خبری در شهر رم ایتالیا اعلام خواهد شد‌‌.
هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز از ۲۹ آگوست تا ۸ سپتامبر (۷ تا ۱۷ شهریور) ادامه خواهد داشت و امسال «گیرمو دل تورو» فیلمساز مشهور مکزیکی به عنوان رییس داوران بخش رقابتی انتخاب شده است‌.
سیدابراهیم تقوی شیرازی مشهور به ابراهیم گلستان، (زاده ۲۶ مهر ۱۳۰۱ در شیراز)، کارگردان، داستان‌نویس، مترجم، روزنامه‌نگار و عکاس ایرانی است‌.
ابراهیم گلستان در سال ۱۳۴۰ برای فیلم یک آتش موفق به دریافت مدال برنز جشنواره فیلم کوتاه ونیز شد‌‌. این جایزه، اولین جایزه بین‌المللی برای یک کارگردان ایرانی به‌شمار می‌رود‌.
سبک ویژه آثار مکتوب داستانی او در سیر پیشرفت داستان معاصر فارسی قابل توجه دانسته شده‌است و او را در کنار دیگرانی چون بهرام بیضایی از اندک سخنوران ایرانی به‌شمار می‌آورند[چه کسی؟] که هم در سینما و هم در ادبیات به یکسان پیشرو و شناخته بوده‌اند‌.
او در سال ۱۳۲۰ برای تحصیل حقوق به تهران آمد‌‌. در آنجا در ۲۱ سالگی با دخترعمویش فخری گلستان ازدواج کرد‌‌. سپس به عضویت حزب توده درآمد و تحصیل در دانشکده حقوق دانشگاه تهران را نیمه‌کاره رها کرد‌‌. او در آن زمان به عنوان عکاس روزنامه‌های رهبر و مردم به کار مشغول بود. وی در سال ۱۳۲۶، کتاب اول خود را که مجموعه داستانی با نام «به دزدی رفته‌ها» بود، منتشر کرد‌.
او پس از سال ۱۳۳۶، استودیوی سینمایی خود را با نام «استودیو گلستان» تاسیس کرد و تعدادی فیلم مستند برای یکی از سازمان‌های شرکت نفت ساخت‌‌. یک آتش و موج و مرجان و خارا از این جمله‌اند‌‌. به دلیل این همکاری‌ها، عده‌ای از روشنفکران آن دوره به وی لقب «گلستان نفتی» داده بودند‌‌. یکی از کسانی هم که در برابر این قضایا موضع‌گیری صریح کرد و گلستان را مورد تقبیح و شماتت قرار داد، جلال آل‌احمد بود‌‌. او ساختن فیلم تبلیغاتی موج و مرجان و خارا را نمونه‌ای از رفتارهای روشنفکران واداده می‌دانست.