«مدرسه ژاندارک» را دریابید

ایسنا- «مدرسه ژاندارک»، از مدرسه‌های قدیمی تهران است که در شمال منطقه ۱۲ تهران، در خیابان منوچهری، انتهای کوچه ژاندارک قرار دارد. در برخی منابع آمده که این مدرسه از نخستین مدارس دخترانه ایران بوده است که نیکلا مارکُف -معمار روس- در سال ۱۳۱۰ خورشیدی بنای اصلی آن را ساخت و سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ثبت شد، اما نکته قابل تأمل درباره مدرسه دخترانه «ژاندارک» تبدیل آن به یک مدرسه پسرانه و رها شدن و بلااستفاده گذاشتن بخش‌هایی از این مدرسه است.
ورودی اصلی این مدرسه از خیابان منوچهری، کوچه ژاندارک و ورودی فرعی آن از خیابان فردوسی، کوچه طاهری است. سمت شرق و شمال شرقی مدرسه، مجاور با مجموعه خانه‌های «مشیرالدوله پیرنیا» است و دو خانه دیوار به دیوار مدرسه دارای مالکیت خصوصی و متروکه است.
برخی از واحدهای ساختمان‌های سمت غرب و شمال غربی مدرسه نیز دارای کاربری مسکونی و کارگاهی هستند. بخشی از قسمت غربی نیز دیوار به دیوار کلیسای ژاندارک است که امروزه خواهران کاتولیک در آن زندگی می‌کنند. سمت جنوب مدرسه نیز دیوار به دیوار خانه «سردار معتمد» است.
مریم اصغری‌نیا پژوهشگر و کارشناس بافت و بناهای تاریخی براساس پژوهشی که درباره این مدرسه انجام داده است، اظهار می‌کند: به دلیل افزایش تعداد دانش‌آموزان در دهه ۲۰ و ۳۰ بخش‌هایی به مدرسه اضافه می‌شود، بنایی در ضلع جنوب‌‌شرقی بخش اصلی ساخته شده است که زمان آن هم‌دوره با ساخت مدارس مختلف در تهران توسط
«رولان دوبرول» معمار فرانسوی است و احتمال می‌رود این بخش نیز که در گذشته کلاس‌های آمادگی و دبستان در آن دایر بوده و برای محصلان آمادگی حیاطی جداگانه داشته، اثر «دوبرول» باشد؛ چراکه شیوه طراحی او در دبستان حافظ واقع در بازار تهران در مجاورت امامزاده زید(ع) مشابه طراحی این بخش است. در بخش ورودی از شمال و از انتهای بن‌بست ژاندارک نیز بخش دوطبقه‌ای ساخته شده که سالن بزرگی با کارکرد سالن انتظار و امتحانات را شامل می‌شد. این بخش موجب شده است که بنای اصلی از دید بیرونی پنهان شود و بخش دیگری در جنوب‌غربی برای دوره دبستان ساخته شد.
«مدرسه ژاندارک» به دلیل ارزش‌های کالبدی، تاریخی و ساخت معمار بزرگی همچون نیکلا مارکف در زمستان ۱۳۷۸ به شماره ۲۹۲۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت می‌رسد و در سال‌های اخیر به «مرکز آموزش ضمن خدمت معلمان» و «دبیرستان بزرگسالان دخترانه هدایت و دبیرستان دخترانه امامت» تبدیل شده بود و سال گذشته بعد از دوره‌ای تعطیلی مدرسه، مرمت شد و امسال دوباره شاهد بازگشایی این مدرسه بودیم، اما اتفاق عجیب این بازگشایی این بود که این مدرسه امروز پسرانه شده است.
اصغری‌نیا می‌گوید: در حال حاضر تنها بخشی از «مدرسه ژاندارک» استفاده می‌شود و مابقی آن بدون استفاده مانده است، در حالی که می‌توان به جز بخش مدرسه، به قسمت‌های دیگر آن کاربری فرهنگی- آموزشی دیگری داد و تمام قسمت‌های آن احیا شود. زمین این مدرسه هنوز خاکی است و بچه‌ها در زمین خاک بازی می‌کنند. آموزش‌وپرورش به این مدرسه دینش را ادا کرد و آن را مرمت کرد، اما میراث فرهنگی و شهرداری می‌خواهند برای آن چه کار کنند؟ موضوع این است که نهادی به این مدرسه کمک نمی‌کند.