لحظه‌های نفسگیر در بیمارستان‌ها

پس از ۱۲ ساعت پرستاری بی‌وقفه از بیماران مبتلا به کرونا، نیمه‌های شب دیگر توان ایستادن نیست. پلک‌های سنگین‌شان از خستگی به‌هم می‌آید و از خستگی تن سرگیجه می‌گیرند و پای ایستادن ندارند. باید دقایقی در این وانفسا در گوشه‌هایی از بیمارستان، اتاق پرستاری یا روی تخت بیمارستان تن به خواب بسپرند تا ساعت‌ها توان ایستادن و مراقبت از بیماران را داشته باشند. شاید در این شرایط بحرانی یادشان باشد در تماس تلفنی بوسه‌ای برای فرزندان‌شان بفرستند.

حسن شیروانی – «جهان صنعت»در حالی که حدود یک‌سال‌و‌نیم از شیوع ویروس مرگبار کرونا در کشور گذشته متاسفانه با وجود مرگ هزاران هموطن و داغدار شدن بسیاری از خانواده‌ها، همچنان در سایه کمبود شدید واکسن و مشکلات جدی در حوزه سلامت و درمان بیماران، نه‌تنها شاهد کاهش آمار مبتلایان و قربانیان نبوده‌ایم، بلکه همزمان با رشد فزاینده بیماری و جهش‌های ژنتیکی ویروس خطرناک، شاهد افزایش هولناک آمار قربانیان و بیماران نیز هستیم.
در این میان جامعه پزشکی و پرستاری کشور که از ابتدای شیوع بیماری در خط‌مقدم مبارزه با بیماری بوده‌اند، همزان با تقدیم صدها شهید مدافع سلامت، همچنان نیز عاشقانه و فداکارانه در خدمت مردم و بیماران هستند.
اما بی‌تردید توان آنها نیز حد و اندازه‌ای دارد و باید به فکر این عزیزان بود که جان بر کف در حال خدمت هستند. امید است مردم با رعایت حداکثری پروتکل‌های بهداشتی، درمانی و مسوولان با تامین حداکثری واکسن و ملزومات درمانی‌، به فکر شرایط نفسگیر کادر درمان کشور نیز باشند.