قهرمانان ملی را سپر بلای خود نکنید

رسول خادم که به تازگی از ریاست فدراسیون کشتی کناره‌گیری کرده بود بیانیه دومش را درباره مشکل بزرگ مواجهه با ورزشکاران اسراییل در مسابقات بین‌المللی صادر کرد. او در بیانیه اول از مسوولان خواسته بود در این باره صادقانه واکنش نشان دهند و ورزشکاران را قربانی نکنند. خادم در بیانیه دومش به ابعاد بیشتری از این ماجرا پرداخته است. در بخشی از این بیانیه آمده است: در این چند روز، در مواجهه با برخی از اظهارنظرهای مقامات محترم وابسته به نهادهای سیاسی و بعضا نظامی درباره صحبت‌های اعلام شده از سوی بنده‌ درباره رقابت ورزشکاران ایرانی با نمایندگان اسراییل، بسیار متعجب شدم. این عزیزان یا واقعا متوجه موضوع نمی‌شوند یا خود را به ندانستن می‌زنند… بنده هیچ مرجعیت و مسوولیتی در قبال اینکه ورزشکاران ایرانی با چه کشوری مسابقه دهند یا ندهند، نداشته و ندارم…. این‌گونه موضوعات مراجع خود را دارد.
تمام سخن من به عزیزانی که نام اسراییل آنها را به یاد خط قرمز نظام سیاسی می‌اندازد این است که‌ اگر به آنچه می‌گویید به عنوان یک اصل در مواضع نظام سیاسی کشور اعتقاد دارید، به شهید مصطفی چمران و سردار قاسم سلیمانی تاسی نمایید، سلاح بردارید و پیشاپیش ورزشکاران ملی پوش حرکت کنید‌ نه اینکه قهرمانان ملی را سپر بلای خود قرار دهید.
شما می‌توانید رسما و با صدای بلند مواضع نظام سیاسی ایران را در ارتباط با عدم انجام مسابقه با حریفان اسراییل به کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کنید و در این مسیر از توان دیپلماتیک خود نیز استفاده نمایید. مطمئنا اگر به اهمیت کسب افتخارات ملی از سوی قهرمانان ملی کشور، اعتقاد داشته باشید، می‌توانید کمیته بین‌المللی المپیک را در تعاملات دیپلماتیک خود از فضای یکطرفه امروز که متاثر از لابی آمریکا و اسراییل علیه این سیاست ایران است، به تعادلی مناسب‌تر برسانید‌ تا ضمن حفظ خط قرمز مورد نظرتان، قهرمانان ملی مان نیز بتوانند از هجمه محرومیت‌های سنگین و تعلیق‌ها در امان باشند یا شاید به راهکارهای جدید دیگری نیز برسید.
لازمه ایجاد این فضای متعادل برای تیم‌های ورزشی ما در کمیته بین‌المللی المپیک این است که دستگاه دیپلماسی جلو حرکت کند و قهرمانان ملی در سایه حمایت دستگاه دیپلماسی و در هماهنگی کامل با آنها پشت سر. حال ما قهرمان ملی را منفعلانه و مظلومانه جلو می‌فرستیم، بدون هیچ حمایت دیپلماتیکی. بعد مجبور می‌شویم بر‌خلاف ادعایمان از ورزشکار بخواهیم پیش از مواجهه با رژیم صهیونیستی، ببازد یا مریض شود…. آیا این مساله از موضوع برجام پیچیده‌تر است؟ آیا مساله هسته‌ای را کارشناسان امور هسته‌ای ما دنبال کردند‌ یا قدرترین تیم‌های دیپلماسی مان؟
در حال حاضر مناسبات سیاسی حاکم بر کمیته بین‌المللی المپیک فرق کرده و قدرت سیاسی غالب بر این نهاد بین‌المللی، آمریکایی- اسراییلی است، به همین دلیل محرومیت‌ها و جرایم سنگین شده و عملا کمیته بین‌المللی المپیک افتاده دنبال ایران، دیگر بازی زودتر بباز یا مریض شو جواب نمی‌دهد…
هر چه سریع‌تر شورای امنیت ملی باید دستگاه دیپلماسی را مسوول پیگیری موضوع مواضع نظام سیاسی ایران در کمیته بین‌المللی کند. دستگاه دیپلماسی هم باید با تشکیل تیم‌های مجرب هم از مواضع سیاسی ایران در ورزش دفاع کند و هم با تعاملات خود فشارهای سیاسی طرف مقابل را تعدیل کند‌ به گونه‌ای که قهرمان ملی کمترین آسیب را متحمل شود…. بدیهی است تیم دیپلماسی به هر نتیجه‌ای برسد قهرمانان ملی همان را اجرا خواهند کرد.
هیچ راهی جز این نداریم…. اما متاسفانه گویا قهرمانان ملی و اهمیت افتخاراتی که برای مردم ایران کسب می‌کنند، برای رجال مسوول یک نوع سرگرمی اجتماعی است، که بود و نبود آن چندان هم فرقی نمی‌کند. از این رو است که به راحتی قهرمان ملی را بدون هیچ حمایتی به میدان جنگ می‌فرستیم…
قهرمان ملی در واقع پیاده نظامی است که هیچ پشت و پناهی ندارد. این بسیار ناجوانمردانه است که به ویژه در شرایط موجود و اوج‌گیری مناسبات آمریکایی- اسراییلی در کمیته بین‌المللی المپیک، از قهرمانان ملی‌مان بخواهیم بار این مسوولیت را به تنهایی بر دوش بکشند. چطور وقتی شما مسوول هستید و باید موضوع را از کمیته بین‌المللی المپیک دنبال کنید، خود را کنار کشیده‌اید؟ می‌دانید این گم بودن شما چه معنایی دارد؟ یعنی حسن رحیمی، سعید عبدولی، کمیل قاسمی، حسن یزدانی، علی گرایی، حسین نوری و… پس از مواجه شدن با قرعه اسراییل، با توجه به حساسیت‌ها و محرومیت‌های جدید، باید بپذیرد که خودش محروم شود (محرومیتی که حتی می‌تواند مادام‌العمر باشد). مربی‌اش هم محروم شود، کشتی ایران تعلیق شود، افکار عمومی داخل و خارج کشور بعضا او را ترسو، بزدل و مزدور بخوانند، و تا تاریخ پابرجاست، حرکت او را عامل محرومیت کشتی ایران معرفی کنند و از همه جالب‌تر اینکه‌ در زمان تحلیل موضوع، شما هم در کنار سایرین می‌ایستید و قهرمانان ملی، مربیان و فدراسیون‌های آنها را‌ متهم به بی‌عرضگی می‌کنید که نتوانسته‌اند مدیریت کنند تا ما به اسراییل نخوریم…
رجال محترم، شما هم باید به میدان بیایید و اگر قرار به باختن است، «با هم ببازیم…» بی‌تفاوتی شما نسبت به جایگاه قهرمانان ملی و ناراستی در رفتار و گفتارتان که هم شعار عدم مسابقه با ورزشکاران اسراییل را به عنوان خط قرمز و پیام انقلاب سر می‌دهید و هم پشت سر، تلاش می‌کنید ورزشکاران ایرانی از طریق گواهی پزشکی یا به حریف قبلی باختن، به گونه‌ای تدبیر کنند که کسی متوجه عدم رویارویی آنها‌ با اسراییل نشود، آدمی را به این نتیجه می‌رساند که‌ شما به آنچه می‌گویید اعتقاد ندارید…. شما با بی‌تفاوتی و عدم حمایت از قهرمانان ملی این ملت، هدفی را دنبال می‌کنید که دشمنان سرزمین ما خواستار آن هستند….
حیدری: خادم سرباز بی‌فشنگ‌ است!
دارنده شش مدال جهان و المپیک گفت: ربط دادن مساله استعفای رسول خادم به یک موضوع، حاکی از سطحی‌نگری است.
علیرضا حیدری با بیان این مطلب افزود: خادم مثل سربازی است که خشابش بی‌فشنگ است و از او انتظار دارند به یک جنگ تمام عیار برود.
وی با اشاره به مشکلات مالی فدراسیون کشتی گفت: مشکلات مادی به مانعی جدی در کشتی تبدیل شده و این در شأن یک قهرمان المپیک و جهان که تمام اعتبار خودش را برای موفقیت کشتی وسط گذاشته است نیست‌ برای خرج ساده مثل خرید گوشت، مرغ، برنج یا بلیت هواپیما جلوی هزار نفر سر خم کند چون بودجه اش به موقع نمی‌رسد. آیا مسوولان می‌دانند هزینه یک سال برگزاری اردو در ابعاد مختلف و هزینه اعزام تیم‌ها چقدر است؟
دارنده شش مدال جهان و المپیک‌ با اشاره به کسب کرسی با ارزش خادم در هیات رییسه اتحادیه جهانی کشتی تصریح کرد: خادم این کرسی را برای افتخار ایران به دست آورد اما عده‌ای این تعبیر را دارند که این یک کرسی شخصی است و به جای اینکه به وی کمک کنند چوب لای چرخش هم می‌گذارند. متاسفانه فقط با موفقیت‌های کشتی همراه هستیم اما ناکامی‌ها کاملا متعلق به خادم است. از یک طرف نمی‌شود کار فدراسیون را زمین گذاشت و از طرف دیگر در مسوولیت جهانی خود هم موفق بود و از یک سمت دیگر مواظب بود که صحبت‌هایش کسی را ناراحت و آزرده خاطر نکند.