مبنای فقهی ممنوعیت آواز زنان چیست؟

محمدتقی فاضل‌میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره مبنای فقهی ممنوعیت آواز زنان به «جهان‌صنعت» گفت: «برخی از این سختگیری‌ها بیشتر به خاطر مسائل گروهی و برخورد‌های سیاسی است. در دو دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد آزادی زنان بیشتر حس می‌شد زیرا دولت از حزب موافقی بوده است. در اصل به خاطر کسب محبوبیت در بین عموم مردم چنین آزادی‌هایی را پیش‌کش زنان می‌کردند. حال که بخشی از حاکمیت دولت را از خودش نمی‌داند، در این خصوص فشار بیشتری وارد می‌کند تا دولت را در میان نیمی از اقشار جامعه که زنان تشکیل می‌دهند، سقوط دهد. چنین برخوردهایی اصولا از پایگاه مذهبی سرچشمه نمی‌گیرد بلکه برخوردهای سیاسی احزاب و گروه‌های طیف‌های مختلف با هم است. از منظر فقهی این محدودیت‌ها بسیار بیهوده است چرا که از دیدگاه تمام علما حضور زن در استادیوم همانند حضور مرد در محافل عمومی است و دارای اشکال شرعی و فقهی نیست. گاه رفتن زنان برای دیدن بازی فوتبال به استادیوم همانند سینما رفتن عادی است. فردی هم که در زمین فوتبال بازی می‌کند عمدتا بدنش پوشیده است و تمام تمرکزش به فوتبال است. گرچه بین تماشاچیان و فوتبالیست‌ها به قدری فاصله است که یک لحظه هم حواس وی پرت نمی‌شود. بنابراین هیچ دلیلی برای حرمت حضور زن در ورزشگاه‌ها نداریم. در دوچرخه‌سواری زنان هم همین امر صدق می‌کند. هر محدودیتی که برای زنان قائل می‌شوند باید دلیل عقلی و منطقی داشته باشد؛ نباید صرف حرام بودن زنان را از تفریحات ورزشی محدود کرد. همان‌طور که یک زن پشت فرمان خودرو می‌نشیند، در مقابل هم می‌تواند در خیابان با امنیت کامل دوچرخه‌سواری کند. همچنین آواز خواندن زن.»